Ο 25χρονος καλλιτέχνης good job nicky, είναι ο μικρότερος γιος του Γιάννη Πάριου και της Σοφίας Αλιμπέρτη, Νικόλας Βαρθακούρης και ήρθε με το ξεχωριστό του παρουσιαστικό, το στιλ και την αισθητική του, να αφήσει το δικό του μουσικό στίγμα.
Της: Έπη Τρίμη
Στο δισκογραφικό του ντεμπούτο με τίτλο «January 8th» ο good job nicky υπογράφει εξ ολοκλήρου τον αγγλικό στίχο και μέρος της σύνθεσης. Δέχτηκε από μικρός έντονες καλλιτεχνικές επιρροές μέσα στο οικογενειακό του περιβάλλον, και τώρα είναι έτοιμος να ανοίξει τον δικό του προσωπικό μουσικό δρόμο.
Τρεις φορές έφτασα κοντά στο θάνατο
Ο μικρότερος γιος της Σοφίας Αλιμπέρτη και του Γιάννη Πάριου, Νικόλας Βαρθακούρης ή Good Job Nicky, έχει καταφέρει να ξεχωρίσει με τη μαγική φωνή του.
Σε συνέντευξή του στο Down Town, ο Good Job Nicky εξομολογήθηκε ότι παραλίγο να χάσει τη ζωή του, εξαιτίας αλλεργιών, ενώ μίλησε για τις κρίσεις πανικού που τον ταλαιπωρούσαν. «Πριν από τρία χρόνια πέρασα την πρώτη μου κρίση πανικού. Από την εφηβεία μου και μετά είχα κάποιες αλλεργίες που ήταν σοβαρές. Έχω πάει να πεθάνω τρεις φορές. Την πρώτη φορά που με έπιασε δεν ξέραμε καν ότι είμαι αλλεργικός και έπρεπε να τρέξουμε αμέσως στο νοσοκομείο. Αυτή η ιστορία με στιγμάτισε. Πριν από τρία χρόνια λοιπόν, ήμουν βράδυ μέσα στο αμάξι, επέστρεφα στο σπίτι από κάπου μακριά. Δεν άκουγα μουσική, είχε απόλυτη ησυχία, άκουγα μόνο τον μονότονο ήχο του αυτοκινήτου και έβλεπα τα φώτα της Αττικής Οδού», δήλωσε ο Good Job Nicky.
Έχω ξεπεράσει πλέον τις κρίσεις πανικού
«Ασυνείδητα άρχισα να λέω στον εαυτό μου «θα πεθάνεις, θα πεθάνεις». Και σκέφτηκα παράλληλα ότι μπορεί να πάθω το ίδιο αλλεργικό σοκ. Μούδιασαν τα πόδια μου, ζαλίστηκα, ένιωσα ότι όλο το βάρος του κόσμου πιέζει τα αυτιά μου, το κεφάλι μου. Νόμιζα ότι παθαίνω και αλλεργικό σοκ, χωρίς όμως να παθαίνω. Έφτασα στο σπίτι, το είπα στη μάνα μου και με ηρέμησε. Έπειτα, βλακεία μου, άρχισα να το εκλογικεύω. Είπα στον εαυτό μου «εντάξει, δεν ήταν τίποτα». Έπειτα από δυο εβδομάδες έπρεπε να φύγω για την Ολλανδία. Για δύο εβδομάδες έλεγα από μέσα μου «έλα, δεν θα πάθεις τίποτα, σιγά μην πάθεις ξανά κρίση πανικού». Με το που μπήκα στο αεροπλάνο, 3 ώρες και 40 λεπτά, ήμουν σε κρίση πανικού. Μόνος μου. Πίστευα ότι θα πεθάνω. Μετά από το συγκεκριμένο περιστατικό, πήρε ζωή αυτό το πράγμα και δεν με άφηνε. Προσπαθούσα να βρω πράγματα που δεν με βγάζουν από το comfort zone για να νιώσω καλύτερα. Ευτυχώς, έχει πολύ καιρό να με πιάσει ξανά. Έχω ξεπεράσει πλέον τις κρίσεις πανικού και περνάω απλώς κάποιες κρίσεις άγχους», είπε ο τραγουδιστής.
Ερωτηθείς για το εάν μπήκε στη διαδικασία να ζητήσει βοήθεια, ο Good Job Nicky απάντησε: «Δεν ήθελα με τίποτα να πάρω κάποιο φάρμακο ή αγωγή. Ξεκίνησα ομοιοπαθητική και κάνω μέχρι και σήμερα. Μιλάω και με έναν ψυχολόγο, ώστε να μπορέσω να κοντρολάρω τα συναισθήματα μου. Μια κρίση πανικού είναι στην ουσία νευρολογική. Είναι μια αντίδραση που δεν πρέπει να αποβάλω, αλλά να την αποδεχτώ. Προσπαθώ να μάθω πώς να τη διαχειρίζομαι, πώς να δεχτώ τον εαυτό μου με αυτό».
Έχω το γονίδιο, αλλά ακολουθώ τον δικό μου δρόμο
Ο Νικόλας Βαρθακούρης παραδέχθηκε στον Αρναούτογλου ότι έκρυβε από τον γνωστό τραγουδιστή ότι ήθελε να ασχοληθεί με τη μουσική: Χαρακτηριστικά είπε: «Έκρυβα από όλους ότι ήθελα να ασχοληθώ με το τραγούδι μέχρι να νιώσω μουσικά ώριμος. Ο πατέρας μου δεν το ήξερε. Μόνο η μητέρα μου. Θα ήθελα να είμαι η συνέχεια του πατέρα μου. Έχω το γονίδιο, αλλά ακολουθώ τον δικό μου δρόμο. Ο πατέρας μου χαίρεται πολύ για μένα και επικοινωνούμε αλλιώς πλέον και καλλιτεχνικά. […] Και τα τρία αδέλφια μου είναι εκπληκτικά μυαλά. Υπάρχει κατανόηση και αγάπη στο σπίτι. Δεν υπάρχει κάτι που να ντρέπομαι να πω στους γονείς μου.
Είναι φίλοι μου πάνω απ’ όλα!».Κατόπιν, ο καλλιτέχνης αναφορικά με το όνομα good job nicky που διάλεξε είπε: «Πριν μου δώσει κάποιος αυτά τα λουλούδια, νιώθω πια καλλιτεχνικά ώριμος, ώστε να προβάλλω κάτι. Αντιλαμβάνομαι ότι ίσως να κάνω καλή δουλειά, αλλά πριν να μου το δώσει κάποιος, θα ήθελα να το δώσω εγώ στον εαυτό μου. Με αγαπάω έτσι. Δέχομαι απόλυτα το γεγονός ότι κάποιος μπορεί να μη με βρίσκει καλό, ότι σίγουρα για πάντα θα μαθαίνω και θα συνεχίσω να προχωράω. Αυτό δεν μειώνει το γεγονός ότι πάντα θα υπάρχει χώρος για βελτίωση πάντα θα υπάρχει»
