Ο Γιώργος Λεμπέσης και η σύζυγός του, Σοφία Τραντίδου, σε συνέντευξή του στο περιοδικό Hello, μίλησαν για την όμορφη περίοδο που ζουν, εδώ και λίγες εβδομάδες, με τη γέννηση του γιου τους, αλλά και τις εξωσωματικές που έκαναν μέχρι να τον αποκτήσουν.
Έχει περάσει ένας μήνας από τον ερχομό του μωρού σας στη ζωή. Ποια τα συναισθήματά σας;
Γ.Λ: Είναι η καλύτερη περίοδος της ζωής μας. Είναι μαγική η εμπειρία που βιώνουμε για την οποία παλέψαμε πολύ.
Σ.Τ: Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου προσπαθούσα να φανταστώ πως είναι το μωρό. Ό,τι κι αν σκεφτόμουν, όμως, όπως και αν ονειρευόμουν εκείνη τη στιγμή, δεν είχε καμία σχέση με τα συναισθήματα που με κατέκλυσαν όταν το αντίκρυσα. Είμαι πολύ συγκινημένη και απόλυτα ευτυχισμένη.
Πως είναι το πρώτο διάστημα με το μωράκι στο σπίτι;
Σ.Τ: Το πρώτο δεκαήμερο. μέχρι να συνειδητοποιήσουμε τι είχε γίνει, με τον Γιώργο απλώς κοιταζόμασταν στα μάτια και βουρκώναμε. Απολαμβάνουμε κάθε μας στιγμή.
Γ.Λ: Τις πρώτες δυο ημέρες στο μαιευτήριο, δε σταματούσαν να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια μου. Αισθανόμουν βαθιά και ισχυρή συγκίνηση, ένα μοναδικό συναίσθημα. Επίσης, είναι υπέροχο το ότι οι φίλοι μας που μας τηλεφωνούσαν για να μας ευχηθούν, ένιωθαν το ίδιο ρίγος ευτυχίας. Καταλάβαινα μάλιστα ότι και εκείνοι δάκρυζαν από χαρά. Ήταν πολύ όμορφο ότι μας έδειχναν με αυτόν τον τρόπο την αγάπη τους.
Προσπαθήσατε πολύ μέχρι να γίνετε γονείς, έτσι δεν είναι;
Γ.Λ: Κάναμε αρκετές προσπάθειες. Είναι μια αρκετά ψυχοφθόρα διαδικασία, στην οποία το ζευγάρι πρέπει να μπει έχοντας πολύ καλή σχέση μεταξύ του, ώστε να ξεπερνά τα προβλήματα που προκύπτουν. Εμείς, βγαίνοντας νικητές, αυτό που θα θέλαμε να πούμε στα ζευγάρια που προσπαθούν να αποκτήσουν παιδί, είναι να μην το βάζουν κάτω. Να συνεχίσουν να αγωνίζονται για το όνειρό τους. Εμάς μας στήριξε πολύ ο γιατρός μας, ο Χριστόδουλος Παπανικόπουλος και θέλουμε να τον ευχαριστήσουμε δημόσια γιατί, πάνω απ΄ όλα στάθηκε στο πλευρό μας ως φίλος. Του δείξαμε εμπιστοσύνη από την αρχή μέχρι το τέλος και πήγαν όλα καλά.
Πόσες εξωσωματικές κάνατε;
Σ.Τ: Έκανα πέντε εξωσωματικές προσπάθειες. Ακολουθήσαμε μια διαδικασία με φυσικούς κύκλους κάτι που είναι αρκετά επώδυνο και χρονοβόρο.
Σας κατέβαλε η αποτυχία της πρώτης προσπάθειας;
Σ.Τ: Ήταν τεράστια η απογοήτευσή μας, αλλά σκεφτήκαμε ότι ήταν η πρώτη φορά και ήταν λογικό να μην είμαστε τόσο τυχεροί, ώστε να έχει επιτυχία η προσπάθειά μας. Στη δεύτερη φορά, στεναχωρηθήκαμε πολύ περισσότερο. Ήταν πολύ σημαντικό όμως το γεγονός ότι είχαμε δίπλα μας έναν γιατρό που στάθηκε δίπλα μας και ψυχολογικά. Το πιο ουσιώδες όμως ήταν ότι ήμασταν πολύ δεμένοι με τον Γιώργο, ήταν ανεκτίμητο στήριγμα για εμένα, δεν μου μετέφερε ποτέ το άγχος και τη στεναχώρια του.
Γ.Λ: Οι 10-12 ημέρες κατά τις οποίες περιμέναμε να βγουν τα αποτελέσματα της εξωσωματικής έμοιαζαν με αιώνα. Κάθε λεπτό περνούσε μαρτυρικά και κάθε φορά που χτυπούσε το τηλέφωνο και η απάντηση ήταν αρνητική, ήταν πολύ δύσκολα. Αντεπεξήλθαμε επειδή είμαστε αγαπημένοι και πολύ καλά μεταξύ μας.
Όταν τελικά σας ανακοίνωσαν ότι το αποτέλεσμα ήταν θετικό πως αντιδράσατε;
Γ.Λ: Δεν περιγράφεται η χαρά μας. Πετάξαμε στα ουράνια. Θέλαμε να πάνε όλα καλά με την εγκυμοσύνη και να γεννηθεί γερό το μωρό. Εγώ για να πω την αλήθεια ήθελα να γεννηθεί αγόρι.