Ο Γιώργος Σίσκος είναι γεννημένος στην Αθήνα το 1940.Τελείωσε το Αθηναϊκό Κολέγιο Ηλιουπόλεως και αποφοίτησε από την Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν.
Γράφει η Έπη Τρίμη
Τον γνωρίσαμε μέσα από τον ρόλο του ταγματάρχη Καβάση στη θρυλική σειρά της ΥΕΝΕΔ «Άγνωστος πόλεμος» αλλά και από πολλούς ακόμα ρόλους στην τηλεόραση, το θέατρο και τον κινηματογράφο.
Τα παιδικά χρόνια του Γιώργου Σίσκου
Ο ηθοποιός είχε πει σε συνέντευξή του: “Γεννήθηκα το 1940 στο Παγκράτι, αλλά μεγάλωσα στην Ηλιούπολη. Ο πατέρας μου είχε ζαχαροπλαστείο στην οδό Ακαδημίας και το 1947 σκοτώθηκε στον Εμφύλιο. Έτσι, η μάνα μου έγινε και πατέρας μαζί, δούλευε για να μη λείψει τίποτα σε μένα και τα τρία αδέλφια μου. Με έντυνε πολύ ωραία και μια γυμνάστρια στο σχολείο, όταν με έβλεπε, μου έλεγε: «Σαν τον λόρδο Βύρωνα είσαι». Είχα μάνα ηρωίδα. Ήθελε τα καλύτερα για τα παιδιά της και μας «έδεσε» μεταξύ μας με τον δεσμό της οικογένειας.
Στο σχολείο συμμετείχα στις μαθητικές παραστάσεις και όλοι έλεγαν ότι θα ασχοληθώ με την υποκριτική. Όμως, εγώ ήθελα να γίνω αεροπόρος ή, έστω, μηχανικός αεροσκαφών. Έδωσα εξετάσεις και δεν πέρασα. Αποφάσισα να μπαρκάρω και -ως μούτσος- ταξίδεψα για έναν χρόνο σε μέρη μακρινά, μέχρι και στην Αυστραλία πήγα. Τελικά, την κοπάνησα από το καράβι και έμεινα επτά μήνες εκεί, όπου έκανα διάφορες δουλειές: Έπαιζα ποδόσφαιρο στην ελληνική ομάδα του Περθ, τους έλεγα αστεία, ήμουν πολύ κοινωνικός και πάλι όλοι μού έλεγαν να γίνω ηθοποιός. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα -ύστερα από επιστολή της Βάσως, της μετέπειτα συζύγου μου, με την οποία είμαστε μαζί από τα γυμνασιακά μας χρόνια, αλλά και την επιθυμία της μάνας μου- το πήρα απόφαση και πήγα στη σχολή του Κουν”.
Επαγγελματική πορεία
Ο Γιώργος Σίσκος πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση στο αρχαίο θεατρικό ρεπερτόριο το 1970 παίρνοντας μέρος στην παράσταση «Όρνιθες» του Αριστοφάνη. Έχει συνεργασθεί με πάρα πολλούς θιάσους του σύγχρονου και κλασικού ρεπερτορίου, ενώ έχει θητεύσει σε διάφορες διοικητικές θέσεις σε Θέατρα της Ελληνικής Περιφέρειας. Παράλληλα πρωταγωνίστησε σε ταινίες του κινηματογράφου, ενώ έχει εμφανιστεί αρκετές φορές και στην τηλεόραση, ερμηνεύοντας χαρακτηριστικούς ρόλους σε γνωστά σίριαλ. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται ο ίδιος με τη διδασκαλία νέων ηθοποιών.
Δεν ξέρω αν ο Φώσκολος αγαπούσε τους ηθοποιούς
Ο Γιώργος Σίσκος είχε αποκαλύψει σε εφημερίδα: «Εκτός από τον «Άγνωστό πόλεμο» έπαιξα την ίδια περίοδο και στο «Εν τούτω νίκα» του Φώσκολου. Υποδυόμουν έναν επαναστάτη, τον Κάσσανδρο. Το κρύο που έχω τραβήξει σε σίριαλ του Νίκου δεν το έχει «φάει» άλλος ηθοποιός! Στο στούντιο ΑΤΑ δεν υπήρχε aircondition, με αποτέλεσμα το καλοκαίρι να κάνει πολλή ζέστη και το χειμώνα τσουχτερό κρύο. Ο Φώσκολος μας έβαζε το κατακαλόκαιρο να γυρίζουμε σκηνές με χλαίνες, αμπέχονα και βαριά ρούχα και με τους προβολείς από πάνω γινόμασταν …σούπα από τον ιδρώτα», είχε πει χαρακτηριστικά ο Γ. Σίσκος και είχε συνεχίσει λέγοντας:
«Τον χειμώνα δε γυρίζαμε σκηνές με κοντομάνικα και ψοφάγαμε στο κρύο. Δεν θα ξεχάσω κάποια γυρίσματα που έκανα το καταχείμωνο για το «Εν τούτω νίκα» – μάλιστα εκείνες τις μέρες είχε χιονίσει στην Αθήνα – όπου έπρεπε να είμαι δεμένος σε έναν τροχό σχεδόν γυμνός και υποτίθεται μαστιγωμένος. Και σαν να μην έφτανε αυτό, μου έριχναν και κρύο νερό για να φαίνομαι ιδρωμένος. Τότε ο Φώσκολος είχε βάλει τον Κώστα Ανδρίτσο για σκηνοθέτη, που ήταν κινηματογραφιστής και μας ταλαιπωρούσε ώρες για ένα πλάνο. Τι να πρωτοθυμηθώ από όλα αυτά που τραβάγαμε στα γυρίσματα του Φώσκολου, τα οποία συνήθως γίνονταν σε πολύ αντίξοες συνθήκες; Έχω επιφυλάξεις για το αν ο Νίκος Φώσκολος αγαπούσε τους ηθοποιούς. Και όλα αυτά που λέω σήμερα για εκείνον τα είχα πει τότε και στον ίδιο».
«Έδειχνα κατανόηση στην απόρριψη γι’ αυτό δεν αυτοκτόνησα»
Κάποιοι συνάδελφοί του δεν άντεξαν που έμειναν εκτός τηλεόρασης, αλλά ο ίδιος κατάφερε να το αντιμετωπίσει και να προχωρήσει παρακάτω έχοντας πει: «Υπήρξαν άνθρωποι που έπαθαν σοκ. Εμένα δεν με πείραξε, γιατί όλο αυτό που είχα δεν το θεωρούσα κεκτημένο μου. Είμαι της άποψης ότι τα πάντα έρχονται και παρέρχονται. Δεν το κρύβω ότι τότε που μου έκλεισαν τις πόρτες πικράθηκα, αλλά έδειξα κατανόηση. Αυτό κάνω πάντα σε ό,τι αρνητικό μού συμβαίνει, πρώτα για να τα έχω καλά με τον εαυτό μου και ύστερα με τους γύρω μου. Και τελικά γι’ αυτό δεν αυτοκτόνησα!
Το συναίσθημα της κατανόησης είναι μεγαλύτερο κι από την αγάπη. Όταν κάποιος σου κάνει κάτι άσχημο, αντί να τον μισήσεις και να τον κυνηγήσεις, τον κατανοείς. Για μένα η καλύτερη εκδίκηση είναι να τον ξεχάσεις, σαν να μην γεννήθηκε ποτέ για σένα αυτός ο άνθρωπος. Δεν κρατάω κακία σε κανέναν» είχε πει ο Γιώργος Σίσκος σε συνέντευξή του σε καθημερινή εφημερίδα και συνέχισε: «Πήγα στην περιφέρεια και έκανα το… αγροτικό μου! Ανέλαβα καλλιτεχνικός διευθυντής στα ΔΗΠΕΘΕ Σερρών, Καβάλας και Κέρκυρας από το 1995 μέχρι το 2007, έως ότου πήρα τη σύνταξή μου. ο να εμφανίζεσαι από το ένα σίριαλ στο άλλο με σχεδόν το ίδιο στιλ, λες και πρόκειται για τον ίδιο ρόλο, νομίζω πως σε… κατακρεουργεί ως ηθοποιό. Όταν έπαιζα στο «Εν τούτω νίκα» μάλιστα είχα ζητήσει να εμφανίζομαι με γένια για να διαφοροποιούμαι από τον ρόλο μου στον ‘’Άγνωστο Πόλεμο’’»
«Ευχαριστώ τον Θεό»
Συγκλονίζει η εξομολόγηση του Γιώργου Σίσκου, το 2018 ο οποίος προκάλεσε άθελά του αυτοκινητιστικό ατύχημα, όταν χάθηκε κάπου στο Μενίδι και δεν πρόσεξε την πινακίδα STOP. «Σώθηκα από θαύμα την Κυριακή των Βαΐων» είχε πει ο ηθοποιός σε συνέντευξή του λέγοντας:
« Ήμουν με το αυτοκίνητό μου στη λεωφόρο Καραμανλή και τράκαρα από δικό μου λάθος ένα διερχόμενο όχημα, με αποτέλεσμα τα δύο αυτοκίνητα να καταστραφούν ολοσχερώς και οι δύο οδηγοί να μεταφερθούμε στο νοσοκομείο. Εκείνο το βράδυ εγώ “πήγα και ήρθα”, όπως λένε… Έπειτα από τρεις μέρες στο νοσοκομείο βρίσκομαι πλέον αρτιμελής και υγιής στο σπίτι μου. Ήταν πράγματι ένα θαύμα αυτό που βίωσα», είχε πει ο ηθοποιός.
