Ο Γιώργος Παπαπαύλου είναι αριστούχος απόφοιτος της ανώτερης δραματικής σχολής Ιάκωβος Καμπανέλλης και πτυχιούχος της Νομικής Σχολής Αθηνών.
Της: Έπη Τρίμη
Ως ηθοποιός συμμετείχε στις παραστάσεις «Προς Δαμασκόν-Post Inferno» (Ζητιάνος, Άγνωστος, σκην. Ρούλα Πατεράκη, Στέγη Ιδρ. Ωνάση), «Δαμάζοντας τα κύματα» (Dr Ριτζαρντσον, σκην. Ρούλα Πατεράκη, Εθνικό Θέατρο), «Καγκουρώ» (Ορφέας, σκην. Δημήτρης Μυλωνάς, Εθνικό Θέατρο), «Μεφίστο» (Λουντβιχ, σκην. Νίκος Μαστοράκης, Εθνικό Θέατρο), «Πελοποννησιακός Πόλεμος» (Περικλής, σκην. Ρούλα Πατεράκη, Φεστιβάλ Αθηνών/Επιδαύρου), «Αντιγόνη» (Αίμονας, σκην. Θέμης Μουμουλίδης), «Γιοί και κόρες» (σκην. Γ. Καλαβριανός,Φεστιβάλ Αθηνών/Επιδαύρου), «Πολιτισμός μια κοσμική τραγωδία» (Ιάσονας, σκην. Γ. Σκουρλέτης/bijoux de Kant), «Λυκάων περί πόθου απολογητικός» (Λυκάων, σκην. Γ. Χουβαρδάς), «Μαουτχάουζεν» (Ιάκωβος, σκην. Θ. Μουμουλίδης), «Ο γηραίος πατήρ μου» (Αλέκος, σκην. Θ. Γκόνης), «Ορέστεια» (Αίγισθος, σκην. Λ. Θάνου, ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας), «Ως το τέλος» (σκην. Χ.Θεοδωρίδης, Ορχήστρα των μικρών πραγμάτων), «Κορσεδία» (Εκπαιδευτής, Κούλα η Πλανιδού), «Πέφτει η νύχτα στην Αθήνα» (Αιμίλιος, σκην. Ηλέκτρα Ελληνικιώτη), «Ο Ρόζενγκρατς και ο Γκίλντενστερν ειναι νεκροί» (Τομ Στοπαρντ, σκην. Δημήτρης Μυλώνας [Ρόζενγκραντζ, θέατρο επί Κολωνό]). Τηλεοπτικά συνεργάστηκε με Πάνο Κοκκινόπουλο στα «Μαύρα Μεσάνυχτα» (Λουκάς, Mega), Κώστα Κουτσομύρη στα «Ματωμένα Χώματα» (Αλέξανδρος, Alpha), Παναγιώτη Φαφούτη στο «Σε είδα» (Alpha). Πρωταγωνίστησε στη μεγάλου μήκους ταινία «Προς το Παρόν» (σκην. Αντώνη Καλογιάννης ,Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2008). Παρακολούθησε σεμινάρια υποκριτικής χορού και φωνητικής με τους Μιχαήλ Μαρμαρινό, Λυδία Κονιόρδου, Μίρκα Γεμεντζάκη, Νίκο Παναγιωτόπουλο.
Καταγγέλλει σκηνοθέτη για σεξουαλική παρενόχληση
Ο Γιώργος Παπαπαύλου μίλησε τον Φεβρουάριο στην εκπομπή του Alpha, «Καλύτερα δε γίνεται» με τη Ναταλία Γερμανού. Ο ηθοποιός κατέθεσε την προσωπική του εμπειρία για την σεξουαλική παρενόχληση που βίωσε πριν από λίγα χρόνια από διάσημο σκηνοθέτη.
«Έβαλε το χέρι του μέσα στο παντελόνι μου»
«Η δική μου ιστορία πάει λίγα χρόνια πίσω όταν έδωσα πτυχιακές εξετάσεις στη δραματική σχολή. Κάποιος από την επιτροπή, διορισμένος από το κράτος και το υπουργείο Πολιτισμού, ζήτησε το τηλέφωνό μου μετά τις εξετάσεις με το πρόσχημα ενός ρόλου. Πήγα στο σπίτι του. Εκεί άρχισε να μού λέει κάποια πράγματα για τον ρόλο, αλλά στη συνέχεια άρχισε η κουβέντα να στρέφεται σε άλλου είδους κουβέντες που δεν με ενδιέφεραν καθόλου».
«Κάποια στιγμή, όταν άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι κάπου αλλού πάει και κάτι άλλο συμβαίνει, έκανε μια κίνηση βίαιη προς το μέρος μου. Έβαλε το χέρι του μέσα στο παντελόνι μου. Φορούσα τότε μια βερμούδα μέχρι το γόνατο και έβαλε το χέρι του από κάτω από το μπατζάκι. Σοκαρίστηκα, τραβήχτηκα, χαζογέλασα» πρόσθεσε περιγράφοντάς το ο ηθοποιός με τρεμάμενη φωνή.
«Πάγωσα, δεν συνειδητοποίησα τι είχε συμβεί»
Δούλεψα 3 χρόνια σε ένα μαγαζί ως μπάρμπαν
«Αν χρειαστεί να δουλέψω κάπου που δεν με εκφράζει 100%, θα το κάνω με την διπλάσια σοβαρότητα στοχεύοντας στο εξής: μετά από χρόνια να πω “έπαιξα και αυτό αλλά το έπαιξα καλά.Διεκδικώ το δικαίωμα να θεωρούμαι επαγγελματίας ηθοποιός που σέβεται αυτή τη δουλειά και την κάνει πολλές φορές με αυταπάρνηση και φυσικά πληρώνεται γι’ αυτή».
»
