Γιάννης Πλούταρχος: Με αφορμή το νέο του τραγούδι “Μόνος μου”, που βγήκε πρόσφατα σε κυκλοφορία, ο γνωστός τραγουδιστής μίλησε στην ραδιοφωνική εκπομπή “Top5 @ OnAir” και στην Σοφία Μπεκιάρη. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε σε άγνωστες στιγμές της παιδικής του ηλικίας, στον γιο του, Γιώργο, που ακολουθεί τα βήματα του στη μουσική, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο βιώνει την όλη κατάσταση με τον κορωνοϊό.
«Mόνος μου δε γίνεται να είμαι αλλά στην πραγματικότητα όλοι μόνοι μας είμαστε και αυτός είναι ο λόγος που ζητάμε την ανθρώπινη συντροφιά και τους φίλους, να κάνουμε οικογένεια, να υπάρχει μια κοινωνικοποίηση για να μη νιώθουμε τη μοναξιά μας», είπε αρχικά ο τραγουδιστής.
Στη συνέχεια, αποκάλυψε μια άγνωστη ιστορία από το παρελθόν του με τον Γιώργο Θεοφάνους: «Το τραγούδι αυτό το είχα κάνει demo πριν 7 χρόνια, τότε η συνεργασία αυτή δεν ευδοκίμησε. Ωρίμασε τώρα. Είχα πει τότε στον Γιώργο ότι αυτό το τραγούδι δε θέλω να το δώσει σε κανέναν άλλο και τελικά τήρησε τον λόγο του.»
Ο αγαπημένος τραγουδιστής αναφέρθηκε στη συνέχεια στην κατάσταση που βιώνουμε όλοι με τον κορωνοϊό. Στην αρχή πέρασε δύσκολα όπως εξομολογήθηκε, όμως κατάφερε να βρει δημιουργικούς τρόπους για να απασχοληθεί.
«Στην αρχή, στην πρώτη καραντίνα, δεν ήμουν καθόλου καλά. Πέρασα μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να τραγουδήσω ούτε μισό τραγούδι, ούτε καν στο σπίτι μου, ούτε στο στούντιο, δεν είχα όρεξη να ασχοληθώ γιατί με είχε πειράξει όλο αυτό που συνέβη. Στην πορεία τα είδα διαφορετικά τα πράγματα, άρχισα να βάζω ένα πρόγραμμα διαφορετικό πρώτα σε μένα και μετά σε όλη την οικογένεια, ο καθένας αυτό που μπορούσε να κάνει. Έβγαλα τα πινέλα, άρχισα να προσέχω περισσότερο τον εαυτό μου, να γυμνάζομαι…Αυτό που με δυσκόλεψε περισσότερο είναι το “μη”… Αυτό το “απαγορεύεται να το κάνεις” είναι που με στεναχωρεί Νομίζω ότι τα μικρά παιδιά μπαίνουν πιο γρήγορα σε αυτό το πρόγραμμα. Εμείς είμαστε αυτοί που δε μπορούν να μας δαμάσουν. Οι μικροί κύριοι και μικρές κυρίες νομίζω περνάνε καλύτερα από εμάς», είπε χαρακτηριστικά.
Έπειτα, αναφέρθηκε στους πίνακες ζωγραφικής που έφτιαξε στην καραντίνα, αλλά και στα παιδικά του χρόνια λέγοντας: «Από μικρό παιδάκι ασχολούμαι με τη ζωγραφική. Περνάω απλά την ώρα μου, μου αρέσει αυτό. Είχα δέκα χρόνια να πιάσω τις μπογιές και τα πινέλα και τώρα να η αφορμή. Ήμουν από μικρό παιδάκι καλλιτεχνική φύση. Είχα έναν ξάδερφο, τον Τάσο που μου έμαθε πολλά σε ότι έχει να κάνει με τη ζωγραφική, τη γλυπτική, σε ότι αφορά το ξύλο ή το σίδερο είχα τον πατέρα μου. Είχα μια αδυναμία στους υπερήρωες και έκανα ολόκληρο αγώνα για 1-2 μήνες, προσπαθούσα να σκαρφαλώνω και να περπατάω με σχοινί στο δέντρο, να περπατάω σε ψηλά σημεία των σπιτιών γιατί έπρεπε να μαθαίνω όλα τα νέα του χωριού γιατί είχα όνειρο να σώζω τους ανθρώπους από τους κακούς. Είχα πολλή φαντασία. Όλα τα παιχνίδια ήταν μόνο δικά μου, τα έφτιαχνα όλα μόνος μου.»
Σχετικά με τον γιο του, Γιώργο Κακοσαίο είπε: «Είμαι πολύ περήφανος για τον Γιώργο και πιο πολύ για τον χαρακτήρα του. Ένα ευαίσθητο παιδί. Ευθύς τύπος, δεν μπορεί να κρύψει τα συναισθήματά του. Φοβερά ταλαντούχο παιδί και στη σύνθεση, δουλεύει πάρα πολύ…. Δεν έχει σταματιμό, δουλεύει συνέχεια… Με ευχαριστεί που δεν τα βάζει κάτω. Έχουμε κάνει πάρα πολλές συζητήσεις. Του έχω εξηγήσει αναλυτικά ότι μπορεί να είναι βάρος το όνομά μου αλλά αυτό από την άλλη είναι μια δικαιολογία, αν είσαι πραγματικά καλός ο κόσμος θα σε αγκαλιάσει. Η συμβουλή μου στον Γιώργο είναι να μην παρατήσει τον στόχο του».
Σε ένα άλλο σημείο της συνέντευξής, ο τραγουδιστής αναφέρθηκε στη μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισε στα πρώτα του βήματα.
«Ήταν τελείως διαφορετικά τα χρόνια τότε. Έπρεπε να δουλεύω σοβαρά για να ζήσω τον εαυτό μου σε δύο και τρεις δουλειές. Ένα μικρό διάστημα έκανα και τρεις δουλειές, όπως και πολλά παιδιά όχι μόνο εγώ. Έπρεπε λοιπόν να αφοσιωθώ πιο πολύ στο να βγάλω χρήματα για να μπορώ να ζήσω και λιγότερο στη μουσική. Δεν είχα το περιθώριο να πάω ωδείο, να μάθω ένα μουσικό όργανο, να κάνω μαθήματα φωνητικής. Δεν είχα τον χρόνο και την πολυτέλεια αυτή. Ας πούμε, μου άρεσε πολύ η υποκριτική και μάλιστα πίεσα τον Γιώργο να πάει σε δραματική σχολή και ευτυχώς το ανέλυσε στο μυαλό του και το έκανε. Η υποκριτική και το τραγούδι είναι “αδελφάκια”… σίγουρα θα την χρειαστεί», κατέληξε.