Ο Φοίβος Παπαδάκης βρίσκεται πλέον στην τηλεόραση και συγκεκριμένα στην εκπομπή της Μάριον Μιχελιδάκη, σημειώνοντας τα πρώτα του βήματα στην τηλεόραση.
Ο δημοσιογράφος σε πρόσφατη συνέντευξη που παραχώρησε, μίλησε για τον πατέρα του και γνωστό δημοσιογράφο, Γιώργο Παπαδάκη, αλλά και κατ’ επέκταση για την οικογένειά του.
Ο ίδιος μεταξύ άλλων δήλωσε: «Είμαι περήφανος που είμαι γιος του Γιώργου Παπαδάκη καταρχάς επειδή είναι εξαιρετικός πατέρας και κατά δεύτερον επειδή έχει υπάρξει ο καλύτερος δάσκαλος για μένα. Ήταν και είναι πάντα δίπλα μου και νιώθω πολύ τυχερός!».
Φοίβος Παπαδάκης: Οι αναμνήσεις από τη νεαρή ηλικία και η απόφαση να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία
Ο Φοίβος Παπαδάκης εξομολογήθηκε για την επαφή που είχε από μικρός με ανθρώπους της τηλεόρασης και αποκαλύπτει γιατί ήθελε να ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα του.
Συγκεκριμένα αναφέρει: «Ανήκω στη γενιά που έζησε και το θαύμα του 2004, αλλά και την οικονομική κρίση του ‘10. Έχω ζήσει και τις χρυσές εποχές, όσο τις πρόλαβα, αλλά τις έχω ζήσει και τις θυμάμαι. Από πολύ μικρός κατάλαβα πώς είναι ο χώρος της τηλεόρασης. Μου έκανε πάντα εντύπωση η ένταση που επικρατεί στον χώρο αυτόν, αλλά και πόσο διαφορετικοί είναι τελικά οι άνθρωποι της τηλεόρασης στην ιδιωτική τους ζωή. Πολλοί τηλεορασάνθρωποι πέρασαν από το σπίτι μας. Ως παιδάκι, θυμάμαι κυρίως τον Γιώργο Μαρίνο, τον Βλάσση Μπονάτσο, τον Ανδρέα Μικρούτσικο και τον Θύμιο Καρακατσάνη. Δεν κρύβω ότι πάντα μέσα μου πίστευα ότι θα ασχοληθώ και εγώ με τον χώρο αυτόν. Όχι λόγω ονόματος, αλλά καθαρά λόγω βιωμάτων».
«Μεγάλωσα σε ένα σπίτι με 10 (στην κυριολεξία τηλεοράσεις!). Τα δελτία ειδήσεων ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας. Από ένα σημείο και μετά είχα γίνει δημοσιογράφος χωρίς να το ξέρω» τόνισε.
Η αναφορά του Φοίβου Παπαδάκη στην οικογένειά του
Μιλώντας για τον Γιώργο Παπαδάκη, δήλωσε: «Μοιάζω πολύ στον πατέρα μου. Είμαστε δυο άνθρωποι που κάνουμε παρέα, παρά τη μεγάλη διαφορά ηλικίας, διότι γουστάρουμε ο ένας την παρέα του άλλου. Δύσκολο πράγμα σε μια σχέση πατέρα – παιδιού, αλλά σε αυτό είμαι πάρα πολύ τυχερός. Και είμαστε και οι δύο πολύ δύσκολοι άνθρωποι, δύσκολοι περισσότερο για τους εαυτούς μας παρά για τους άλλους. Όταν λέω ότι είμαι περήφανος για τον πατέρα μου, το εννοώ με όλη μου τη δύναμη. Και είναι ίσως η μεγαλύτερη παρακαταθήκη που μου αφήνει. Με έκανε τον άνθρωπο που είμαι, τον άντρα που είμαι, τον φίλο που είμαι, τον σύντροφο που είμαι και ελπίζω τον δημοσιογράφο που δουλεύω καθημερινά να είμαι και να γίνω. Ο πατέρας μου ήταν και είναι ένας μαχητής, ένας μάγκας με την κυριολεκτική έννοια της λέξης.
Η μητέρα μου η Τίνα, είναι η άλλη πλευρά του εαυτού μου. Με έκανε λογικό, εργατικό, υπομονετικό (μεγάλη αρετή) και κυρίως κοσμοπολίτη. Μου άνοιξε τους ορίζοντες. Με δική της προτροπή, ταξιδέψαμε πολύ. Έχω πάει στη Νέα Υόρκη, έχω πάει και στη Βουλγαρία. Εχω δει τον κόσμο από κοντά, σε κάθε κοινωνικοοικονομική εκδοχή του. Η μάνα μου είναι η πιο δυνατή μάνα. Δεν είναι και εύκολο να διαχειρίζεσαι 4 Παπαδάκηδες στο ίδιο σπίτι.
Έχω δύο αδελφούς. Ο Κωνσταντής είναι από τον πρώτο γάμο του πατέρα μου, κάτι που ποτέ δεν κατάλαβα γιατί θα έπρεπε να αποτελεί πρόβλημα. Ήταν και είναι ο μεγάλος μου αδελφός, το πρότυπο μου και ο άνθρωπος που μου έμαθε πολλά. Ο Ιάσονας, ο μικρός μου αδελφός, είναι ο άνθρωπος για τον οποίο θα έδινα τη ζωή μου χωρίς δεύτερη σκέψη. Ο πιο αγαπημένος μου άνθρωπος. Είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος, ένας πραγματικός καλλιτέχνης, που σίγουρα θα καταφέρει να γράψει τη δική του ιστορία στη μουσική. Είναι ο άνθρωπος που όποτε έχω ανάγκη είναι εκεί».
