Υπάρχουν εξαφανισμένοι σταρ μιας άλλης εποχής έχουν επιλέξει την απομόνωση και τη σιωπή και δεν γνωρίζει κανένας τι γίνεται στη ζωή τους και αν βρίσκονται εν ζωή.
Εμείς συγκεντρώσαμε όλες τις απαραίτητες και διασταυρωμένες πληροφορίες για τους αγαπημένους αυτούς ανθρώπους και σας δίνουμε λεπτομέρειες για την ζωή τους, αν ζουν, που ζουν και πως ζουν.
Η ηθοποιός Ηρώ Κυριακάκη ακόμα και σήμερα είναι ένα από τα μεγάλα ερωτηματικά για το αν ζει ή αν πέθανε. Το όνομά της σε πολλούς δεν λέει και πολλά. Όμως η φυσιογνωμία της, είναι τόσο γνωστή που δύσκολα την ξεχνάς. Και ας έπαιξε σε πολύ λίγες ταινίες. Γεννήθηκε στον Πόρο το 1932 και έγινε ευρέως γνωστή στο κινηματογραφικό κοινό από την ερμηνεία της στο ρόλο της Κατερίνας στην ταινία “Τα κόκκινα φανάρια” του Αλέκου Γαλανού, στο πλευρό του ηθοποιού Νότη Περγιάλη. Τρία χρόνια αργότερα θα την συναντήσουμε και στην ταινία “Στεφανία” αλλά και στην τηλεοπτική σειρά της ΕΡΤ “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται”. Ωστόσο από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90 και μετά χάθηκαν τα ίχνη της. Ακόμα και ο πρόεδρος του ΣΕΗ Σπύρος Μπιμπίλας που είναι μακρινός συγγενής της, την αναζήτησε, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Κανείς δεν έμαθε τι απέγινε αυτή η σπουδαία ηθοποιός και αν ζει ή αν πέθανε χωρίς να το μάθει κανείς!
Η Αλέκα Μαβίλη είναι μια από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές του “Νέου Κύματος”, αλλά και μερικών κινηματογραφικών ταινιών, στις οποίες έπαιξε και τραγούδησε η πανέμορφη ξανθιά κοπέλα με τα υπέροχα μπλέ μάτια. Γεννήθηκε την 1η Δεκεμβρίου του 1944. Ξεκίνησε την καριέρα της ως μια από τις πρώτες παρουσιάστριες της κρατικής τηλεόρασης {1965} για να την κερδίσει τελικά το θέατρο και το τραγούδι.
Το ξανθό κορίτσι με την όμορφη μελωδική φωνή έκανε μια εικοσάχρονη πορεία σημαντική ως τραγουδίστρια, ερμηνεύοντας τραγούδια μεγάλων Ελλήνων συνθετών, όπως ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Γιάννης Σπανός, ο Μίμης Πλέσσας, ο Σταύρος Κουγιουμτζής και άλλοι. Πολλά τραγούδια της γνώρισαν τεράστια επιτυχία όπως «Σου’φερα νερό στις χούφτες», «Αυτό το αγόρι με τα μάτια τα μελιά», «Της Καλαμαριάς τα αγόρια», «Ένα αϊτό αγάπησα», «Ο παλιός μας έρωτας», «Βρέχει πάλι απόψε” και πολλά άλλα, ενώ οι περισσότεροι την θυμόμαστε από τις ερμηνείες της στις ταινίες: «Οι θαλασσιές οι χάντρες» [1966], «Λεβεντόπαιδο» [1969], «Ένα κορίτσι αλλιώτικο από τα άλλα» [1968], «Η δίκη ενός αθώου» [1969].
Την δεκαετία του ΄90 έμενε στο κέντρο της Αθήνας, σχεδόν αγνώριστη από τους περισσότερους που την λάτρευαν. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια τα ίχνη της χάνονται κάπου στην Πελοπόννησο μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και μη θέλοντας να την “ανακαλύψει” κανείς!
Αυτός ο υπέροχος ηθοποιός και αν δεν είναι εξαφανισμένος…Ο Ορφέας Ζάχος, η χαρακτηριστική φιγούρα του δευτεραγωνιστή που όμως η μορφή του έχει μείνει χαραγμένη στη συνείδησή μας. Γεννήθηκε το 1934 και από το 1957 μπήκε στην ενεργό δράση της υποκριτικής τέχνης. Έπαιξε σε ταινίες όπως “Η Λίζα και η άλλη”, “Δημήτρη μου Δημήτρη μου”, “Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του” και άλλες.
Για την οικογενειακή του κατάσταση, δεν ξέρει κανείς σχεδόν τίποτα. Ωστόσο είναι υγιής, ακμαιότατος, παρ’ όλη την ηλικία του και μένει στο κέντρο της Αθήνας. Του αρέσει να λέει ιστορίες από τα χρόνια του ελληνικού κινηματογράφου, ωστόσο, αποφεύγει την δημοσιότητα, όπως ο διάολος το λιβάνι. Γι΄αυτό άλλωστε και δεν υπάρχει καμιά φωτογραφία του για το πως είναι σήμερα.
Η Νάκυ Αγάθου είναι η μορφή της Ελληνικής τηλεόρασης. Όχι μόνο γιατί υπήρξε μια από τις πρώτες παρουσιάστριες της κρατικής τηλεόρασης, αλλά και γιατί επί 30 χρόνια έμπαινε στα σπίτια όλων των Ελλήνων μέσα από το ημερήσιο πρόγραμμα. Μαλλί ξανθό και τεράστιο {κάλυπτε τη μισή τηλεόραση} αλλά και αισθησιακή φωνή που έχει μείνει χαραγμένη σε όσους την έχουμε ακούσει.
Γεννήθηκε το 1940 στην Κέρκυρα. Από το 1967 έως και τα τέλη της δεκαετίας του ΄80 βρισκόταν στην παρουσίαση του τηλεοπτικού προγράμματος. Σήμερα, ζει στο κέντρο της Αθήνας, περπατάει πολύ, είναι άκρως επικοινωνιακή με τον κόσμο, ωστόσο, αποφεύγει να δίνει συνεντεύξεις μιας και όπως λέει “ο δικός μου κύκλος έχει κλείσει εδώ και χρόνια”.