Η Ελπίδα Νίνου είναι η σύζυγος του Πέτρου Φιλιππίδη, η οποία βρίσκεται πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας, μετά την φυλάκιση του συζύγου της για παρενοχλήσεις σε γυναίκες ηθοποιούς.
Όπως είναι γνωστό, η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους, η Λένα Δροσάκη και η Πηνελόπη Αναστασοπούλου κατηγορούν τον πρωταγωνιστή, σκηνοθέτη και θιασάρχη για παρενόχληση, έχοντας δώσει και ανατριχιαστικές λεπτομέρειες στις καταγγελίες τους για τον τρόπο με τον οποίο, όπως οι ίδιες ισχυρίζονται, συμπεριφέρθηκε σε καθεμιά από αυτές.
Μεταξύ αυτών ενδέχεται να βρίσκεται και η ηθοποιός με τα αρχικά Α.Γ., η οποία υποστήριξε πρόσφατα σε συνέντευξή της ότι το 2014 ο Πέτρος Φιλιππίδης την παγίδευσε μέσα στο αυτοκίνητό του και έκανε άσεμνες κινήσεις μπροστά της, ενώ, μόλις εκείνη άρχισε να φωνάζει και να χτυπιέται, την πέταξε έξω από το όχημα και της μίλησε άσχημα.
Μέχρι στιγμής πάντως παραμένει άγνωστο ποιοι θα είναι αυτοί οι άνθρωποι και τι θα πουν προς υπεράσπιση του πρωταγωνιστή έπειτα από όλα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας.
Πάντως, στο πλευρό του Πέτρου Φιλιππίδη βρίσκονται η σύζυγός του Ελπίδα Νίνου και ο γιος του Δημήτρης.
Η σύζυγος ανήκει και εκείνη στον καλλιτεχνικό χώρο, αφού το επάγγελμά της είναι χορογράφος-χορεύτρια.
Η Ελπίδα Νίνου δεν έχει κάνει καμία δήλωση μέχρι στιγμής για τις καταγγελίες, ενώ όλα αυτά τα χρόνια έχει κρατήσει χαμηλό προφίλ στα media.
Ωστόσο σε σπάνιες συνεντεύξεις της έχει μιλήσει με τρυφερά λόγια για τον σύζυγό της.
Η ίδια είχε δηλώσει παλαιότερα σε συνέντευξη της στο «People» για τον Πέτρο Φιλιππίδη:
«Ο Πέτρος εμφανίστηκε, νεαρός ηθοποιός τότε, όταν δουλεύαμε μαζί στο θέατρο Παρκ. Εγώ χόρευα με τον Φωκά Ευαγγελινό και ήμουν στη φάση που σκεφτόμουν, επιτέλους, να νοικιάσω το δικό μου σπίτι, να φύγω από το πατρικό μου. Είκοσι χρόνια πριν. Με προσέγγισε εκείνος, εγώ στα ντροπαλά μου για ακόμη μία φορά. Ήταν πολύ αυθόρμητος, ό,τι είχε στο κεφάλι του το έλεγε. Και με ασυγκράτητο χιούμορ. Στο φλερτ δεν έπεσα εύκολα, με κυνήγησε πολύ. Όχι επειδή δεν μου άρεσε, αλλά επειδή εκείνη την περίοδο είχα στοχοπροσήλωση με τη δουλειά.
Ήμουν διστακτική, γνωρίζοντας ότι, αν έμπαινε κάτι δυνατό στη ζωή μου, θα έχανα τον στόχο μου. Ο Πέτρος, όμως, είναι οδοστρωτήρας.Ενέδωσα και ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να συμβεί στη ζωή μου, λόγω του αυθορμητισμού, του ταλέντου και της εξυπνάδας του. Μετά από τρία χρόνια σχέσης ήρθε ο γάμος. Οι γονείς μου, όταν ήρθε να με πάρει πρώτη φορά από το σπίτι, το μόνο που ρώτησαν ήταν αν είμαι καλά κι ερωτευμένη».
Η Ελπίδα Νίνου γεννήθηκε στον Πειραιά από Κερκυραίους γονείς και έτσι μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούσαν η μουσική και η αγάπη για τις τέχνες. Άρχισε από πολύ μικρή να ασχολείται με τη ζωγραφική, το σχέδιο και τον χορό. Οι σπουδές της στον χορό ξεκίνησαν παράλληλα με το σχολείο, στη σχολή χορού Ρ. Γιαννιώτη – Α .Κοσκινίδου, όπου σπούδασε, με υποτροφία, κλασικό αλλά και σύγχρονο χορό.
Τελειώνοντας το σχολείο ξεκίνησε προετοιμασία για να δώσει στη Σχολή Καλών Τεχνών, γρήγορα όμως μετάνιωσε, αφού την κέρδισε ο χορός. Αποφάσισε να δώσει στην Κρατική Σχολή Χορού το 1981, και ήταν μία από τους 18 που επέτυχαν σε σύνολο 250 υποψηφίων. Κατά τα χρόνια της σχολής δεν περιορίστηκε στις σπουδές της, αλλά συμμετείχε και σε πολιτιστικούς συλλόγους, όπως η Κινηματογραφική Λέσχη και ο Εξωραϊστικός Πολιτιστικός Σύλλογος Πειραιά.
To 1984 ήταν μέσα στους εννέα που αποφοίτησαν τελικά από την Κρατική Σχολή Χορού και συνέχισε τις σπουδές της συμμετέχοντας σε σεμινάρια σύγχρονου χορού στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, πάνω στις τεχνικές Martha Graham, Jose Limon, Character, Contact, jazz, flamengo, κ.ά. Είναι επίσης κάτοχος πτυχίου του συστήματος Orff, όπως και κάθε απόφοιτος της Κρατικής.
Το 1985, αμέσως μετά την αποφοίτησή της από την Κρατική Σχολή Χορού, παρακολούθησε για έναν μήνα σεμινάρια χορού στο Λονδίνο, στη Βασιλική Ακαδημία Χορού. Ξεκίνησε πλέον να ασχολείται επαγγελματικά με τον χορό, αρχικά ως καθηγήτρια, για 15 χρόνια στη σχολή από την οποία και η ίδια ξεκίνησε αλλά και σε άλλες, ενώ συμμετείχε σε διάφορες χορευτικές παραστάσεις στην Αθήνα και στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Έχει διδάξει στις δραματικές σχολές Θεατρικό Εργαστήρι του Κώστα Καζάκου και στον Ίασμο του Σταύρου Δελλή. Το 1991 ξεκίνησε η συνεργασία της με τον Φωκά Ευαγγελινό, ως βοηθός του και χορεύτρια στο θέατρο, στις επιθεωρήσεις «Φιέστα κι άστα» (θέατρο Βέμπο) και «Πόθεν αίσχος» (θέατρο Παρκ) και στην τηλεόραση στα τηλεοπτικά σόου «Ciao», «Bravo» και «Bravissimo».