Η Στέλλα Κονιτοπούλου και ο Βαγγέλης Κονιτόπουλος ενώθηκαν στη σκηνή του J2US, μετά από 34 χρόνια και την παρεξήγηση που είχαν, σύμφωνα με τις φήμες.
Μπορεί την τραγουδίστρια να τη γνωρίζουμε με αυτό το επίθετο, αλλά στην πραγματικότητα λέγεται Στέλλα Κλουβάτου. Το επίθετο Κονιτοπούλου το πήρε αναπόφευκτα μετά από μια συμμετοχή της σε έναν οικογενειακό δίσκο τους.
«Σε ηλικία 15 ετών συμμετείχα στον οικογενειακό δίσκο με τίτλο «θάλασσα και παράδοση με το Κονιτοπουλέικο και δεν γινόταν να αναφερθώ στο εξώφυλλο με άλλο επίθετο! Μετά δεν είχε επιστροφή! (γέλια)» είχε υπογραμμίσει παλιότερα σε συνέντευξή της στην Espresso.
Ο Βαγγέλης Κονιτόπουλος είναι θείος της Στέλλας Κονιτοπούλου και συγκεκριμένα αδελφός της μαμάς της, Αγγελικής.
Στέλλα Κονιτοπούλου και Βαγγέλης Κονιτόπουλος μαζί στο J2US
Στο 5ο live του J2US, ο Βαγγέλης Κονιτόπουλος και η Στέλλα Κονιτοπούλου έστησαν ένα μεγάλο γλέντι, ερμηνεύοντας αγαπημένα νησιώτικα τραγούδια.
Η παρεξήγηση της Στέλλας Κονιτοπούλου με τον θείο της
Στους λόγους που δεν έκαναν κοινές εμφανίσεις, αναφέρθηκε ο Βαγγέλης Κονιτόπουλος, επισημαίνοντας «από μια στιγμή και ύστερα τα κορίτσια, γιατί ανιψιά μου δεν είναι μόνο η Στέλλα, είναι και η Ελένη και η Νάσια, η Στελλίνα, ο Βασίλης, όλοι έκαναν επιτυχίες και αναγνωρίστηκαν από τον κόσμο σε όλη την Ελλάδα. Ήταν λοιπόν δύσκολο μία ορχήστρα, μία μπάντα να πηγαίνει σε όλη την Ελλάδα και σπάσαμε σε 4-5 μπάντες και έτσι καταφέραμε να μας ακούσουν όλοι οι Έλληνες σε όλη τη χώρα».
Από την πλευρά της, η Στέλλα Κονιτοπούλου εξομολογήθηκε ότι «επειδή ήμασταν μαζί πιο πριν, ο κόσμος νόμιζε πως ήμασταν τσακωμένοι. Ο κόσμος το είχε βγάλει αυτό, γιατί μας ήθελαν μαζί. Όπου πήγαιναν ρωτούσαν «είσαι τσακωμένη με τον θείο σου;», «είσαι τσακωμένη με την ξαδέλφη σου;». Υπήρξαν και κάποιοι μικροεγωισμοί από τη δική μου πλευρά, τουλάχιστον οφείλω να το παραδεχτώ και είμαι πολύ συγκινημένη σήμερα. Ενώνει το J2US και οικογένειες».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Στέλλα Κονιτοπούλου: «Πιστεύω στον Θεό ο οποίος μού δίνει δύναμη και δεν με έχει αφήσει ποτέ απροστάτευτη»
Η Στέλλα Κονιτοπούλου με τη χαρακτηριστική της φωνή και την σκηνική της παρουσία μαγεύει. Με το που την ακούς φτιάχνει το κέφι σου, ενώ κάθε της τραγούδι έχει γίνει μεγάλη επιτυχία.
Πηγαίνοντας να την ακούσω στο «Σουρλουλού Μικρολίμανο», διασκέδασα πολύ, ενώ χωρίς υπερβολή θα πω πως αν σας αρέσει το καλό φαγητό θα το ευχαριστηθείτε. Αυτός ήταν και ο λόγος που της ζήτησα να συναντηθούμε και πίνοντας έναν αχνιστό καφέ στο σπίτι της να μιλήσουμε σαν δύο καλές φίλες. Άλλωστε η Στέλλα πάντα ανοίγει σε μένα την καρδιά της και την ευχαριστώ γι΄ αυτό καθώς είναι ζεστή και άμεση.
Στέλλα πού σε πετυχαίνουμε αυτήν τη στιγμή καλλιτεχνικά;
Είμαι πολύ χαρούμενη αυτήν την περίοδο καθώς κάθε Σάββατο βράδυ εμφανίζομαι σε έναν πολύ όμορφο και ζεστό χώρο στον Πειραιά. Δεν είναι μια απρόσιτη πίστα αλλά αντίθετα ένα ζεστό μουσικό καφενείο. Ονομάζεται «Σουρλουλού Μικρολίμανο» και βρίσκεται στην Ακτή Κουμουνδούρου 22. Είμαι κοντά στους ανθρώπους, τραγουδάμε και γλεντάμε όλοι μαζί. Ο κόσμος το χαίρεται καθώς απολαμβάνει τα τραγούδια αλλά και την αμφίδρομη σχέση που δημιουργείται. Είναι κάτι που το απολαμβάνουμε και οι δύο πλευρές και που φυσικά είναι εμφανές καθώς το μαγαζί είναι πάντα γεμάτο.
Μίλησέ μας για το τραγούδι σου «Κοίτα τι χάνεις». Πώς νιώθεις όταν σε ακούς να το ερμηνεύεις; Πίστευες ότι θα γίνει τόσο σύντομα επιτυχία;
Η αλήθεια είναι πως αγαπώ όλα μου τα τραγούδια καθώς είναι παιδιά μου και έχουν γίνει μεγάλες επιτυχίες. Όμως, το «Κοίτα τι χάνεις» -σε μουσική Βασίλη Κλουβάτου και στίχους Μάκη Φιλιππούση και Άννας Κουτουμάνου- αρέσει πολύ καθώς είναι χορευτικό και ο κόσμος φαίνεται πως το έχει λατρέψει.
Κυκλοφορεί από την Real music, ενώ έχει γίνει και video clip που υπογράφει σκηνοθετικά ο Νίκος Βλάχος.
Tι είναι αυτό που σου συνέβη και σε έκανε πιο δυνατή την περίοδο της πανδημίας;
Πιο δυνατή ένιωσα καθώς κατάλαβα το θείο δώρο της ζωής. Το γεγονός πως κάθε πρωί ξυπνάω, είμαι ζωντανή, υγιής και έχω τους αγαπημένους μου κοντά μου. Τίποτα δεν είναι δεδομένο ούτε από πλευράς υγείας, ούτε ύλης, ούτε δόξας. Κατά συνέπεια έμαθα να είμαι πιο ταπεινή και να απολαμβάνω το κάθε λεπτό της ζωής μου βλέποντας το φως και επιτρέποντάς του να αγκαλιάσει την ψυχή μου…
Τι σε έχει επηρεάσει περισσότερο στην ζωή σου και συνέβαλε στο να διαμορφωθεί ο χαρακτήρας σου;
Τα βασικά χαρακτηριστικά του χαρακτήρα μου τα οφείλω στους γονείς μου. Με έμαθαν να μην έχω έπαρση, να δουλεύω σκληρά, να παθιάζομαι με το τραγούδι και να είμαι καλή σύζυγος, μητέρα, αδελφή και φίλη.
Πώς νιώθεις με τις σκληρές εικόνες του πολέμου στην Ουκρανία; Θα έμπαινες στη διαδικασία να υιοθετήσεις ένα παιδάκι από κει;
Νιώθω θλίψη, οργή και αγωνία. Θα ήθελα να σταματήσει χθες ο πόλεμος καθώς το να βλέπεις βομβαρδισμούς, μια χώρα διαλυμένη, γυναικόπαιδα να φεύγουν με μια βαλίτσα στα χέρια και τα κατοικίδιά τους για ένα καλύτερο αύριο με πονάει πολύ. Μακάρι να πρυτανεύσει η λογική καθώς ένας πόλεμος συμφέρει μόνο τα μεγάλα κεφάλια και όχι τον απλό κόσμο. Μπορεί να φταίνε και οι δύο πλευρές αλλά οι νεκροί είναι νεκροί και κάθε οικογένεια κλαίει τα θύματα. Τι σημασία λοιπόν έχει αν είσαι Ρώσος ή Ουκρανός… Όλοι οι άνθρωποι είμαστε αδέλφια και ξεκάθαρα καταδικάζω την εισβολή. Όπως και να έχει όλοι έχουμε χρέος να βοηθούμε και να συμπαρασταθούμε στους πρόσφυγες.
Πιστεύεις στην ιδέα ότι όλοι έχουμε μία αδελφή ψυχή;
Δεν το έχω σκεφτεί να σου πω την αλήθεια…
Αν τα χρήματα και η δόξα δεν ήταν σημαντικά για σένα, ποιο επάγγελμα θα ήθελες να κάνεις;
Ποτέ δεν με ένοιαξε το χρήμα και η δόξα. Πάντα ήθελα να κάνω μια δουλειά που θα αγαπώ και θα χαίρομαι να την κάνω. Το τραγούδι ήταν επιλογή μου και το απολαμβάνω στο 100%. Μου αρέσει να βλέπω τον κόσμο να αγαπά τα τραγούδια μου και να διασκεδάζει ακούγοντάς τα. Αν δεν ήταν ο μεγάλος μου έρωτας το τραγούδι σίγουρα θα με έκλεβε μια μεγάλη επαγγελματική κουζίνα καθώς μαγειρεύω εκπληκτικά.
Ποιους συναδέλφους σου θαυμάζεις περισσότερο;
Αγαπώ τον Γιάννη Πάριο. Είναι τεράστιος τραγουδιστής, σπουδαίος συνεργάτης και εκπληκτικός άνθρωπος. Επίσης, η Ελένη Βιτάλη είναι πρότυπο για μένα.
Τι είναι για σένα το τραγούδι, πώς βλέπεις τους νέους καλλιτέχνες και το νέο ρεύμα μουσικής στην Ελλάδα;
Όπως είπα λίγο πιο πάνω το τραγούδι είναι το παν για μένα. Η μουσική κυλάει μέσα στο αίμα μου από την παιδική μου ηλικία. Οι νέοι καλλιτέχνες θα δυσκολευτούν περισσότερο να βρουν τον δρόμο τους καθώς σήμερα δεν υπάρχει δισκογραφία και πρέπει να βάλεις βαθιά το χέρι στην τσέπη για να προωθήσεις τη δουλειά σου. Στην Ελλάδα έχουμε πολλά ταλέντα. Όσον αφορά στη μουσική τα πράγματα πάντα αλλάζουν και τίποτα δεν μένει στατικό. Κάθε ηλικία έχει το κοινό της.
Σου έχει κλείσει ποτέ κάποιος τις πόρτες χωρίς να καταλάβεις το γιατί, και αν «ναι» πώς το διαχειρίστηκες;
Με την στενή έννοια του όρου κανείς. Αλλά όπως σε κάθε δουλειά υπάρχει μια περίοδος που δουλεύεις πολύ και σε κάποιες λιγότερο. Κύκλοι είναι. Ποτέ δεν το βάζεις κάτω. Αντιθέτως, μια φαινομενικά δύσκολη περίοδος μπορεί να γίνει άκρως δημιουργική και παραγωγική.
Τη δεκαετία του 90’ ήταν άπιαστο όνειρο να μπορείς να μιλάς με αμεσότητα με τον αγαπημένο σου καλλιτέχνη. Σου αρέσει ή πιστεύεις πως έτσι χάνεται η λάμψη και το μυστήριο;
Να πω την αλήθεια η τόση αμεσότητα δεν μου αρέσει. Ένας καλλιτέχνης δεν πρέπει ποτέ να χάνει τη λάμψη του και το μυστήριο που τον περιβάλει. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά να μην μιλάς σε κανέναν ή να έχεις τουπέ. Εμένα με τρέφει η αγάπη του κόσμου και το χειροκρότημα και μου δίνει δύναμη και διάθεση να γίνομαι ακόμη καλύτερη.
Έχεις καλή σχέση με τον χρόνο και τις αλλαγές που φέρνει πάνω μας;
Η καλή σχέση είναι σχετική. Δεν μου αρέσει να μεγαλώνω άσχημα. Γι΄αυτό παίζω τένις, περπατάω και τρέφομαι σωστά. Πρώτα είμαι υγιής μέσα μου και μετά έξω μου. Βέβαια σαν γυναίκα θα με περιποιηθώ για να αρέσω πρώτα σε μένα. Δεν κάνω, όμως, κάτι ακραίο καθώς ούτε να παραμορφωθώ θέλω, ούτε να δείχνω 20 ετών.
Ήσουν ποτέ αυτοκαταστροφική;
Μεγάλη κουβέντα άνοιξες τώρα (γέλια). Όλοι μας περνάμε στιγμές που είμαστε στα πάνω και στα κάτω μας. Σημασία όμως έχει να αφουγκραστείς τον εαυτό σου και να αντλήσεις δύναμη από τον ίδιο σου τον εαυτό. Εγώ, πήγα σε ψυχολόγο, έκανα μέσα μου ενδοσκόπηση και ευτυχώς η οικογένειά μου και οι φίλοι μου μού έδωσαν δύναμη και στήριξη. Επίσης, επειδή πιστεύω πολύ στον Θεό πάω και ανάβω ένα κεράκι, προσεύχομαι με όλη μου την καρδιά και ξέρω πως έχω προστασία.
Θα ήθελες να είσαι κριτής σε μια εκπομπή μουσικής και ανάδειξης ταλέντων;
Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ σοβαρά να πω την αλήθεια. Όμως, αν έπρεπε να κρίνω φωνές και προσπάθεια και να δίνω κουράγιο και δύναμη στα παιδιά που έχουν όνειρα και προσπαθούν να βρουν τις άκρες τους γιατί όχι. Ωστόσο, δεν θα το έκανα ούτε για τα λεφτά, ούτε για να βρίσκομαι στο γυαλί.
Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σου σχέδια;
Φέτος είναι μια πολύ δημιουργική χρονιά. Θα βρίσκομαι τα Σάββατα στη «Σουρλουλού Μικρολίμανο», ενώ ετοιμάζω τη «Σμύρνη μου γλυκιά» με σμυρναϊκά τραγούδια, χορούς και εικόνες που θα προβάλλονται από προτζέκτορα κάνοντας τον θεατή να ταξιδεύει νοητά… Επίσης, προετοιμάζω «Το Αιγαίο κυματίζει Ελληνικά» με αμιγώς νησιώτικα τραγούδια. Πρόκειται για δύο πολύ προσεγμένες δουλειές διαφορετικού ύφους και αδημονώ και εγώ όπως και ο κόσμος για την στιγμή που θα συναντηθούμε…
