Η Δανάη Μπάρκα περνάει δύσκολες ώρες, καθώς “έχασε” τη σκυλίτσα της, την Ρόξυ, με την οποία έζησε μαζί για 12 χρόνια.
Τη δυσάρεστη είδηση αποκάλυψε η παρουσιάστρια της εκπομπής “Πάμε Δανάη”, μέσω του προσωπικού της λογαριασμού στο instagram, ενώ προηγουμένως είχε αναφέρει στην εκπομπή πως έχει συμβεί κάτι πολύ σοβαρό, για το οποίο όμως δεν αισθανόταν ακόμη έτοιμη να μιλήσει, προκαλώντας ανησυχία στους τηλεθεατές.
Όπως υπογράμμισε η κόρη της Βίκυς Σταυροπούλου για τη σκυλίτσα της: «Η Ρόξυ “έφυγε”. 12 χρόνια ευτυχίας. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα το γράψω ή θα το ζήσω αυτό. Ίσως εθελοτυφλούσα, ίσως έβλεπα ποσό δυνατή είναι και κορόιδευα τον εαυτό μου πως θα είναι για πάντα μαζί μας, ίσως έκανε τα αδύνατα δυνατά να μου δείξει πως αντέχει οτιδήποτε προκύψει και θα φτάσει 100 ετών, ίσως παρατηρούσα την αγάπη που έδινε κι έπαιρνε και ήλπιζα πως αυτή η αγάπη είναι το γιατρικό για την αιωνιότητα…ίσως.. ίσως…ίσως.
Όσοι γνώρισαν την Ροξυ, καταλαβαίνουν απόλυτα τι σημαίνει αυτό. Η Ρόξυ ήταν τα φιλιά που έπαιρνα όταν έκλαιγα στα δύσκολα, στις απώλειες, στις αλλαγές. Η Ρόξυ ήταν η αγκαλιά που λάμβανα όταν ένιωθα ότι δεν μπορώ να ανταπεξέλθω σε τίποτα, όταν πνιγόμουν από λυπη, από απελπισία κι από θυμό. Η Ρόξυ ήταν το σκυλί που όλα τα παιδιά εντυπωσιαζόντουσαν απ’ το μέγεθος και ξεπερνούσαν αμέσως τον φόβο τους και έμπαιναν στην μουσούδα της και έπαιζαν.
Η Ροξυ ερχόταν στα θέατρα, στην εκπομπή, στις βόλτες και έτρεχε να σκουντήξει τους πάντες για να ξεκλέψει ένα χάδι. Η Ρόξυ ήταν η οικογένεια που θα ονειρευόταν κάθε παιδί, κάθε άνθρωπος, κάθε ζευγάρι, κάθε ένας από όλους. Η Ρόξυ έφευγε απ’ το τραπέζι μας στους καφέδες και πήγαινε στα δίπλα τραπέζια να την χαϊδέψουν. Η Ροξυ “έβγαλε” γάλα χωρίς να είναι έγκυος για τον Μεζέ όταν πρωτοήρθε σπίτι και μετά ξανά για 4 γατάκια νεογέννητα που βρήκαμε στα σκουπίδια και τα μεγαλώσαμε για 1 μήνα σπίτι μας.
Η Ρόξυ ήταν το σκυλί θαύμα. Ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος με βλέμμα παιδιού, που επέλεξε να ζει στο σώμα ενός σκυλιού γιατί οι άνθρωποι είναι πολύ χειρότεροι. Η Ροξυ έφυγε και μαζί της έφυγε ένα μεγάλο κομμάτι μας που δεν θα αναπληρωθεί ποτέ. Ρόξυ μου, μας έκανες καλύτερους ανθρώπους».