Η Δανιέλα Χατζή, το έκτο παιδί του Κώστα Χατζή, την οποία απέκτησε από τον δεύτερο γάμο του με την Αντωνία Χατζίδη, ασχολείται επαγγελματικά με το τραγούδι.
Μάλιστα, η 20χρονη θα βρίσκεται φέτος δίπλα στον Κώστα Χατζή, καθώς θα εμφανίζονται μαζί σε μαγαζί στην Πλάκα.
Η νεαρή τραγουδίστρια αναφέρθηκε, σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Οn time», για πρώτη φορά, στο μπούλινγκ που έχει δεχτεί, λόγω της καταγωγής της, για τα επαγγελματικά της σχέδια και για τον πατέρα της.
Για το τραγούδι, η Δανιέλα Χατζή υπογράμμισε «τα τραγούδια που θέλω να λέω δεν είναι ένα συγκεκριμένο είδος, είναι αυτά που όταν τα ακούω, αγγίζουν τα συναισθήματά μου! Οι γονείς μου λένε ότι από μωρό, όταν άκουγα τον πατέρα μου να τραγουδάει, έπιανα την τονικότητα. Μεγαλώνοντας τραγουδούσα συνεχώς μέσα στο σπίτι και από τα δώδεκα χρόνια μου ακολουθούσα τον πατέρα μου σχεδόν σε όλες τις συναυλίες του. Ίσως αυτό να με υποκίνησε να αγαπήσω τόσο πολύ το τραγούδι».
Για τους λόγους που θαυμάζει τον πατέρα της, επεσήμανε «τον τρόπο σκέψης του και την ταπεινότητά του. Μου δίνει συμβουλές πολλές. Μου λέει να μη χάσω την ανθρωπιά μου. Μια άλλη συμβουλή που μου δίνει είναι να μη με υπηρετήσει το τραγούδι, αλλά να υπηρετώ εγώ το τραγούδι».
Η Δανιέλα Χατζή έχει βιώσει μπούλινγκ επειδή είναι τσιγγάνα
Για την καταγωγή της και το μπούλινγκ που έχει βιώσει, η Δανιέλα Χατζή σημείωσε «δεν είναι ότι νιώθω τσιγγάνα… είμαι τσιγγάνα! Και για το γεγονός αυτό έχω υποστεί μπούλινγκ στο σχολείο – και όχι μόνο! Δέχτηκα επίσης και μετά το σχολείο… Μου έλεγαν να μη φανερώνω ότι είμαι τσιγγάνα, γιατί δεν φαίνομαι. Μου έλεγαν να μην πω στη δουλειά μου ότι είμαι τσιγγάνα, γιατί δεν θα προχωρήσω μπροστά στο τραγούδι. Όμως, εγώ είμαι τσιγγάνα, μου αρέσει και είμαι υπερήφανη γι’ αυτό».
Σχετικά με την πιο δύσκολη περίοδος της ζωής της, τόνισε «όπως όλοι οι άνθρωποι, έτσι και σε μένα, έρχονται καταστάσεις που μπορεί να είναι δύσκολες. Όπως, για παράδειγμα, μια πολύ δύσκολη στιγμή για εμένα ήταν όταν έμαθα ότι η μητέρα μου πάσχει από μια χρόνια ασθένεια. Δεν θέλω όμως να στέκομαι σε αυτές τις στιγμές. Θέλω να βλέπω πάντα τη θετική πλευρά, να είμαι αισιόδοξη».