Στο περιοδικό «DownTown» μίλησε ο Άυγουστος Κορτώ, ο οποίος παραχώρησε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης. Ο γνωστός συγγραφέας, αναφέρθηκε στην σχέση με την μητέρα του Κατερίνα, η οποία αντιμετώπιζε προβλήματα ψυχικής υγείας, στην απόπειρα αυτοκτονίας που έκανε πριν μερικά χρόνια αλλά και στις δυσκολίες που προκύπτουν και δεν μπορεί να υιοθετήσει παιδί.
Απόσπασμα της συνέντευξης του Αύγουστου Κορτώ
Έχεις πει ότι ήσουν «καψούρης με τη μητέρα σου»; Σε ταλαιπωρούσε το γεγονός ότι είχε μια συμπεριφορά –λόγω μανιοκατάθλιψης– την οποία δεν μπορούσες να εξηγήσεις τότε; Πώς το διαχειριζόσουν ως παιδί;
Με την Κατερίνα υπήρξα αρχικά γιος, κατόπιν σύντροφος, έπειτα επίδοξος θεράπων και ξανά μανά ανήμπορος γιος. Τη λάτρευα και με σκότωνε το ότι δεν μπορούσα να τη γιατρέψω με την αγάπη μου. Αλλά από ένα σημείο ανέλαβα παραιτημένα την επιστασία της αρρώστιας της – της έφερνα να πιει και καθόμασταν και τα λέγαμε σαν δύο συντετριμμένοι, ή ευτυχισμένοι, συνομήλικοι.
Έχεις πει ότι η κατάθλιψη είναι μια «επίγεια κόλαση». Πώς διαγνώστηκες με κατάθλιψη και πότε άρχισες να μιλάς ανοιχτά γι‘ αυτό;
Στα 21 αρρώστησα πρώτη φορά και πρωτοπήγα σε ψυχίατρο. Αλλά δεν το έκρυψα ποτέ. Έχοντας δει τι κακό έκανε η αποσιώπηση της αρρώστιας –του πόνου– στη μητέρα μου, ήθελα να με γνωρίζουν και να με δέχονται με όλη μου την προϊστορία γυμνή.
Είχες πει ότι έκανες εισαγωγή στο Δρομοκαΐτειο. Τι ακριβώς είχε συμβεί τότε;
Ένα ψυχωσικό επεισόδιο της σειράς, τρεις μέρες διάρκεια, ένα διήμερο στο ψυχιατρείο, άλλος ένας μήνας με βαρβάτη αγωγή και προσγειώθηκα – κι έπειτα ξεκίνησα ανάλυση κι άλλαξε η ζωή μου.
Το 2018 έκανες απόπειρα αυτοκτονίας. Τι ήταν αυτό που σου έκανε «κλικ» για να επανεφεύρεις τον εαυτό σου;
Ήταν μια κίνηση απόγνωσης, με το θυμικό στην άβυσσο – σύμπτωμα της νόσου. Ευτυχώς γλίτωσα. Κι ευτυχώς, μέσα από τη νοσηλεία, την ψυχοθεραπεία και την ορθή αγωγή, πάτησα πάλι στα πόδια μου.
Θέλει τελικά θάρρος να μιλάς ανοιχτά για όλα αυτά δημόσια;
Υποθέτω πως ναι. Αλλά για σκεφτείτε την εναλλακτική – να τα θάβεις.
Έχεις πει ότι είσαι σε διαδικασία παιδοθεσίας. Σε ποιο στάδιο είσαι τώρα;
Πρέπει πρώτα να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων το κράτος και η νομοθεσία. Υπάρχουν μύρια
προβλήματα: Λόγω ψυχιατρικού ιστορικού και μόνο, είναι πρακτικώς αδύνατον να υιοθετήσω
στην Ελλάδα.
