20 Έλληνες ηθοποιοί που δεν ξέραμε πώς ήταν στα νιάτα τους
Παρακάτω θα δείτε ηθοποιούς που αγαπήσαμε μέσα από τον κινηματογράφο ή την τηλεόρασητης Ελλάδας και έχουν χαραχθεί στη μνήμη μας κυρίως στις ώριμες ηλικίες τους.
Advertisement
Γεωργία Βασιλειάδου
Αρκετά από τα πρόσωπα που λατρέψαμε έκαναν καριέρα, σε αρκετές περιπτώσεις μετά τα 40 τους χρόνια.
Η λίστα με τα πρόσωπα που αγαπήσαμε και δεν ξέραμε πώς ήταν στα νιάτα τους
Ορέστης Μακρής – Φημισμένος για τους ρόλους του ως γκρινιάρης παππούς, αλλά ως νεαρός ήταν πολύ κομψός και καλοντυμένος.
Advertisement
Γεωργία Βασιλειάδου – Η αγαπημένη «θεία» του ελληνικού σινεμά είχε μια γλυκιά παρουσία και νεανική όψη στα πρώτα της χρόνια.
Βασίλης Αυλωνίτης – Αν και τον γνωρίζουμε ως τον κωμικό «θείο», η νεανική του εικόνα αποπνέει σοβαρότητα.
Μίμης Φωτόπουλος – Στη νεανική του ηλικία είχε μια ιδιαίτερη αύρα, που δεν βλέπουμε συχνά στους ρόλους του.
Λάμπρος Κωνσταντάρας – Ένας γόης στα νιάτα του, κάτι που δύσκολα φανταζόμαστε από τις ταινίες της ωριμότητάς του.
Ντίνος Ηλιόπουλος – Εντυπωσιακά κομψός και με ένα μοναδικό βλέμμα στη νεαρή του ηλικία.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος – Ένας σοβαρός και δυναμικός νέος, που δεν θυμίζει τον ηλικιωμένο «πατερούλη» του σινεμά.
Σπύρος Καλογήρου – Γνωστός για τους «σκληρούς» ρόλους του, είχε μια σχεδόν ρομαντική εμφάνιση στα νιάτα του.
Μάνος Κατράκης – Ένας αριστοκρατικός νέος με δυναμικό παρουσιαστικό.
Advertisement
Μαρίκα Κοτοπούλη – Με έντονα χαρακτηριστικά και επιβλητική παρουσία από μικρή ηλικία.
Σαπφώ Νοταρά – Αν και γνωστή για τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα της, στα νιάτα της είχε μια απροσδόκητη γλυκύτητα.
Γιάννης Γκιωνάκης – Με ένα χαμόγελο που φανέρωνε τη φυσική του ευγένεια, ακόμα και ως νέος.
Δέσπω Διαμαντίδου – Μια διακριτική και κομψή παρουσία.
Ρένα Βλαχοπούλου – Εκρηκτική και γοητευτική, ακόμη και στα πρώτα της χρόνια.
Κατίνα Παξινού – Η επιβλητική της φυσιογνωμία ήταν παρούσα από τη νεότητά της.
Θανάσης Βέγγος – Ο αγαπημένος «καλός άνθρωπος» είχε μια απλή και αυθεντική ομορφιά στα νιάτα του.
Η Γεωργία Βασιλειάδου (1 Ιανουαρίου 1897 – 12 Φεβρουαρίου 1980) γεννήθηκε στην Αθήνα. Το πραγματικό της όνομα ήταν Γεωργία Αθανασίου.Η Ρένα Βλαχοπούλου γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου του 1923 στην Κέρκυρα. Σύμφωνα με το βιβλίο του Κώστα Παπασπήλιου ” Πινακοθήκη γέλιου “, αναφέρεται πως η Βλαχοπούλου εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο Μακέδου στην Αθήνα, στα 18 της χρόνια.Η Ταϋγέτη Μπασούρη είναι γνωστή από τους κωμικούς της ρόλους σε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Τις περισσότερες φορές οι ρόλοι που ενσάρκωνε περιστρέφονταν γύρω από το ιδιαίτερο παρουσιαστικό της.Η Σαπφώ Νοταρά με τη χαρακτηριστική ατάκα «μπουρλότο» ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, του κινηματογράφου και του θεάτρου. Το πραγματικό της επώνυμο ήταν Χανδάνου. Σπούδασε στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου και στη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου.Η Ελένη Ζαφειρίου γεννήθηκε στην Λάρισα το 1916. Πέθανε στις 2 Σεπτεμβρίου 2004, σε ηλικία 88 ετών, μετά από μάχη με αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια. Υπήρξε απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου.Η Τζόλυ Γαρμπή γεννήθηκε στο Γιοχάνεσμπουργκ από Κεφαλονίτες γονείς, το 1913 και πέθανε τον Δεκέμβριο του 2002. Ήταν για 60 χρόνια σύζυγος του επίσης ηθοποιού Θόδωρου Μορίδη.Η Νίτσα Τσαγανέα ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου και αγωνίστρια της Εθνική αντίστασης. Δεύτερος σύζυγός της ήταν ο επίσης ηθοποιός Χρήστος Τσαγανέας.Η Σμάρω Στεφανίδου γεννήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 1913 στην Αθήνα και πέθανε στις 7 Νοεμβρίου του 2010. Ήταν Μικρασιάτισσα από τους γονείς και τους παππούδες της. Τελείωσε την Εμπορική Σχολή στην Αθήνα, έμαθε ξένες γλώσσες και πιάνο. Από πολύ μικρή έπαιζε θέατρο και έκανε παραστάσεις στα παιδιά.Ο Ορέστης Μακρής (30 Σεπτεμβρίου 1898 – 29 Ιανουαρίου 1975) εκτός από Έλληνας ηθοποιός ήταν και τενόρος της οπερέτας. Γεννήθηκε στη Χαλκίδα και πέθανε στην Αθήνα. Είχε τελειώσει το Ελληνικό Ωδείο Αθηνών και εμφανίσθηκε στη σκηνή πρώτα ως τενόρος στο θίασο Ροζαλίας Νίκα το 1925Η γεροντοκόρη του σινεμά, Μήτση Κωνσταντάρα (1922 – 22 Δεκεμβρίου 1985) ήταν το μικρότερο παιδί της οικογένειας Κωνσταντάρα, αδερφή του μεγάλου ηθοποιού Λάμπρου Κωνσταντάρα. Σπούδασε στην δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου αποφοίτησε με άριστα και πρωτοεμφανίστηκε το 1945 στην Πρώτη Κρατική Σκηνή με το έργο Αρλεζιάννα.Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος γεννήθηκε στο Διακοφτό Αχαΐας στις 12 Ιουλίου 1912. Σπούδασε στην Αθήνα στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Συνολικά για 46 χρόνια, ερμήνευσε και έπαιξε στους μεγαλύτερους θιάσους της εποχής του. Πρώτη του ταινία ήταν, το 1947, τα «Παιδιά της Αθήνας».
Κατερίνα Αποστολίδου: Έτσι είναι σήμερα η πανέμορφη εγγονή της Βασιλείαδου – Η τέχνη και η κληρονομιά
Η Γεωργία Βασιλειάδου, μια από τις πιο αγαπημένες και σημαντικές προσωπικότητες της ελληνικής κωμωδίας, προσέφερε στο κοινό αμέτρητες στιγμές γέλιου τόσο στον κινηματογράφο όσο και στο θέατρο.
Advertisement
Η πιο ωραία “άσχημη” του ελληνικού κινηματογράφου, όπως χαρακτηριστικά αναφερόταν, είχε καταφέρει να δημιουργήσει την δική της οικογένεια, και πολλές φορές κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, έπαιρνε μαζί της τις εγγονές της, μοιράζοντας μαζί τους πολύτιμες στιγμές.
Σπάνια φωτογραφία από τα γυρίσματα της ταινίας “Η Λυγερή”
Μια σπάνια και τρυφερή φωτογραφία από τα γυρίσματα της ταινίας “Η Λυγερή” το καλοκαίρι του 1968, η οποία κυκλοφόρησε μέσω του προσωπικού λογαριασμού του δημοσιογράφου και συλλέκτη Άρη Λουπάση, αποκαλύπτει την Γεωργία Βασιλειάδου σε διάλειμμα των γυρισμάτων, πόζαροντας με τις εγγονές της, την Κατερίνα και την Τζίνα Αποστολίδου.
Η ταινία “Η Λυγερή”, η οποία γυρίστηκε το 1968, ήταν ένα βουκολικό δράμα που διαδραματιζόταν στα Λεχαινά Ηλείας το 1889. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στους Αθηναϊκούς κινηματογράφους στις 28 Οκτωβρίου 1968, και είχε για συμπρωταγωνιστές τους Μάνο Κατράκη, Ελένη Ζαφειρίου και Ίλυα Λιβυκού.
Advertisement
Κατά το καλοκαίρι του 1968, η Γεωργία Βασιλειάδου, η κορυφαία Ελληνίδα κωμικός, συνδύασε τα γυρίσματα της ταινίας “Η Λυγερή” με την παρουσία της στη σκηνή του Άλσους Παγκρατίου, όπου ανέβασε με τον θίασό της την κωμωδία του Νίκου Τσιφόρου, “Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός”. Έξι χρόνια πριν, είχε προκαλέσει αίσθηση με την ίδια παράσταση, αυτή τη φορά με τους Βασίλη Αυλωνίτη και Νίκο Ρίζο. Παρά τις εξαντλητικές επαγγελματικές υποχρεώσεις της, η Γεωργία προσπαθούσε πάντα να βρει ελεύθερο χρόνο για την οικογένειά της.
Γεωργία Βασιλειάδου: Η σχέση της με την μοναχοκόρη της, Φωτεινή
Η Φωτεινή, η μοναχοκόρη της, την οποία η Γεωργία αποκαλούσε “Τοτούλα”, υπήρξε το «πριγκιπόπουλό» της. Μετά το διαζύγιο από τον πρώτο σύζυγο, η Γεωργία ανέλαβε μόνη της την ανατροφή της Φωτεινής, προσφέροντας της κάθε δυνατή φροντίδα και αγάπη. Η Φωτεινή παντρεύτηκε τον Αποστολίδη, έναν έμπορο δερμάτινων ειδών στην Αθήνα, και μαζί απέκτησαν τις δύο εγγονές της Γεωργίας, την Κατερίνα και την Τζίνα Αποστολίδου.
Η Κατερίνα Αποστολίδου: Η τέχνη και η κληρονομιά
Η Κατερίνα Αποστολίδου, η μεγαλύτερη από τις εγγονές της Γεωργίας Βασιλειάδου, ακολουθεί μια επιτυχημένη πορεία στον κόσμο της τέχνης. Σήμερα, η Κατερίνα είναι μια ταλαντούχα και καταξιωμένη εικαστικός, με σπουδές στη Σχολή Καλών Τεχνών και στο Ecole Nationale De Beaux Arts στο Παρίσι. Το έργο της περιλαμβάνει γλυπτική, σχέδιο και video art, που επικεντρώνονται σε έννοιες όπως η ψυχολογική ισορροπία.
Η Κατερίνα δηλώνει ότι άντλησε πολλά από τη γιαγιά της, Γεωργία, τόσο σε καλλιτεχνικό επίπεδο όσο και σε προσωπικές εμπειρίες. Νιώθει υπερήφανη για το μεγαλείο της γιαγιάς της, ως άνθρωπος και καλλιτέχνης, και οι αξίες και η στάση ζωής της Γεωργίας παραμένουν πηγή έμπνευσης για εκείνη.
Η Κατερίνα Αποστολίδου συνεχίζει να δημιουργεί και να εξελίσσεται καλλιτεχνικά, παραμένοντας πιστή στις αρχές και τις αξίες που κληρονόμησε από τη γιαγιά της. Η καλλιτεχνική της πορεία αποδεικνύει την δύναμη της οικογενειακής κληρονομιάς και της αφοσίωσης στην τέχνη.
Γεωργία Βασιλειάδου: Το αληθινό όνομα, ο πατέρας που την έδιωξε, ο γάμος, η πλαστική που δεν έκανε και το τέλος στο νοσοκομείο
Σαν σήμερα, το 1980 η αγαπημένη κωμική ηθοποιός, Γεωργία Βασιλειάδου άφησε την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» σε ηλικία 83 ετών.
Η Γεωργία Αθανασίου κατά κόσμων Γεωργία Βασιλειάδου η οποία «έφυγε» σαν σήμερα από τη ζωή το 1980, από μικρή φρόντισε να προβάλει τον δυναμικό και ατίθασο χαρακτήρα της κόντρα σε μία πατριαρχική οικογένεια και γεμάτη στερεότυπα κοινωνία.
Γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου του 1897 και το πραγματικό της όνομα ήταν Γεωργία Αθανασίου. Το Βασιλειάδου ήταν υπαρκτό, όχι καλλιτεχνικό και το πήρε από τον πρώτο σύζυγό της. Το εφάρμοσε όμως την δεύτερη φορά που παντρεύτηκε. Παράτησε το σχολείο νωρίς και μπήκε στη βιοπάλη για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά της.
Από μικρή όμως είχε μία λόξα με το τραγούδι, είχε ωραία φωνή ενώ της καλάρεσε και η ηθοποιία. «Γεννήθηκα 13 ετών, ημέρα του Αγίου Γεωργίου, όταν πρωτάκουσα για θέατρο από μια συμμαθήτριά μου κι αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτό»! Όταν ένα «μπουλούκι» (σ.σ. θεατρικός θίασος που έκανε περιοδείες) πήγε στο χωριό της, στο Τρυφό Αιτωλοακαρνανίας- γιατί μπορεί να γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά ήταν από εκεί- αποφάσισε να τους ακολουθήσει.
Στην οικογένεια ξέσπασε «πόλεμος». Ο πατέρας της την έδιωξε από το σπίτι, την ξέγραψαν καθώς δεν γινόταν εκείνη την εποχή, κορίτσι να παρακούσει τον πατέρα της και να πάει να γίνει «που…να» (τότε, όποια ήταν τραγουδίστρια και ηθοποιός την αποκαλούσαν έτσι). Ακόμα και όταν έκανε όνομα, στο χωριό της ήταν «δακτυλοδεικτούμενη», μια ξένη. Γι αυτό και δεν ξαναγύρισε… Έριξε μαύρη πέτρα πίσω της. Κάποιοι λένε μάλιστα, πως αυτός ήταν ο λόγος που έγραφε στον «τόπο γέννησης»: Αθήνα, γιατί δεν ήθελε να έχει πλέον καμία σχέση με το Τρυφό.
Στην Αθήνα δούλεψε σε μαγαζί με κορνίζες που είχε ο θείος της για να βγάζει τα προς το ζην, καθώς στις πρώτες της θεατρικές δουλειές δεν πληρωνόταν, ωστόσο όχι μόνο δεν το έβαλε κάτω, αλλά ουσιαστικά έκανε μια δεύτερη καριέρα μετά τα 40 της.
Πέρασε δύσκολα και στην γερμανική κατοχή αλλά και εκεί έδειξε το μεγαλείο ψυχής της. Μπορεί η ίδια να πεινούσε, να είχε σκισμένα παπούτσια, αλλά συνέχισε να δίνει παραστάσεις προσπαθώντας να ελαφρύνει μαζί με τους συναδέλφους της την ψυχολογία του βασανισμένου λαού και με τα λίγα χρήματα που έβγαζε αγόραζε τρόφιμα και μαγείρευε φαγητό για τα πεινασμένα παιδάκια της γειτονιάς της ενώ επισκεπτόταν συχνά τα νοσοκομεία προσφέροντας την βοήθειά της στους τραυματίες. «Εγώ δίνω κι ο Θεός μου τα δίνει απ’ αλλού», συνήθιζε να λέει.
Φυσικά, κυρίαρχο χαρακτηριστικό της ήταν η εξωτερική της εμφάνιση, πάνω στην οποία όμως χτίστηκαν δεκάδες σενάρια ταινιών, που έκαναν πάταγο και παίζονται μέχρι και σήμερα προσφέροντας απλόχερα γέλιο. Ο Νίκος Τσιφόρος μάλιστα της είχε πει: «Βρε Γεωργία το σκέφτηκες ποτέ να κάνεις πλαστική προσώπου;» και η Βασιλειάδου του απάντησε: «Κι εσύ σκέφτηκες ότι τότε οι κωμωδίες σου θα πήγαιναν στράφι;».
Το 1975, όταν ακόμα ήταν στο απόγειό της είχε δηλώσει «θέλω να φύγω με ζήτω κι όχι με γιούχα».
Τον τελευταίο καιρό, υπέφερε από βρογχικό άσθμα. Η κατάσταση της υγείας της επιδεινώθηκε και νοσηλεύτηκε στον Ευαγγελισμό. Πέθανε στις 12 Φεβρουαρίου του 1980, κηδεύτηκε δύο μέρες μετά, ένα βροχερό πρωί με πολύ κρύο. Ωστόσο παραμένει ακόμα αξιαγάπητη χάρη στις ταινίες της. Κηδεύτηκε παρουσία λίγου κόσμου, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.