Το ενδιαφέρον έχει κεντρίσει αναμφισβήτητα την φετινή τηλεοπτική χρονιά ο Γιάννης Τσορτέκης με την ενσάρκωση δύο εντελώς διαφορετικοών ρόλων.
Από τη μια ο ρόλος του μέθυσου και βίαιου άνδρα της Μαρίας Καβογιάννη στο Maestro και από την άλλη ο ρόλος του κλασικού τύπου που συχνάζει στα σκυλάδικα τη δεκαετία του 80 στη σειρά του Alpha, Αυτή η νύχτα μένει. O Γιάννης Τσορτέκης σε κάθε του εμφάνιση καταφέρνει να δημιουργεί στο κοινό έντονα συναισθήματα.
Ο Γιάννης Τσορτέκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Νέο Ψυχικό και συχνά μιλά γι’ αυτό στις συνεντεύξεις του.
«Μια περιοχή με έντονο το στίγμα της μετανάστευσης, αφού σ’ αυτήν βρήκαν ένα μέρος για να εγκατασταθούν άνθρωποι από διάφορα μέρη της Ελλάδας που έψαχναν μια καλύτερη μοίρα γι’ αυτούς και τα παιδιά τους. Όλη μου η παιδική ηλικία είναι έντονη, γεμάτη πια από αναμνήσεις», σημείωνε σε συνέντευξή του στο site catisart.
Τα παιδικά του χρόνια ήταν γεμάτα παιχνίδι και μια ανεμελιά που φαίνεται να λείπει από τα σημερινά παιδιά.
«Θυμάμαι όμως πόσο ποθούσα να παίζω με οτιδήποτε συνεχώς και ακατάπαυστα. Στην πλατεία που παίζαμε μπάλα, στους δρόμους που κόβαμε τα νεράντζια και τα πετούσαμε ο ένας στον άλλο, και τα καλοκαίρια στο χωριό της μάνας μου που τρέχαμε όλη τη μέρα έξω ακολουθώντας άλλα παιδιά που βγάζανε τις γίδες για σκάρισμα, και που κάναμε ολόκληρα κομβόι ο ένας πίσω από τον άλλο κάνοντας τα αυτοκίνητα με αυτοσχέδια τιμόνια από στεφάνια από βαρέλια και κλαδιά από καστανιές, κορνάροντας και μιμούμενοι τις μηχανές των αυτοκινήτων που θαυμάζαμε», σημείωνε στην ίδια συνέντευξη για την παιδική του ηλικία ο Γιάννης Τσορτέκης.
Ο Γιάννης Τσορτέκης δεν υπήρξε ποτέ από εκείνους τους τύπους που τους άρεσαν να σπαταλούν χαραμίζουν τον χρόνο τους σε καφέδες. Έψαχνε να βρει τον τρόπο για να περνά όσο πιο πολύτιμα την κάθε του στιγμή. Κάπως έτσι έπεσε πάνω σε ένα εργαστήρι που έκανε ο δάσκαλός του, Άκης Δάβης, μαζί με τον Μιχαήλ Μαρμαρινό και την Αμαλία Μουτούση. Τότε ήταν που κατάλαβε πως κάτι έχει αλλάξει μέσα του.
Για εκείνον, το να πατά στο σανίδι δεν ήταν θέμα επιβίωσης αλλά… διαβίωσης.
Λίγο αργότερα, ένας φίλος του τον παρότρυνε να δώσει εξετάσεις στο Εθνικό Θέατρο, όπως και έκανε.
Ο Γιάννης Τσορτέκης πέρασε-αν και απροετοίμαστος – στις εξετάσεις του Εθνικού Θεάτρου και παρότι αποφοίτησε ως αριστούχος, δεν συνέχισε να δουλεύει εκεί.
«Εθιμοτυπικά παίρνουν τους αριστούχους αμέσως σε παραστάσεις. Εμένα όμως όχι. Ντρεπόμουν να ρωτήσω γιατί. Πάλι τα ίδια όμως, φίλοι με πίεσαν να ρωτήσω», σημείωνε σε συνέντευξή του στο popaganda ο Γιάννης Τσορτέκης συμπληρώνοντας,
«Ζήτησα να δω τον διευθυντή, δεν με άφησε, τελικά άνοιξα μόνος μου την πόρτα και του λέω: “Κύριε, τελείωσα φέτος με άριστα. Μου έχουν πει ότι εθιμικού δικαίου όλοι οι αριστούχοι απορροφώνται σε παραστάσεις”. Και τι μου λέει ο “θεός”; “Κι εγώ στην Καισαριανή γεννήθηκα. Κάτι θα κάνεις κι εσύ στη ζωή σου”. Κι έφυγα. Όσο έπαιξες εσύ τότε, άλλο τόσο έπαιξα κι εγώ. Μόνο μία φορά έπαιξα στο Εθνικό επειδή επέμενε ο συγχωρεμένος ο Βογιατζής, με ήθελε σε μια παράστασή του».
Ο Γιάννης Τσορτέκης μετρά ήδη 32 χρόνια στον χώρου της υποκριτικής. Και παρότι στο θέατρο και τον κινηματογράφου η παρουσία του είναι έντονη, στην τηλεόραση έχει κάνει πολύ λίγες δουλειές.
«Δεν μου λέγανε να δουλέψω κάπου. Δεν ήμουν επιλογή τους. Ο Χριστόφορος με πήρε τηλέφωνο, μου είπε τι κάνει και του είπα, φυσικά, ναι. Το ίδιο έγινε και με την Κατερίνα Φιλιώτου. Διαισθητικά καταλαβαίνω αν κάποιος είναι καλός άνθρωπος. Δεν θα μπορούσα να αρνηθώ», θα πει λίγο καιρό πριν σε συνέντευξή του στο provocateur.gr ο Γιάννης Τσορτέκης ξεκαθαρίζοντας πως πίσω από την τηλεοπτική του απουσία δεν υπήρχε κανενός είδους σνομπισμός.
Ο Γιάννης Τσορτέκης άλλωστε δε δηλώνει ηθοποιός αλλά, ένας εργάτης που δίνει σημασία στις ουσιαστικές σχέσεις των ανθρώπων και όχι στης επιφανειακές δημόσιες σχέσεις.
«Για ποιο λόγο να είμαι σνομπ; Απλά, η στάση ζωής μου δεν είναι να κάνω δημόσιες σχέσεις. Δεν θέλω να πρέπει να έρθω στο μπαράκι για να μου δώσεις ένα ρόλο. Αν με αναζητά κάποιος μπορεί να με βρει. Ή μπορεί να μην μπορεί. Για μένα μετράνε οι ανθρώπινες σχέσεις και η επιθυμία των ανθρώπων να συνεργαστούμε. Ένας εργάτης δηλώνω. Δεν θέλω να λέω ότι είμαι ηθοποιός» δήλωσε στην ίδια συνέντευξη στο provocateur.gr .
Και μπορεί τα τελευταία χρόνια να συμμετέχει σε αρκετές τηλεοπτικές παραγωγές, από το “Έρωτας μετά”, στο Καρτ Ποστάλ της ΕΡΤ, στη Σκοτεινή Θάλασσα μέχρι τα πιο πρόσφατα σήριαλ, Maestro και “Αυτή η νύχτα μένει” , ωστόσο, η πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση είχε γίνει στη σειρά Κρεσέντο που παρουσιάστηκε το 2000, και η αμέσως επόμενη ήταν το 2007 στη σειρά “Το 10”.
Το 2010 ο Γιάννης Τσορτέκης είχε βραβευτεί στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Filmapalooza στο Las Vegas των ΗΠΑ για την ερμηνεία του στην ταινία “11”.
«Αυτό το βραβείο είναι η σημαντικότερη επιβεβαίωση για όσα πάντοτε πίστευα. Ότι όταν επιθυμείς και προσπαθείς για κάτι, ό,τι εμπόδια κι αν συναντήσεις, όποιοι καλοθελητές κι αν σου ανοίξουν ή σου κλείσουν τον δρόμο, εν τέλει θα τα καταφέρεις. Θέλει και αρετή και τόλμη η ελευθερία», έλεγε στα Νέα το 2010 για το βραβείο αυτό ο Γιάννης Τσορτέκης.
Ένα χρόνο νωρίτερα, το 2009 ο ηθοποιός απέσπασε και το βραβείο Κάρολος Κουν για την ερμηνεία του στο έργο Μαύρη Γαλήνη του Δ. Μαρωνίδη.
Η επιλογή ανάμεσα στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, για τον Γιάννη Τσορτέκη είναι ξεκάθαρη… κινηματογράφος και έχει μια πολύ συγκεκριμένη εξήγηση γι’ αυτή του την απάντηση.
«Έχω δουλευτεί μέσα στο θέμα του κινηματογράφου από πολύ μικρός, με μεγάλη προσοχή και φροντίδα απ’ όλους τους γύρω μου. Αυτό που συμβαίνει στο σινεμά, αυτό το “πάμε τώρα!” και τελείωσε, μου ανοίγει τον ορίζοντα του στοιχείου της επιβίωσης στη στιγμή, που δεν επιδέχεται πολλών ερμηνειών. Είναι το “τώρα”. Όποια επιλογή κι αν κάνεις, έχει ήδη γίνει παρελθόν. Αυτό δεν το έχεις στο θέατρο – έχεις μια διαδικασία αναπαράστασης. Επίσης, είχα πάντα τις καλύτερες σχέσεις με τους ανθρώπους του κινηματογραφικού συνεργείου. Με θεωρώ εργάτη από όλες τις πλευρές», είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή του ο ηθοποιός.
Ο Γιάννης Τσορτέκης είναι σύζυγος και πατέρας δυο παιδιών, ενός αγοριού 18 ετών και μιας κόρης 10 ετών.
«Έχω δυο παιδιά. Ο γιος μου έγινε 18 και η κόρη μου είναι στα 10. Δεν ξέρω τι ονειρεύεται να γίνει ο γιος μου, ούτε τον ρωτάω. Παρότρυνα τον γιο μου να κάνει κάτι που θα το νιώθει αποκλειστικά ως παιχνίδι και επειδή είναι αθλητής, του είπα να πάει στη γυμναστική ακαδημία», είχε δηλώσει πριν λίγο καιρό σε συνέντευξή του στην εκπομπή “Πάμε Δανάη” και τον Άρη Καβατζίκη.
Ενώ σε άλλη συνέντευξη στο provocateur.gr και τη Ζωή Δημητρίου είχε πει πως αυτό που λέει πάντα στα δυο του παιδιά είναι πως έχουν δικαίωμα στο λάθος.
«“Το δικαίωμα στο λάθος. Υπήρχε μια περίοδος που έκανα διαρκώς το ίδιο σφάλμα. Με εμμονική επαναληπτικότητα. Κι αποφάσισα ότι πρέπει να απενοχοποιηθούμε απέναντι στο σφάλμα. Δεν υπάρχει αυτό το ακέραιο, είναι μια ηθική προσέγγιση που δεν την δέχομαι. Ο ψυχισμός μας είναι μια σφαίρα που εμπεριέχει τα πάντα. Είμαστε όλοι ένας ρόλος» είχε δηλώσει ο ηθοποιός.
Ενώ για τη σχέση του με τη σύζυγό του, ο Γιάννης Τσορτέκης αποκάλυψε ότι αυτή περιλαμβάνει τη σύγκρουση μέσω της οποίας καταφέρνουν να την κρατούν ζωντανή όλα αυτά τα χρόνια.
«Η ίδια η ζωή είναι μία σύγκρουση, δεν υπάρχει γαλήνη πουθενά και με τη σύζυγο μου τα πάμε όπως ο σκύλος με τη γάτα. Οι συγκρούσεις μας είναι ιδιοσυγκρασιακές. Εάν με τη σύζυγο μου θέλουμε να τσακωθούμε, και τίποτε να μην υπάρχει, θα τσακωθούμε», είχε πει ο ηθοποιός στο Πάμε Δανάη.
Σε άλλη συνέντευξή του στο The Magazine του NEWS24/7 και τον Κώστα Μανιάτη, ο Γιάννης Τσορτέκης είχε κάνει μία αναπάντεχη αποκάλυψη για το πώς θέλει να είναι το… τέλος του στη ζωή εξηγώντας μάλιστα και το σκεπτικό πίσω από την απόφασή του.
Ο ηθοποιός, με αφορμή το πώς βίωσε ο ίδιος την απώλεια του πατέρα του, αλλά και τις αναμνήσεις που έχει από τον τρόπο που η γιαγιά του θρηνούσε για χρόνια τον παππού του, επέλεξε την καύση για τον δικό του… θάνατο.
«Σκεφτόμουν πόσο η γιαγιά μου θρηνούσε για χρόνια ολόκληρα τον παππού μου και την έβλεπα με μαύρα και μαυρίζαμε όλοι, και πως πηγαίναμε στο νεκροταφείο να κάνουμε τρισάγιο, όλα αυτά. Και λέω “αυτό δεν μπορεί να το ζήσει το παιδί το δικό μου, να το τρέχω στα νεκροταφεία”.
Έχω επιλέξει την καύση. Να μένει μόνο η μνήμη, ώστε να κάθεται μια μέρα όπως εμείς εδώ, να πίνει τσίπουρα και να λέει “ρε ο πατέρας μου ήτανε γαμάτος… ή δεν ήταν”, αλλά ό,τι και να ήταν, να το πει εκείνη τη στιγμή.
Να μην είναι αυτό το πράγμα όπου το καθετί σου θυμίζει και σε ορίζει, όπως ένα τρισάγιο, ένα μνημόσυνο και όλα αυτά που δεν μου λένε τίποτα» είχε πει ο ηθοποιός.
«Είμαι εντελώς διαφορετικός στην πραγματική ζωή μου. Δεν έχουμε καμία σχέση με τον καλό μου σύντροφο στο Maestro. Δεν έχω τα θέματα που έχει ο Χαράλαμπος. Για αυτό δυσκολεύτηκα να ταξιδέψω μαζί με αυτόν. Η δυσκολία ήταν να μπορέσω να το διαχειριστώ, να δω από που εκπορεύεται μια τέτοια συμπεριφορά. Πώς ένας άνθρωπος φτάνει σε αυτό το σημείο…
Βλέπω τα επεισόδια της σειράς και φρικάρω. Βλέπω τον Χαράλαμπο και λέω αν είναι δυνατόν. Ο τρόπος που το κινηματογράφησε ο Χριστόφορος είναι πολύ ωμός. Δεν θα μαλακώσει στην πορεία. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μαλακώνουν. Αυτά τα εκτρώματα όπως ο Χαράλαμπος για να μπορέσουν να λυτρωθούν οι άνθρωποι που υφίστανται αυτό, θα πρέπει οι ίδιοι να πάψουν να υπάρχουν. Ο Χαράλαμπος θα ήταν ένα βάναυσο κακοποιημένο παιδί, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί τη συμπεριφορά του» έχει πει στην εκπομπή “Ελένη” και τον Κωνσταντίνο Αρκά για τον ρόλο του Χαράλαμπου στο “Μaestro” ο Γιάννης Τσορτέκης.
Ενώ για τον ρόλο του στο “Aυτή η νύχτα μένει” έχει δηλώσει, «Δεν είναι του γούστου μου αυτά τα μαγαζιά. Μια φορά έχω βρεθεί στη ζωή μου, με πήγανε. Στη Θεσσαλονίκη ήταν και βρεθήκαμε σε ένα μαγαζί που τραγουδούσε ο Κώστας Καφάσης (αν έχετε ακούσει το Γέλα Κυρία Μου καταλαβαίνετε). Κάπου κοντά στον Σταθμό. Εκεί πρώτη φορά είδα τους τύπους με τις φουσκωμένες τσέπες από τα πεντοχίλιαρα. Άλλη κατηγορία ανθρώπων. Βέβαια, υπό ιδιαίτερες συνθήκες εξαφανίζεται κάθε ιδιότητα και ο άνθρωπος γίνεται η στιγμή. Αν τους έβλεπες έξω αυτούς τους τύπους, μπορεί να τους έλεγες ξοφλημένους. Εκεί μέσα όμως ήταν κάτι άλλο. Ανάλογες καταστάσεις έχω δει και στα πανηγύρια στο χωριό μου. Αν αντιληφθείς τις λεπτομέρειες του ρόλου σου, μετά πρέπει να τις διαπραγματευτείς. Να είσαι ενεργός. Η οδηγία δεν παίζεται. Πρέπει να έχεις ένστικτο να δημιουργήσεις την περσόνα».