Μία από τις πιο αξέχαστες και σημαντικές στιγμές της καριέρας της Άννας Βίσση πραγματοποιήθηκε το βράδυ της 5ης Οκτωβρίου στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο, όπου η δημοφιλής ερμηνεύτρια γιόρτασε τα πενήντα χρόνια επιτυχημένης πορείας στη μουσική σκηνή.
Το ιστορικό αυτό γεγονός συγκέντρωσε πλήθος θαυμαστών, αλλά και σπουδαίους φίλους και συνεργάτες της, μεταξύ των οποίων ξεχώρισε η παρουσία του μουσικοσυνθέτη Νίκου Καρβέλα, συνοδευόμενου από τη σύντροφό του, Έλενα Φερεντίνου.
Η σχέση της Άννας Βίσση με τον Νίκο Καρβέλα αποτελεί σημείο αναφοράς στην ελληνική μουσική σκηνή, καθώς οι δύο καλλιτέχνες έχουν συνεργαστεί σε μία εντυπωσιακή σειρά δημιουργιών. Μετρούν 26 δίσκους, 33 singles, περισσότερα από 10 ντουέτα, καθώς και τη συμμετοχή τους σε τρία θεατρικά έργα. Επιπλέον, η συνεργασία τους έχει αποφέρει 11 χρυσούς, 8 πλατινένιους, 5 διπλά πλατινένιους, 2 τριπλά πλατινένιους, έναν τετραπλά και έναν δίσκο επτά φορές πλατινένιο.
Η εκδήλωση αυτή, που σηματοδοτεί μια ολόκληρη ζωή αφοσίωσης στη μουσική, δεν ήταν απλώς μια συναυλία, αλλά ένα μνημειώδες καλλιτεχνικό ορόσημο για τη μακροχρόνια επιρροή της Άννας Βίσση στη βιομηχανία της ψυχαγωγίας.
Ο Νίκος Καρβέλας αναφέρθηκε στη σχέση που έχει με τα χρήματα, σε συνέντευξη που παραχώρησε, πριν λίγους μήνες, στην εκπομπή “Καλύτερα δεν γίνεται” και στη Ναταλία Γερμανού.
Όπως υπογράμμισε ο μουσικός για το σύστημα «όποιος λέει πως είναι αντισυστημικός είναι κουτός. Όλοι και οι αντισυστημικοί, ζουν εντός του συστήματος, άρα αποκλείεται να είναι αντισυστημικοί. Ο αντισυστημικός ζει εκτός πόλης, σε βουνά. Άρα και εγώ συστημικός είμαι, αφού ζω σε ένα σύστημα που έχει συσταθεί χιλιάδες χρόνια. Για αυτό και προσπαθώ όσο μπορώ να μην είμαι συστημικός, κάνοντας πράγματα που βγαίνουν αυθόρμητα. Δεν το διαλέγω να είμαι αντισυστημικός, ο εγκέφαλός μου λειτουργεί έτσι».
Για τα χρήματα επεσήμανε «τότε που έκανα τον τραγουδιστή, έπαιρνα πολλά λεφτά και αισθανόμουν πάρα πολύ άσχημα. Ειλικρινά τα λέω όλα αυτά, δε λέω ποτέ ψέματα. Πολλές φορές αισθανόμουν απαίσια που έβλεπα νέα παιδιά που έμπαιναν μέσα και άφηναν λεφτά και εγώ στο τέλος έβγαζα ένα μάτσο λεφτά. Και έλεγα αυτό είναι λάθος. Και μάλιστα επειδή ένιωθα πως είναι λάθος, κάποτε αποφάσισα να εμφανιστώ χωρίς λεφτά, αλλά το Υπουργείο με υποχρέωσε να πάρω λεφτά. Ήταν υποχρεωτικό από το σύστημα. Τους είπα να πάρω το κατώτερο και μου ήταν ότι ήταν ένα ευρώ. Όλοι κυνηγάμε τα λεφτά. Και εγώ το ίδιο έκανα, δεν ήξερα να κάνω κάτι άλλο. Έκανα λοιπόν αυτό το επάγγελμα και μετά από λίγο σταμάτησα και έγραφα μόνο μουσική. Το γεγονός ότι έγινα διάσημος ή απέκτησα λεφτά, δεν είναι θέμα συστήματος. Πάρα πολύ γίνονται γνωστοί, επειδή αυτό που κάνουν τυχαίνει να αρέσει στους υπόλοιπους. Δεν έχει καμία σχέση με το σύστημα αυτό. Όσο για τα λεφτά, λέω και ξαναλέω πως δεν έχω τίποτα, δεν έχω λεφτά καθόλου. Όχι επειδή είχα και τα έχασα. Ποτέ δεν είχα, δεν με ενδιέφεραν. Μου αρέσει να έχω λεφτά. Προτιμώ να είμαι πάμπτωχος. Αν κατά λάθος έρθουν, καλώς να έρθουν. Πάντα αισθανόμουν άσχημα από την πρώτη φορά που τραγούδησα. Δεν έχω λεφτά, δεν είμαι συστημικός, ανήκω στο σύστημα θέλοντας και μη. Αλλιώς πρέπει να πάω να μείνω σε ένα βουνό».