Ο Ανδρέας Ανδρεόπουλος γεννήθηκε το 1964. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1986 ξεκινώντας την πορεία του ως ηθοποιός. Έκανε την πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση το 1985 στη σειρά «Μικρές αγγελίες» στην ΕΡΤ2. Ο ηθοποιός έφτασε κοντά στον γάμο αλλά έκανε πίσω λόγω φόβου. Έχει δηλώσει σπάταλος καθώς ότι χρήματα έβγαζε τα χαλούσε όλα σε ταξίδια, διασκεδάσεις και στις γυναίκες.
Επιμέλεια: Έπη Τρίμη
Ακολούθησε η συμμετοχή του στη σειρά «Μικροί μεγάλοι», το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο στην ταινία «Θηριοτροφείο αρρένων εναντίον θηλέων» και πρωταγωνιστικοί ρόλοι σε τέσσερις βιντεοταινίες. Το 1990, έπαιξε σε ένα επεισόδιο της σειράς «Οι τρεις Χάριτες» ενώ πρωταγωνίστησε στην σατιρική σειρά «Ο πρωτότοκος». Τη σεζόν 1991-1992 είχε πρωταγωνιστικούς ρόλους στις δραματικές σειρές «Ο πύργος των Μοσκώφ» και «Ο επισκέπτης της ομίχλης». Έγινε αρκετά γνωστός στο ευρύ κοινό από το ρόλο του Τίμου Δράκου στην καθημερινή σειρά του Νίκου Φώσκολου «Η Λάμψη».
Εντάχθηκε στο πρωταγωνιστικό καστ της σειράς το 1992 στις αρχές του δεύτερου κύκλου μετά την αποχώρηση του ηθοποιοί Τάκη Ανούση που ερμήνευε το ρόλο του μικρού γιου του Γιάγκου Δράκου στον πρώτο κύκλο της σειράς.
Αποχώρησε από τη «Λάμψη» το 1996 στο τέλος του πέμπτου κύκλου μετά από μία διαφωνία με τον σκηνοθέτη σχετικά με την σεναριακή εξέλιξη του ρόλου. Ακολούθησε ο ρόλος του Πέτρου στην κοινωνική σειρά «Απιστίες» σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη. Το 2001 έλαβε μέρος στην κωμική σειρά «Το μπέρδεμα». Το καλοκαίρι του 2003, επέστρεψε στην «Λάμψη» επτά χρόνια μετά την αποχώρησή του και πάλι στο ρόλο του Τίμου Δράκου, αυτή τη φορά αντικαθιστώντας τον ηθοποιό Βαγγέλη Ρόκκο, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος της σειράς το 2005.
Μετά από τηλεοπτική αποχή χρόνων επέστρεψε το 2019 με το ρόλο του Νικηφόρου Καλλέργη στην καθημερινή σειρά «8 Λέξεις» στον ΣΚΑΪ.
Ο Ανδρέας Ανδρεόπουλος είπε σε συνέντευξή του στην Κύπρο: “Μετά τα 40 ησύχασαν όλοι γύρω μου, πέρασα προσωπικές ανακατατάξεις οι οποίες ήταν ωφέλιμες και χρήσιμες, όμως ήταν από τα καλύτερά μου χρόνια αυτά που απείχα ως ένα σημείο. Στη ζωή μου ερχόντουσαν τα πράγματα. Δεν μπορώ να πω ότι κυνήγησα κάτι. Οι άλλοι θεωρούν ότι είμαι δύσκολος άνθρωπος αλλά δεν είμαι. Επικοινωνώ όσο χρειάζεται. Δεν είμαι υπερκοινωνικός αλλά όταν θα τύχει κάτι θα το κάνω με χαρά” σχολίασε ο Ανδρέας Ανδρεόπουλος, που στην τηλεοπτική σειρά υποδύεται τον αδελφό του Αντρέα Γεωργίου.
Ο Ανδρέας Ανδρεόπουλος εξομολογήθηκε τις δύσκολες στιγμές που πέρασε μετά τη σειρά «Η Λάμψη» που πρωταγωνιστούσε.
Για τη μάχη του με την κατάθλιψη έχει πει δημόσια: «Υπήρξαν περίοδοι που είχα κατάθλιψη, ζήτησα τη βοήθεια ψυχιάτρου, κράτησε δυο χρόνια όλο αυτό. Η διάγνωση ήταν ψευδοκατάθλιψη σε έδαφος ήπιου αλκοολισμού. Δεν έχω κάνει ναρκωτικά.»
Ο ίδιος έχει πει: «Δεν είχα μακροχρόνιες σχέσεις, ήταν σύντομες αλλά ουσιαστικές, οι μεγαλύτερες ήταν από 2 ως 3 χρόνια. Υπήρξε γυναίκα στη ζωή μου που ήθελα να κάνω οικογένεια μαζί της, αλλά δεν προχώρησε. Σήμερα μου λείπει η συντροφικότητα αρχικά, και θα ήθελα να αποκτήσω μια κόρη»
«Είχα κάνει συνέντευξη με έναν δημοσιογράφο, ο οποίος ήταν γνωστός του Ανδρέα Γεωργίου και του μίλησε για μένα. Εκείνος γκούγκλαρε και με πήρε αμέσως τηλέφωνο», εξήγησε ο Ανδρέας Ανδρεόπουλος.
Όπως εξομολογήθηκε πέρασε δύσκολες στιγμές οικονομικά και αναγκάστηκε να κάνει διάφορες δουλειές. «Πέρασα πολύ δύσκολες στιγμές. Δεν ήξερα αν θα βγει η μέρα. Στη Ζάκυνθο δούλεψα τα καλοκαίρια στον τουρισμό, σε ρεσεψιόν ξενοδοχείου, σε μπαρ. Με αναγνώριζαν και έβλεπα στα μάτια τους “γιατί ρε παιδί μου εσύ;”, αλλά από την άλλη “ναι έτσι πρέπει να κάνεις παιδί μου”. Οι 8 λέξεις είναι η εξέλιξη της σαπουνόπερας, όπως θα θέλαμε να την κάνουμε τότε”.
«Την περίοδο της Λάμψης ήταν μια θαυμάστρια που είχε μάθει που είναι το σπίτι μου και χτύπαγε τα κουδούνια. Κάποια στιγμή, μπαίνοντας στο πατρικό μου την βρήκα μέσα. Είχε χτυπήσει στη μάνα μου και της είχε πει ότι ήταν φίλη μου, μπήκε μέσα και με περίμενε. Έπαθα σοκ».
Ο ίδιος με μια πίκρα στα μάτια έχει πει: “Μετάνιωσα που δεν έκανα οικογένεια και παιδιά. Θα ήθελα να ήμουν περισσότερο ευγνώμων για κάποια πράγματα. Έχω υπάρξει αγενής και αχάριστος. Μικρότερος είχα καβαλήσει το καλάμι αλλά δεν το καταλάβαινα μέσα από τέτοιο πανζουλισμό από επιτυχία που ζούσα. Η περίοδος της “Λάμψης” ήταν μια τέτοια φάση…”.