Ο Αλέκος Συσσοβίτης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 16 Νοεμβρίου του 1964. Ο πατέρας του είχε καταγωγή από την Άρτα και η μητέρα του ποντιακής καταγωγής από την Κοζάνη.
Γράφει η Έπη Τρίμη
Κατοικεί στην Αθήνα, κοντά στο Πολεμικό Μουσείο.
Ο Αλέκος Συσσοβίτης μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, σε μια πολύ φτωχή οικογένεια και μέσα στις οικοδομές. Από 13 χρονών τον έπαιρνε ο πατέρας του, που ήταν σοβατζής, μαζί του για δουλειά.
Η μητέρα του ήταν μοδίστρα. Στα 40 τ.μ. του σπιτιού τους ζούσε και η αδελφή του. Ο ίδιος δεν είχε καν δωμάτιο – κοιμόταν στην κουζίνα. Και όμως, η ζωή του επιφύλασσε πολλές και μεγάλες εκπλήξεις.
Ο ίδιος είχε πει: “Δυστυχώς, τα παιδικά χρόνια ήταν δύσκολα λόγω των σοβαρών προβλημάτων που προέκυπταν από την ασταθή και βαριά ψυχολογική κατάσταση της μητέρας μου. Ζούσαμε πολύ αντιφατικά: ήταν σαν μέσα στο σπίτι να υπήρχε και ένα ψυχιατρείο και ένας ναός αγάπης – αλλά μιας αγάπης παθολογικής. Η μάνα μου, δηλαδή, ήταν δεμένη με μένα σε βαθμό μεγάλης εξάρτησης. Κι ενώ ήταν ένας άνθρωπος με πολύ τσαγανό, δουλευταρού και πολύ αστεία, ήταν άρρωστη ψυχικά και πολύ κυκλοθυμική – περνούσε από το μαύρο στο άσπρο σε κλάσματα του δευτερολέπτου”.
Ο ίδιος είχε πει το 2019: “Λατρεύω τη μοναξιά και τη μοναχικότητά μου. Είμαι πάρα πολύ ήσυχος. Κοιμάμαι ήσυχα, γιατί το ζητούμενο είναι πραγματικά να πέφτεις στο κρεβάτι και να κλείνεις τα μάτια σου ήρεμα”.
Δεν θέλει απλά να κάνει ένα παιδί. Θέλει, να γουστάρει τη γυναίκα που θα τον κάνει πατέρα και όχι να συμβιβαστεί. Ο Αλέκος Συσσοβίτης είχε πει:”Είμαι άνθρωπος του ενστίκτου και της καρδιάς και αν δεν ερωτευτώ και αγαπήσω βαθιά έναν άνθρωπο, πράγμα που δεν μου συμβαίνει συχνά, δεν μπορώ να αρχίσω να σκέφτομαι γάμο και παιδιά. Ξέρω ότι αυτό εμένα, σύντομα, δεν θα με κρατήσει. Όταν ο νους κυριαρχεί πάνω στην καρδιά, για μένα τα πράγματα δεν λειτουργούν. Όταν δεν πολυγουστάρεις έναν άνθρωπο, αλλά απλά βλέπεις την προοπτική μιας οικογένειας, όταν ξεπερνάς τον άνθρωπο και βλέπεις τα παιδιά, τότε πώς θα κοιμηθείς μαζί του και θα κάνεις έρωτα μαζί του; Αν το σώμα δεν θέλει, δεν μπορώ να το πάω με τον νου. Γι’ αυτό και 8 στα 10 ζευγάρια χωρίζουν, είναι προβληματικό το μοντέλο.
Δεν είχα ποτέ το όνειρο της μεγάλης σταθερής οικογένειας. Μία φορά στη ζωή μου μου συνέβη και μάλλον ήταν μηχανισμός για να επαναφέρω μία σχέση που κατέστρεφα… Δεν είχα αυτή τη μεγάλη ανάγκη, δεν ονειρεύομαι ότι θέλω παιδί διακαώς. Μου έχουν ζητήσει πολλές φίλες μου να κάνουμε μαζί παιδί και να μην το βλέπω ή να το βλέπω όποτε θέλω και να το αναλάβουν αυτές, αλλά εμένα σε αυτόν τον τομέα μου αρέσει η συντροφικότητα και το μοίρασμα. Όμως πού είναι η γυναίκα σε αυτό το όνειρο; Υπάρχω σε μία μοναχικότητα η οποία είναι πολύ δημιουργική”
Πήγε σε μια τεχνική σχολή και σε ηλικία 17 ετών βρέθηκε στη Μύκονο, όπου ασχολήθηκε με διάφορα επαγγέλματα. Ασχολήθηκε με το μόντελινγκ για 2 χρόνια, ενώ στις αρχές και μέσα της δεκαετίας του ’90 στράφηκε στην ηθοποιία, μετά από μια συγκυρία και τη συμμετοχή του για πρώτη φορά στον κινηματογράφο στην ταινία “Ελεύθερη κατάδυση” του Γιώργου Πανουσόπουλου το 1995, με συμπρωταγωνίστριες τη Βαλέρια Χριστοδουλίδου και την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, με την οποία είχε εκείνη την περίοδο σχέση. Το ζευγάρι ήταν ενάμιση χρόνο παρέα και ο ίδιος είχε πει σε συνέντευξή του: “Είναι η πρώτη γυναίκα που θα σηκώσει το τηλέφωνο να μου πει χρόνια πολλά κάθε φορά που έχω γενέθλια και με δακρύζει αυτό το πράγμα”.
Το 1999 συνεργάστηκε με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος σε δυο παραστάσεις κατά το χρονικό διάστημα 2006-2008.
Ο ηθοποιός είχε δήλωσε σε τηλεοπτική του συνέντευξη ότι έχει τελειώσει μηχανικός αυτοκινήτων, ενώ ως ηθοποιός είναι αυτοδίδακτος.
“Την περίοδο που κάναμε το ‘Είσαι το ταίρι μου’ στο θέατρο εκείνη την περίοδο έπαιζα σε δουλειές που είχαν ένα πολύ δυνατό ποιοτικό στίγμα”, είχε πει ο Αλέκος.
Φρόντιζα επειδή ποτέ δεν είχα πάει ποτέ σε σχολή, -είμαι αυτοδίδακτος- να παίζω με καλούς ηθοποιούς και να με σκηνοθετούν καλοί σκηνοθέτες. Αυτό το κέρδισα με κόπο”, είχε προσθέσει.
Ο ίδιος είχε πει: “Από τότε που κάναμε την επιτυχία στο ‘Είσαι το ταίρι μου’ δεν ξαναχτύπησε ποτέ το τηλέφωνο για το κινηματογράφο. Δεν έχω κάνει ούτε μία ταινία στον κινηματογράφο, εδώ και 20 χρόνια. Λες και αυτό στιγμάτισε την ταυτότητά μου.Από τη στιγμή που έγινε μία μεγάλη επιτυχία στην τηλεόραση, λες και οι άνθρωποι του κινηματογράφου θεωρούν ότι δεν έχεις θέση στο σινεμά”, είχε προσθέσει ο ηθοποιός.