Ο Βασίλης Τραϊφόρος είναι ανιψιός του Μίμη Τραϊφόρου και της Σοφίας Βέμπο. Τον απολαύσαμε πρόσφατα στις «Άγριες Μέλισσες» και στον «Σασμό» και επ΄ αφορμή του νέου του βιβλίου «Το ροκέ της λύτρωσης» θελήσαμε να κάνουμε μαζί του μια όμορφη κουβέντα προκειμένου να τον γνωρίσουμε καλύτερα.
Της: Έπη Τρίμη
Μιλήστε μας για το βιβλίο «ΤΟ ΡΟΚΕ ΤΗΣ ΛΥΤΡΩΣΗΣ». Πώς προέκυψε η ανάγκη της συγγραφής του και από πού αντλήσατε την έμπνευση και τον τίτλο;.
Σε ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνεις να μιλήσω γι’ αυτό το βιβλίο. Η αιτία, η αφορμή και η έμπνευση ήταν η ζωή που πέρασα στα Έλληνο – Βουλγαρικά σύνορα υπηρετώντας την θητεία μου το 1973. Η ζωή στα φυλάκια του Μπέλες (οροσειρά, φυσικό σύνορο ), σε υψόμετρα πάνω από 1.000 μέτρα, ήταν πολύ δύσκολή, ασκητική μπορώ να πω. Οι υπέροχοι άνθρωποι που γνώρισα στα χωριά ΑΝΩ ΠΟΡΟΙΑ, ΠΛΑΤΑΝΑΚΙΑ, ΝΕΟΧΩΡΙ κλπ είναι χαραγμένοι στην καρδιά μου. Έτσι με αυτές τις εμπειρίες έγραψα το «ΡΟΚΕ ΤΗΣ ΛΥΤΡΩΣΗΣ». Ο τίτλος έχει δύο λέξεις που με την πρώτη ματιά φαίνονται άσχετες μεταξύ τους. Το ΡΟΚΕ είναι μια κίνηση στο σκάκι, ενώ η ΛΥΤΡΩΣΗ είναι λέξη πιο πνευματική. Η ιστορία καταφέρνει να τις ενώσει και να δώσει την λύση του ‘’δράματος’’ αφού οι δύο κεντρικοί ήρωες λυτρώνονται από τα πάθη τους με μια κίνηση ΡΟΚΕ που έγινε στην ζωή τους.
Σας βοήθησαν τα δύο χρόνια της πανδημίας και του lockdown ώστε να βρείτε την ηρεμία και τον χρόνο να αφιερωθείτε στο γράψιμο του βιβλίου σας;
Βέβαια και με βοήθησαν. Είχα χρόνο να τελειοποιήσω αυτό το βιβλίο , που είναι το πέμπτο μου, αλλά το πρώτο μου μυθιστόρημα. Παράλληλα δημιούργησα και πολλά άλλα, για τα οποία θα μιλήσουμε μια άλλη φορά.
Σε ποιο σημείο του σπιτιού σας αισθάνεστε άνετα για να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;
Φυσικά στο γραφείο μου, που το έχω διαμορφώσει κατάλληλα. Οι εμπνεύσεις πάντως ‘’έρχονται’’ σε κάθε σημείο και σε κάθε χώρο.
Με ποιον άνθρωπο συζητάτε τις εσωτερικές σας αναζητήσεις;
Τα τελευταία χρόνια με την Πηνελόπη Χαλκιά που είναι και αυτή καλλιτέχνης, ηθοποιός και βοηθός μου στην θεατρική ομάδα της ΟΥΝΕΣΚΟ, όπου είμαι Καλλιτεχνικός Διευθυντής. Δική της ιδέα και έμπνευση είναι και το εξώφυλλο του ΡΟΚΕ.
Προέρχεστε από καλλιτεχνική οικογένεια. Τι θυμάστε από τον Μίμη Τραϊφόρο και τη Σοφία Βέμπο; Πώς ήταν ως άνθρωποι και τι θα θέλατε να μοιραστείτε για την ανθρώπινη πλευρά τους που μέχρι σήμερα δεν έχετε πει δημόσια;
Τους θυμάμαι πολύ καλά γιατί έζησα αρκετά μαζί τους. Ήταν εξαίρετοι άνθρωποι με την οικογένεια και με τους συνεργάτες τους. Όλη η ζωή τους είναι αναλυτικά γραμμένη στο βιογραφικό βιβλίο «Μ.ΤΡΑΪΦΟΡΟΣ – Σ. ΒΕΜΠΟ της Ελλάδος παιδιά» .
Τι σας γοήτευε όντας παιδί στον θείο Μίμη και στη θεία Σοφία; Όταν τους επαναφέρετε στην μνήμη σας τα συναισθήματα είναι διαφοροποιημένα ή εξίσου δυνατά;
Φυσικά σαν παιδί με γοήτευε όταν τους έβλεπα επάνω στην σκηνή στο θέατρο. Ήταν μαγικές οι στιγμές… Πως θα ήθελα να τις ξανανιώσω….
Έχετε δηλώσει πως ο θείος σας σάς είχε απαγορεύσει να γίνεται ηθοποιός. Εσείς παρόλα αυτά παρακολουθήσατε την Ανωτέρα Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου ενώ έχετε λάβει μέρος μεταξύ πολλών άλλων στις «Άγριες Μέλισσες» και στον «Σασμό», στον «Ήλιο» και σε πολλές θεατρικές παραστάσεις. Αν σήμερα ζούσε ο θείος σας θα τολμούσατε να του μιλήσετε για τη διαδρομή σας δείχνοντάς του πλάνα με εσάς να υποκρίνεστε;
Μα και βέβαια ναι. Και θα σας πω κάτι χαρακτηριστικό. Όταν έπαιξα για πρώτη φορά στο θέατρο «Βέμπο», στην υπόκλιση βούρκωσα από συγκίνηση. Οι συνάδελφοι με ρωτούσαν με απορία. Δεν τους είπα ποτέ πως εκείνη την στιγμή ένοιωθα έντονα διάσπαρτη μέσα στον χώρο την θετική ενέργεια των θείων μου, που μου φάνηκε σαν να με χειροκροτούσαν για αυτό που έκανα.
Η θεία σας σάς είπε ότι είστε καλό παιδί και γι’ αυτό δεν σας ταιριάζει το επάγγελμα του ηθοποιού. Νομίζετε πως για να επιβιώσει κάποιος στο χώρο σας από όλα τα έκτροπα που κατά καιρούς ακούγονται καθώς και από την ανασφάλεια του επαγγέλματος πρέπει να είναι το λιγότερο αναίσθητος για να το πω κομψά;
Όλοι οι χώροι έχουν τα προβλήματά τους. Είναι θέμα χαρακτήρα να αποκρούσει κάποιος τους κίνδυνους και να μην συμβιβαστεί. Και επειδή στον χώρο της δουλειά μας, οι προσφορές είναι περισσότερες από την ζήτηση οι κίνδυνοι είναι ακόμη πιο πολλοί.
Αντέξατε το βάρος της κληρονομιάς του επωνύμου σας και τη σύγκριση. Ωστόσο, σας βοήθησε στην καριέρα σας;
Φυσικά και δεν συγκρίνομαι. Θα ήταν ιεροσυλία. Διατηρώ μία παράδοση και θέλω να την αφήσω στα εγγόνια μου Βασίλη και Μαριλένα για να συνεχίσουν κι εκείνα να διατηρούν το όνομά του Μ.ΤΡΑΙΦΟΡΟΥ και της Σ.ΒΕΜΠΟ , παρακαταθήκη στα επόμενα «Παιδιά της Ελλάδος».
Σπουδάσατε οικονομικά και εργαστήκατε στην Τράπεζα Αττικής. Νιώσατε ποτέ να πνίγεστε από τους πεζούς ρυθμούς αυτής της δουλειάς;
Ναι ήταν μια πνιγηρή περίοδος αλλά η μόνη που μου άφησε μια σύνταξη για επιβίωση. Γιατί αν περίμενα από το θέατρο…..
Τι σας γοητεύει στους ανθρώπους και τι είναι αυτό που ενώ το ανεχόσασταν στο παρελθόν σήμερα σας προκαλεί απέχθεια;
Εκτιμώ ιδιαίτερα τους ειλικρινείς ανθρώπους, μόνο. Ευτυχώς με την εμπειρία μου έμαθα να ξεχωρίζω ποιοι έρχονται κοντά μου μόνο για να εκμεταλλευτούν και να κερδίσουν κάτι.
Έχετε ισχυρές φιλίες από τον καλλιτεχνικό χώρο;
Ναι έχω κάνει μερικές ιδιαίτερες φιλίες που εξελίσσονται και εκτός του καλλιτεχνικού χώρου.
Πώς σας αρέσει να περνάτε το Πάσχα;
Μυσταγωγικά. Μέσα στο πνεύμα των ημερών. Κάθε απόγευμα μου αρέσει να πηγαίνω στην εκκλησία να παρακολουθώ τις υπέροχες ακολουθίες των Παθών. Και την Κυριακή του Πάσχα με την οικογένεια, παιδιά, εγγόνια…
Οι επόμενες επιθυμίες και στόχοι;
Ετοιμάζουμε μια μουσικό – θεατρική παράσταση με θέμα την προσφυγοπούλα Σ. ΒΕΜΠΟ. Επίσης σύντομα θα ανεβάσουμε την ΜΗΔΕΙΑ του Μποστ με την θεατρική ομάδα της ΟΥΝΕΣΚΟ Πειραιώς και Νήσων. Για το άμεσο μέλλον, συζητάω με θεατρικούς παράγοντες για δύο νέες θεατρικές παραστάσεις για να ανέβουν από τον Σεπτέμβριο 2022. Όμως το μεγάλο μου όνειρο και στόχος είναι να γίνει η ζωή των θείων μου μια κινηματογραφική ταινία ή κάτι παρόμοιο, χωρίς όμως τις ιεροσυλίες που βλέπουμε να γίνονται συχνά σε παραστάσεις πάνω στα ονόματα τους…
Σας ευχαριστώ θερμά για την ευκαιρία που μου δώσατε να μιλήσω στην σελίδα σας. Συνεχίστε να προσφέρετε καλλιτεχνικό έργο υψηλής ποιότητας όπως κάνετε μέχρι τώρα. Το έχουμε ανάγκη στον πόλεμο που γίνεται κατά του Ελεύθερου Πολιτισμού.