Τηλεφωνήματα από πολίτες: Πολλά έχουν ακούσει οι αστυνομικοί από την Πάτρα το τελευταίο χρονικό διάστημα. Η καραντίνα έχει προκαλέσει την ανάγκη να πραγματοποιούνται καθημερινά τηλεφωνήματα στις Αστυνομικές Αρχές της χώρας.
Ο εγκλεισμός στα σπίτια, ιδίως τα βράδια, οπότε και είθισται να κάνουν εμφάνιση φαινόμενα παραβατικότητας, έχει αλλάξει τα… ενδιαφέροντα. Έχει φέρει στο φως την αμηχανία της πλήξης και το «κάρφωμα». Αυτό δεν συνεπάγεται απαραίτητα και το ενδιαφέρον για την προστασία της υγείας του γείτονα.
Ο κόσμος τελεί υπό εγκλεισμό. Όπως συμβαίνει πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, γιγαντώνει τις μικρές στιγμές. Αναλαμβάνει ρόλο τοποτηρητή του τετραγώνου από το μπαλκόνι ή το παράθυρο. Ασχολείται με τον διπλανό του. Δηλαδή, τον κάτοικο του διπλανού διαμερίσματος, του διπλανού σπιτιού, του διπλανού καταστήματος. Είναι και αυτό μια εκτόνωση.
Μιλήσαμε με αστυνομικούς του Κέντρου Επιχειρήσεων της Άμεσης Δράσης και τους ζητήσαμε να μας περιγράψουν τα θέματα για τα οποία οι Πατρινοί σηκώνουν το τηλέφωνό τους σε καιρό καραντίνας για να σχηματίσουν τον αριθμό 100, ιδίως τις βραδινές ώρες.
Το πρώτο συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι τις μέρες του lockdown και της απαγόρευσης της νυχτερινής κυκλοφορίας, έχουν υποχωρήσει οι καταγγελίες για κλοπές, για κίνηση υπόπτων, συμπλοκές ατόμων ή ομάδων, ακόμη και η ήχηση συναγερμού σε οικίες ή εγκαταστάσεις, κάτι που είναι λογικό καθώς η παραμονή εντός των σπιτιών έχει ως απόρροια, τη φύλαξή τους, τον περιορισμό των κλοπών και φυσικά των περιορισμό των συμπλοκών, ενώ εξαίρεση αποτελούν τα τροχαία τα οποία εξακολουθούν να απασχολούν καθώς είναι πολλοί αυτοί που έχουν μπερδέψει τους άδειους δρόμους της Πάτρας και κυρίως την νυχτερινή Κορίνθου με πίστα για ράλι.
Αντιθέτως, έχουν αυξηθεί τα «καρφώματα» και τα ευτράπελα, τα οποία ουκ ολίγες φορές προκαλούν θυμηδία στους ανθρώπους του Κέντρου που βρίσκονται στην άλλη γραμμή καταβάλλοντας προσπάθεια να κατανοήσουν το εύρος της σοβαρότητας μιας καταγγελίας ή ακόμη και τα κίνητρα που την προκαλούν, έτσι ώστε αναλόγως να την αξιολογήσουν.
Στα ψηλά της ατζέντας των καταγγελιών της καραντίνας, οι γιορτές και οι συνάξεις πολλών ατόμων σε διαμερίσματα και σπίτια.
Το «μπήκαν τώρα μόλις στο σπίτι πέντε και έξι άτομα με γλυκά στα χέρια» και το «ακούγεται κόσμος και μουσική στο διπλανό διαμέρισμα» έχει γίνει πλέον η ρουτίνα του lockdown στην Άμεση Δράση, με πολίτες όλων των ηλικιών και των φύλων να αναλαμβάνουν πρωτοβουλία για την τήρηση των υγειονομικών πρωτοκόλλων, όχι πάντα αγωνιώντας για το υγειονομικό σκέλος, γεγονός που καταδεικνύεται από μια απλή συζήτηση με τον καταγγέλλοντα. Πάθη, μίση και διαμάχες μηνών ή ετών, βρίσκουν όπως μας λένε οι αστυνομικοί του Κέντρου, πεδίο δόξης λαμπρό για εκτόνωση μέσω του covid-19, σύμφωνα με πληροφορίες.
Τέτοιες καταγγελίες έπεσαν «βροχή» ανήμερα του Αγίου Ανδρέου και του Αγίου Νικολάου στην Πάτρα, οπότε και υπήρξαν πολλές εορταστικές ατασθαλίες και αναλόγως πολλές «καρφωτές» στο 100. Ωστόσο κάποια από αυτά τα τηλέφωνα έχουν βγάλει και σοβαρά «λαβράκια» σε σχέση με επικίνδυνους συνωστισμούς.
Aκολουθούν οι καταγγελίες που αφορούν τις Εκκλησίες και την παρουσία σε αυτές πιστών παρά τα ισχύοντα. Εδώ τα τηλέφωνα έρχονται κυρίως από άτομα που διαμένουν πέριξ των εκκλησιών, ιδίως των συνοικιακών ή των χωριών και οι καταγγελίες είναι του στυλ «μπήκαν μόλις επτά άτομα μέσα από την πίσω πόρτα και μάλιστα χωρίς μάσκες, ενώ ούτε ο παππάς φοράει μάσκα».
Στα ευτράπελα που μας αναφέρουν άνθρωποι του Κέντρου Επιχειρήσεων είναι οι ερωτήσεις… κρίσεως σχετικά με την δυνατότητα εξόδου με κωδικούς.
Από το αμίμητο «θέλω να πάω με τη φίλη μου στο σούπερ μάρκετ για να ιδωθούμε κιόλας, τι να γράψουμε;» μέχρι το «τι μήνυμα βάζω στο κινητό για να πάω να ταΐσω το σκύλο μου;» και «θέλω να πάω στη μάνα μου να φάω, ποιος είναι ο κωδικός;» η Άμεση Δράση καλείται να απαντήσει σε πολλές απιθανότητες που έχουν σχέση με τους κωδικούς και με επιδιώξεις που δεν περιγράφονται τόσο λεπτομερειακά στο σύστημα 13033.
Στις κλασσικές διαμαρτυρίες της καραντίνας συμπεριλαμβάνεται το «χτυπούν οι καμπάνες και με ξυπνάνε» το πρωί της Κυριακής ενώ δεν λείπουν και τηλέφωνα από ψυχικά πάσχοντες που προειδοποιούν για το τέλος του κόσμου (κάτι που βεβαίως συνέβαινε και προ καραντίνας).
Στα αμίμητα τηλέφωνα, το «τι ώρα είναι για να πάρουμε ένα φάρμακο;» με πρωταγωνιστές κυρίως ηλικιωμένους, το «ο γείτονας ψήνει και με ενοχλεί το ψήσιμο», αλλά και το «κάνουν σεξ και με ενοχλούν οι από πάνω».
Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι εργαζόμενοι στο «100» δεν πλήττουν καθώς παρατηρείται μεγάλη ποικιλία τηλεφωνημάτων τα περισσότερα από τα οποία αντλούν θεματολογία από την χαλάρωση του lockdown, τον εγκλεισμό, την σύγχυση, τη θλίψη και την ανία που μεταφράζεται σε μια κλήση στον πιο γνωστό αριθμό.