Τα Δάκρυα της Σιωπής» είναι ένα έργο που παραπαίει στα όρια του ρεπορτάζ και της λογοτεχνίας. Το βιβλίο εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2015 στην Ελλάδα από τις Εκδόσεις Έξη και επτά ολόκληρα χρόνια μετά, η συγγραφέας Άρια Σωκράτους το μετέφρασε στην Αγγλική γλώσσα και προχώρησε στη θεατρική διασκευή με την πολύτιμη συμβολή της πρωταγωνίστριας της παράστασης, Πάολας Χατζηλαμπρή.
Της: Έπη Τρίμη
Το έργο αποτελείται από τρεις μονολόγους γυναικών, θύματα κακοποίησης και sex trafficking, των οποίων οι ιστορίες εκτυλίσσονται παράλληλα, με πρωταγωνίστρια την βραβευμένη Κύπρια ηθοποιό Πάολα Χατζηλαμπρή, η οποία είναι και η σκηνοθέτης της παράστασης. Καθώς το θέμα της παράστασης ακούγεται ενδιαφέρον, ζητήσαμε από την κ. Χατζηλαμπρή να μας παραχωρήσει μια συνέντευξη για λογαριασμό του enimerotiko.gr.
Μιλήστε μας για τους ρόλους που υποδύεστε στην παράσταση
Η Κρίστεν, η Ροξάνα και η Σόνια είναι τρεις πολύ διαφορετικές γυναίκες από τρεις διαφορετικές χώρες. Ελλάδα, Ρωσία και Αμερική. Για αυτό και έπρεπε να κρατήσουμε την Αγγλική γλώσσα για να μην χαθούν οι προφορές. Η Κρίστεν καταπιέζεται από την αυταρχική μητέρα της. Οπότε όταν συναντά τον Ντέηβιντ έναν Αμερικάνο στην Πάρο, γοητεύεται αμέσως από την καλοσύνη και την προσοχή του. Ως αποτέλεσμα τον παντρεύεται και φεύγει μαζί του για ΗΠΑ. Η Ροξάνα στην Μόσχα εργάζεται σε ένα ακριβό ξενοδοχείο. Βλέπει το χρήμα και την άνετη ζωή και τα θέλει. Δεν ανέχεται την φτώχεια και την μιζέρια. Για αυτό και ο Τζέημς είναι η προσωποποίηση του Αμερικάνικου Ονείρου που όμως δεν θα της βγει σε καλό. Η Σόνια παιδί μεταναστών από την Τσεχία, μεγαλώνει στην Νέα Υόρκη και χάνει τον πατέρα της. Για να βοηθήσει την μητέρα της κάνει διάφορες δουλειές μέχρι που ένα πρακτορείο μοντέλων την προσεγγίζει για να κάνει μεγάλη καριέρα. Κάτι όμως δεν είναι σωστό.
Πώς προσεγγίσατε σκηνοθετικά το έργο;
Σκηνοθετικά, έπρεπε να δώσω την ωμή αλήθεια αυτών των τριών γυναικών και έπρεπε μέσα σε δευτερόλεπτα να δώσω στον θεατή την ταυτότητα της κάθε μίας ως ξεχωριστή οντότητα. Πέρα από τις περούκες, τα ενδυματολογικά κ.λπ. δούλεψα πολύ με το κείμενο για να δημιουργώ συνεχώς εικόνες στο μυαλό του θεατή. Υποδύομαι διαλόγους μεταξύ τρίτων ανθρώπων, με χορογραφία παρουσιάζω έναν ξυλοδαρμό…και αφήνω την φαντασία του κοινού να οργιάσει γιατί αυτά τα πράγματα έγιναν και γίνονται…
Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τη συγγραφέα του έργου, Άρια Σωκράτους;
Ααα, με την Άρια κάναμε μαζί το μεταπτυχιακό μας στις Διεθνείς Σχέσεις και στη Διπλωματία. Είχαμε πάντα τρέλα με τα θέατρα και τις τέχνες. Και μετά χαθήκαμε για να βρεθούμε μια 10ετία αργότερα στην Φλόριδα της Αμερικής όπου με κάλεσαν για την παράσταση της Κάλλας. Την επομένη συζητούσαμε με την Άρια για Τα Δάκρυα της Σιωπής. Είναι να μην μας βάλεις μαζί στο ίδιο τραπέζι. Εκατό ιδέες σε 10 λεπτά. Οι άλλοι δίπλα μας υποφέρουν. Έπειτα μας ήρθε ο Covid και περιμέναμε υπομονετικά να περάσει για να δείξουμε στον κόσμο αυτό το τρομερό έργο! Στην πορεία, γελάσαμε πολύ, αγχωθήκαμε, θυμώσαμε, πεισμώσαμε, κουραστήκαμε αλλά ποτέ δεν σταματήσαμε να πιστεύουμε στο έργο αυτό!
Μιλήστε μας για τη ζωή σας στην Αμερική και τις διεθνείς βραβεύσεις σας.
Η Αμερική είναι μια υπέροχη χώρα με όλα τα κακά και τις δυσκολίες της φυσικά. Αυτό όμως που αγαπώ είναι το ότι επιβραβεύει την σκληρή δουλειά, το ήθος και την εργατικότητα. Η πρώτη διεθνής βράβευση ήρθε από την Αμερική και συγκεκριμένα όταν το έργο “Μελίνα: Η Τελευταία Ελληνίδα Θεά” που γράψαμε μαζί με τον καλό μου φίλο Πωλ Λάμπη, πήρε το βραβείο ‘Best International Show’ to 2018 στο διεθνές φεστιβάλ θεάτρου United Solo της Νέας Υόρκης ανάμεσα σε 130 χώρες. Αυτό ήταν τεράστια τιμή τόσο για μένα όσο και για την Κύπρο.
Παράλληλα, η Ιταλία και συγκεκριμένα τα Norns Awards μου απένειμαν μετά από παγκόσμια ψηφοφορία το βραβείο Red Shoes 2022 για το έργο ‘Tears of Silence’ ακριβώς για τα θέματα τα οποία προωθεί και περνά δυνατά μηνύματα για την εμπορία προσώπων και την βία κατά των γυναικών. Αξίζει να σημειωθεί ότι την εβδομάδα που ήμουν στην Ρώμη για τα βραβεία, με ενημέρωσαν ότι 3 γυναίκες είχαν δολοφονηθεί από τους συντρόφους τους. Οπότε αυτή η διάκριση για μένα είναι πολύ σημαντική γιατί την αφιερώνω σε όλες τις γυναίκες που πρέπει να συνεχίζουν να αγωνίζονται.
Ποιόν ρόλο σας μέχρι σήμερα ξεχωρίζετε;
Σίγουρα τον ρόλο μου ως Μελίνα Μερκούρη. Ήταν ένα διετές ταξίδι όπου γνώρισα όχι μόνο την Μελίνα μέσα από ενδελεχή και εις βάθος έρευνα που έκανα αλλά είχα την τιμή να γνωρίσω τον αδερφό της Σπύρο Μερκούρη, να πάω στο σπίτι της, να καθίσω στο γραφείο της, να κοιτάξω τα βιβλία της. Απίστευτη εμπειρία. Η Μελίνα με έμαθε πολλά πράγματα αλλά πάνω από όλα να ζω χωρίς ενοχές και χωρίς τα πρότυπα και τα καλούπια της κοινωνίας. Και για αυτό θα την ευγνωμονώ πάντα.
Τι εύχεστε για το μέλλον;
Να είμαστε υγιείς και δημιουργικοί από κάθε άποψη, είτε είμαστε επιχειρηματίες, είτε ηθοποιοί, αθλητές και ούτω καθεξής. Να μην τα βάζουμε κάτω και να προσπαθούμε να γινόμαστε καλύτεροι κάθε μέρα. Και μακάρι να ευοδωθούν οι προσπάθειές μας και να δούμε την Μελίνα στις μεγάλες οθόνες.
Λίγα λόγια για την ηθοποιό Πάολα Χατζηλαμπρή
Η ηθοποιός Πάολα Χατζηλαμπρή βραβεύτηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2022 στη Ρώμη από τα Norns Awards, μετά από παγκόσμια ψηφοφορία, με το βραβείο Red Shoes 2022, το οποίο απονέμεται σε άτομα που μέσω του έργου και της προσφοράς τους, προβάλλουν τα σοβαρά θέματα της βίας κατά των γυναικών και του εμπορίου προσώπων. Η Πάολα Χατζηλαμπρή, μέσω της θεατρικής της παράστασης «Τα Δάκρυα της Σιωπής» («Tears of Silence»), κατάφερε να περάσει ένα ηχηρό μήνυμα για τα παραπάνω θέματα και κέντρισε το ενδιαφέρον της κυρίας Λάουρα Σόμμα, η οποία ως μέλος της κριτικής επιτροπής, πρότεινε την κυρία Χατζηλαμπρή για αυτό το βραβείο αφότου παρακολούθησε την παράσταση. Η Πάολα Χατζηλαμπρή είναι μια βραβευμένη ηθοποιός, συγγραφέας και παραγωγός και μια από τις 23 Ιέρειες της Ολυμπιακής Φλόγας από το 2000. Από το 2017 μέχρι και το 2018, ανέβηκε στο θεατρικό σανίδι ως «Μελίνα Μερκούρη» στο ομώνυμο έργο. Η συμμετοχή της στο Διεθνές Φεστιβάλ θεάτρου της Νέας Υόρκης τής χάρισε το πρώτο βραβείο παγκοσμίως. Η παράσταση παρουσιάστηκε στην Αθήνα και έκανε περιοδεία σε όλη την Κύπρο. Το 2019, το Διεθνές Φεστιβάλ Νέας Υόρκης κάλεσε την Πάολα, που διαγωνίστηκε στην κατηγορία των 10 καλύτερων παραστάσεων που είχαν επιλεγεί, αυτή τη φορά με το έργο «La Callas» που αφορούσε τη ζωή και το έργο της διάσημης ντίβας της όπερας.
