Ο Κυριάκος Μαρκάτος κατάγεται από την πανέμορφη Κεφαλονιά. Είναι ένας εξαιρετικός ηθοποιός και ένας άνθρωπος τρυφερός, ρομαντικός, γεμάτος ήθος και καλλιέργεια.
Της: Έπη Τρίμη
Με αφορμή την παράσταση «Μικρασιάτες πρόσφυγες του 1922 στην Κεφαλονιά και στην Ιθάκη» όπου ολοκληρώθηκε προς ώρας μιλάει για την παράσταση, την τηλεόραση, τις κόκκινες γραμμές του, τους ανθρώπους που θαυμάζει και την προσωπική του ζωή.
Κυριάκο ποια είναι τα συναισθήματά σου σε σχέση με την ολοκλήρωση των παραστάσεων «Μικρασιάτες πρόσφυγες του 1922 στην Κεφαλονιά και στην Ιθάκη»;
Ανάμεικτα. Συγκινήθηκα από τις ιστορίες των προσφύγων, θύμωσα με τη συμπεριφορά των γηγενών και χάρηκα πολύ για την όμορφη συνάντηση με τους συντελεστές αλλά και την ανταπόκριση του κόσμου.
Θα ήθελες η εν λόγω παράσταση να παιχτεί και τον χειμώνα στην Αθήνα;
Γίνονται προσπάθειες για να παιχτεί και στην Αθήνα. Θέλουμε πολύ… κυρίως για να μάθει όσο περισσότερος κόσμος γίνεται, τι πέρασαν αυτοί οι άνθρωποι όχι μόνο από τους Τούρκους αλλά και από τους Έλληνες.
Υπήρξε κάποιο σχόλιο θεατή που να το θυμάσαι γιατί σε εντυπωσίασε ή σε έβαλε σε σκέψεις;
Στην παράσταση, έχουμε την αφήγηση ενός πρόσφυγα που έλεγε πως στην Καππαδοκία, οι Τούρκοι και οι Έλληνες ζούσαν σαν αδέλφια. Εκείνη τη στιγμή ένας θεατής φώναξε «Ναι καλά..». Μετά το τέλος της παράστασης, σκέφτηκα πόσο «ποτισμένοι» είναι κάποιοι άνθρωποι και πόσο πολύ δυσκολεύονται να βγουν από τα καλούπια, που τους έχουν φορέσει.
Σε συνέχεια των ως άνω ερωτήσεών μου ποια από τις μαρτυρίες των προσφύγων σε συγκίνησε και γιατί;
Συγκινήθηκα από όλες. Συγκινήθηκα από τις ιστορίες τους αλλά περισσότερο από την θέλησή τους να ζήσουν. Ήθελαν να ζήσουν και τα κατάφεραν. Πρέπει να είναι παράδειγμα προς όλους μας.
Κυριάκο, θα ήθελες να κάνεις τηλεόραση και με ποιους σκηνοθέτες ή σεναριογράφους θα ήθελες να συνεργαστείς;
Θέλω ναι! Κυρίως γιατί έχει αναβαθμιστεί πολύ και γίνονται αξιόλογες δουλειές. Θέλω πάρα πολύ να συνεργαστώ με τον Γιώργο Καπουτζίδη, όχι μόνο γιατί οι δουλειές του «σπάνε ταμεία» που λέμε αλλά περισσότερο γιατί έχει θέση απέναντι στα πράγματα και πάντα προσπαθεί να περάσει ένα μήνυμα στο κοινό, να το κάνει καλύτερο.
Υπάρχουν κάποιοι ομότεχνοί σου που θαυμάζεις και αν ναι ποιος αποτελεί για σένα μεγάλο σχολείο;
Σίγουρα υπάρχουν. Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος είναι ένας από αυτούς. Τον παρακολουθώ σε κάθε του παράσταση και μου αρέσει ο τρόπος που χειρίζεται τους ρόλους του. Τον θαυμάζω ακόμα περισσότερο όμως για το ήθος και την στάση του απέναντι στα πράγματα χωρίς να το διατυμπανίζει και να φωνάζει τους δημοσιογράφους για να τον διαφημίσει.
Τώρα που οι σειρές μυθοπλασίας επανήλθαν στις οθόνες μας θα έκανες από μόνος σου την κίνηση να στείλεις το βιογραφικό σου και να περάσεις από κάστινγκ για κάποιο ρόλο;
Το έχω κάνει ήδη και θα συνεχίσω να το κάνω, όμως δεν είναι τόσο εύκολο. Οι casting directors έχουν να διαχειριστούν εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες βιογραφικά. Όμως δεν είμαι διατεθειμένος να σταματήσω να στέλνω, κάποια στιγμή θα με καλέσουν και εμένα.
Κυριάκο έχοντας εργαστεί στο θέατρο και βλέποντας πως η δουλειά του ηθοποιού δεν είναι τόσο λαμπερή όσο φαίνεται προς τα έξω υπήρξε κάποια στιγμή που να απογοητεύτηκες;
Δεν απογοητεύτηκα γιατί δεν επέλεγα αυτή τη δουλειά λόγω της «λαμπρότητάς» της αλλά της δυναμικής και της επιρροής που μπορεί να ασκήσει στο κοινό. Δεν θέλω να λάμψω μέσα από τη δουλειά μου αλλά να βοηθήσω με όποιον τρόπο γίνεται τον κόσμο.
Όταν έχεις να πάρεις μια δύσκολη επαγγελματική απόφαση κρατάς σιγή ιχθύος και την επεξεργάζεσαι μέσα σου ή είσαι ο τύπος που θέλει να τη συζητήσει και να ακούσει απόψεις μέχρι να αποφασίσεις τι θα πράξεις;
Πάντα το επικοινωνώ γιατί πιστεύω πως δύο ή τρία μυαλά σκέφτονται καλύτερα από ένα. Βέβαια, δεν το μοιράζομαι με τον καθένα.. έχω τους φίλους μου και ανθρώπους του χώρου που εμπιστεύομαι πολύ.
Αρκετοί ηθοποιοί θα θεωρούσαν τιμή και ολοκλήρωση της προσπάθειάς τους να βρεθούν στα ιερά χώματα της Επιδαύρου. Aποτελεί για σένα έναν στόχο;
Θέλω πάρα πολύ να παίξω στην Επίδαυρο, πάρα πολύ όμως. Το θεωρώ μεγάλη τιμή να έρθουν 10.000 άνθρωποι για να σε δουν. Όσον αφορά την ιερότητα του χώρου δεν ξέρω αν πιστεύω σε αυτήν. Οι άνθρωποι και η ενέργεια που κουβαλούν κάνουν κάτι ιερό… όχι ένας απλός χώρος. Η γνώμη μου είναι αυτή.
Έχεις έρθει ποτέ αντιμέτωπος με έναν απρεπή, και χυδαίο σκηνοθέτη ή συνάδελφο; Και αν «ναι» πώς το διαχειρίστηκες;
Ναι, ήρθα σε επαφή με αρκετούς άρρωστους ανθρώπους τόσο μέσα στη δραματική σχολή όσο και στα πρώτα μου βήματα στον χώρο.
Στην αρχή με έπαιρνε από κάτω και κουβαλούσα για καιρό τις όποιες ταμπέλες μου έβαζαν ή έπαιρνα μαζί μου την εχθρική τους συμπεριφορά.
Μετά από αρκετή ενασχόληση με την αυτοβελτίωση κατάλαβα πως δεν είμαι εγώ το «πρόβλημα» αλλά εκείνοι. Πριν κλείσω μια δουλειά συζητώ με συναδέλφους μου για τους νέους συνεργάτες. Αν μου πουν πως είναι προβληματικοί προτιμώ να πω όχι.. η ψυχική μου υγεία είναι πάνω από οποιαδήποτε συνεργασία.
Ποιο περιστατικό θυμάσαι να σου έχει συμβεί το οποίο σε έκανε να νιώσεις ανίσχυρος;
Στις αρχές, συνεργάστηκα με έναν σκηνοθέτη ο οποίος είχε πολλά θέματα. Με πρόσβαλε και ερχόταν και φώναζε μέσα στα αυτιά μου συνέχεια. Δεν ήξερα πώς να το διαχειριστώ. Είχα μάθει από τη σχολή πως πρέπει να τα δέχομαι όλα… άντεξα και επέλεξα να μην ξανασυνεργαστώ μαζί του παρόλο που μου το πρότεινε αρκετές φορές. Από τις πιο άσχημες και άρρωστες συμπεριφορές που βιώσει στη ζωή μου μέχρι τώρα.
Κυριάκο διάβασα σε κάποια συνέντευξή σου πως συζητάς μια τηλεοπτική συνεργασία. Δήλωσες, επίσης, πως δεν θα κάνεις καμία έκπτωση για να βρεθείς στην μικρή οθόνη. Θα ήθελες να εξηγήσεις ποιες είναι οι «κόκκινες γραμμές σου»;
Οι κόκκινες γραμμές μου είναι οι συνεργάτες και μετά το σενάριο. Η δουλειά εκείνη δεν ευδοκίμησε λόγω του σκηνοθέτη, δεν ταιριάξαμε και αποφάσισα να κάνω πίσω. Σίγουρα μια δουλειά στην τηλεόραση σου ανοίγει πόρτες, όμως μπορώ να πω με μεγαλύτερη βεβαιότητα πως μια κακή δουλειά στην τηλεόραση σου κλείνει ακόμα περισσότερες.
Έχεις το άγχος του βιοπορισμού;
Είμαι από τους τυχερούς. Δεν θα πω πως μου τρέχουν από τις τσέπες αλλά έχω εναλλακτικές που μου επιτρέπουν να λέω τα ΟΧΙ μου σε συνεργασίες και μου επιτρέπουν να μείνω εκτός μία σεζόν. Δεν φοβάμαι να πιάσω έναν δίσκο και να σερβίρω ή δουλέψω στην επιχείρηση των γονιών μου στην Κεφαλονιά. Αν χρειαστεί να το κάνω θα το κάνω.
Σε είχα δει πρόσφατα στο θέατρο στην παράσταση «Ο Κύριος Κόλπερτ» στο Θέατρο Αργώ που με είχε προσκαλέσει η Καλή Δάβρη και ήσουν πραγματικά εκπληκτικός. Σου αρκεί το χειροκρότημα, ένας καλός λόγος και μια ενδιαφέρουσα κριτική ή χρειάζεσαι και κάτι παραπάνω όσο περνούν τα χρόνια;
Το χειροκρότημα μου δίνει δύναμη να συνεχίσω, ο καλός λόγος με γεμίζει αυτοπεποίθηση όμως δεν αρκεί. Η ενδιαφέρουσα κριτική – είτε θετική είτε αρνητική – είναι αυτή που σε ανεβάζει επίπεδο στη δουλειά μας. Το τέλειο δεν υπάρχει, όμως με μια παρατήρηση ή ένα σχόλιο αν θες, γίνεσαι καλύτερος, βελτιώνεσαι. Προσπαθώ να συζητώ με όσο περισσότερους θεατές γίνεται.
Ποια είναι τα όνειρά σου όσον αφορά στην προσωπική σου ζωή;
Δεν κάνω τρελά όνειρα, μόνο να βρω μια σχέση ισορροπημένη που θα υπάρχει σεβασμός μεταξύ μας. Τίποτε άλλο. Απλό και συνάμα δύσκολο.
Κυριάκο όταν λες σε μια κοπέλα πως είσαι ηθοποιός πιστεύεις πως δημιουργεί μια μαγεία και μια ευκολία στη σύναψη μιας σχέσης ή επειδή είναι ένα επάγγελμα με μεγάλη επισφάλεια βλέπεις κάποιο κράτημα;
Δεν το έχω παρατηρήσει ποτέ για να είμαι ειλικρινής. Θεωρώ πως στις μέρες μας κανείς δε δίνει σημασία στο επάγγελμα που κάνει ο άλλος. Πάνω απ’ όλα να υπάρχει χημεία μεταξύ του ζευγαριού.
Σε συνέχεια της ως άνω ερώτησής μου θα ήθελες να κάνεις οικογένεια;
Θα ήθελα ναι, όμως δεν ξέρω αν είμαι έτοιμος ακόμα. Το να φέρεις ένα παιδί στον κόσμο είναι μεγάλη ευθύνη, την οποία δεν την θέλω, ακόμη τουλάχιστον.
Κυριάκο αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου, τι θα ήταν αυτό;
Να σταματήσω να είμαι τόσο ρομαντικός. Ξέρω πως για κάποιους αυτό θα ακουστεί κάπως, όμως είμαι τόσο ρομαντικός που καταντάει κουραστικό. Αρκετοί άνθρωποι απομακρύνονται από κοντά μου λόγω αυτού.
Πώς θα ήθελες να κλείσουμε τη συνέντευξή μας;
Με την ευχή πως η νέα σεζόν θα βρει τα θέατρα ανοιχτά και γεμάτα από κόσμο. Το θέατρο είναι παιδεία και πρέπει να το βάλουν όλοι στη ζωή τους.
