Ο διακεκριμένος πιανίστας Άρης Γραικούσης, συνεχίζοντας την καλλιτεχνική του συνεργασία με το Ίδρυμα Θεοχαράκη, παρουσιάζει ένα νέο ρεσιτάλ, με τίτλο «Ερωτικές αφηγήσεις στο πιάνο», σε έργα με θέμα τον έρωτα.
Της: Έπη Τρίμη
Στο πρόγραμμα που θα ερμηνεύσει ο Άρης Γραικούσης θα ακουστούν τα έργα: «Σπάρτακος & Φρυγία» του A. Χατσαστουριάν, «Ρωμαίος & Ιουλιέτα» του Σ. Προκόφιεφ, καθώς και μεταγραφές για πιάνο των Φ. Λιστ και Σ. Θάλπμεργκ πάνω σε θέματα από τις όπερες Tristan & Izolde (Βάγκνερ), Traviata (Βέρντι), Norma (Μπελίνι) και Lucia di Lammermoor (Ντονιτσέτι).
Κύριε Γραικούση, στις 14 Απριλίου ετοιμάζετε ένα ρεσιτάλ πιάνου στο ίδρυμα Θεοχαράκη σε κομμάτια με θέμα τον έρωτα. Τι αντίκρισμα έχουν αυτές οι επιλογές στην καρδιά σας;
Ο έρωτας είναι το στοιχείο, που δίνει δύναμη ώστε να κινούνται οι προϋποθέσεις της ύπαρξης γύρω μας. Είναι το έναυσμα, που δημιουργεί τη μουσική, που κινεί τις ψυχές αλλά και τα χέρια μου στο κλαβιέ.
Αποφοιτήσατε από το Ελληνικό Ωδείο Αθηνών αποκτώντας το Α’ βραβείο και χρυσό μετάλλιο. Πόσος κόπος και τι θυσίες εκ μέρους σας απαιτήθηκαν εκείνη την περίοδο;
Οι θυσίες είναι αμελητέες, όταν ανοίγονται οι δρόμοι της εξέλιξης εμπρός μας. Δεν πτοήθηκα ποτέ από δυσκολίες. Οι θυσίες που έκανα ήταν και είναι η επιβράβευση των κόπων μου.
Το βιογραφικό σας είναι αξιοζήλευτο όσον αφορά στις σπουδές καθώς και στις συνεργασίες σας. Πόσο εύκολο είναι στις μέρες μας κάποιος να διακριθεί και να βιοποριστεί αποκλειστικά από την επαγγελματική του επιλογή;
Προηγουμένως μιλήσαμε για θυσίες… Η βάση του βιοπορισμού γεννιέται μέσα από τις δυσκολίες. Δεν υπάρχουν δυστυχώς κοινωνικές υποδομές. Έτσι παλεύουμε οι συνάδελφοί μου κι εγώ, δίνοντας μία δύσκολη μάχη επιβίωσης.
Σε εκδήλωση που είχε διοργανώσει η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών στη Θεσσαλονίκη τον Σεπτέμβριο 2018, παίξατε προς τιμήν του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Τι θυμάστε από τον Πατριάρχη και τι αποκομίσατε από την γνωριμία σας;
Η ηρεμία και η αγάπη που εκπέμπει η αγιότης του, με ακολουθεί έκτοτε. Ήταν τιμή μου, που ερμήνευσα κομμάτια στο πιάνο για εκείνον τον εξαίρετο άνθρωπο. Δεν τον ξεχνώ ποτέ…
Η μουσική ενώνει τους λαούς. Θα δίνατε ένα ρεσιτάλ αποκλειστικά για να περάσετε μηνύματα ειρήνης και συμπαράστασης στον Ουκρανικό λαό;
Η αγριότητα του πολέμου με συγκλονίζει. Η βαρβαρότητα δεν μπορεί να έχει θέση στις πολιτισμένες κοινωνίες… Η συμπαράσταση στους ανθρώπους που υποφέρουν, είναι δείγμα πολιτισμού. Μια επαφή μέσω της μουσικής με τον κόσμο που πάσχει, είναι το λιγότερο, που θα μπορούσα να προσφέρω.
Είδαμε στην Ουκρανία πολλούς ανθρώπους να ξορκίζουν τον φόβο τους και τις φρικαλέες εικόνες με τη μουσική. Θα ήθελα να το σχολιάσετε.
Όπως και να το κάνουμε, η μουσική εξημερώνει και τα πιο βάρβαρα στοιχεία της ανθρώπινης ύπαρξης. Μακάρι η μουσική να μπορούσε να σταματήσει τις φρικαλεότητες, ή έστω να τις μετριάσει. Εύχομαι γρήγορα να τελειώσει αυτή η άσχημη κατάσταση.
Ποια είναι η απόδρασή σας όταν νιώθετε ότι τίποτα δεν εξελίσσεται όπως το επιθυμείτε;
Με υπομονή, βρίσκω ευτυχώς πάντοτε τον δρόμο διαφυγής μου, από τις δυσκολίες, που δεν είναι άλλος από τη μουσική μου. Εκεί έχω απάγκιο, εκεί ηρεμώ, εκεί είναι η απόδρασή μου.
Ποια εποχή πιστεύετε ότι θα σας ταίριαζε περισσότερο ως καλλιτέχνη και ως άνθρωπο;
Παρά το ότι είμαι ρομαντικός, η σύγχρονη εποχή με τις ποικίλες παραμέτρους της, με καλύπτει, γιατί θέλω να είμαι προσγειωμένος στην πραγματικότητα. Αφήνω πάντοτε το παράθυρο της ευαισθησίας ανοιχτό…
Ποιους συναδέλφους σας θαυμάζετε περισσότερο;
Θαυμάζω όλους τους μεγάλους πιανίστες και το έργο τους. Έχω διδαχτεί πολλά, από τα ακούσματα των σπουδαίων ερμηνειών τους. Στον μουσικό χώρο, σέβομαι τους ανθρώπους που προσφέρουν καινούρια στοιχεία και ερμηνείες.
Ποια είναι τα επόμενα πλάνα σας;
Το πρόγραμμα που παρουσιάζω τον Απρίλιο στο Ίδρυμα Θεοχαράκη, είναι η απαρχή μιας ευρύτερης παρουσίασης σε πόλεις της Ελλάδος. Ήδη βρίσκομαι σε συνεννόηση ώστε να πραγματοποιηθεί σειρά εμφανίσεων. Έχοντας πολλές ιδέες για επόμενα προγράμματα, θα αναφερθώ στο προσεχές μέλλον.
