Στο θέατρο Χυτήριο θα φιλοξενηθεί αυτό το καλοκαίρι η θεατρική παράσταση «Η Τύχη της Μαρούλας», το έργο του Δημητρίου Κορομηλά, σε σκηνοθεσία του Κώστα Τσιάνου με ένα εξαιρετικό καστ ηθοποιών.
Της: Έπη Τρίμη
Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο θεατρικό κοινό το 1889 του. Εκτός από τον Κώστα Τσιάνο που σκηνοθετεί, ο Σταμάτης Κραουνάκης υπογράφει τη μουσική στο cast των ηθοποιών βρίσκεται και ο Αργύρης Αγγέλου. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που κάναμε αυτήν την ενδιαφέρουσα κουβέντα στην οποία ο αγαπημένος ηθοποιός απάντησε με απόλυτη ειλικρίνεια όπως κάνει πάντα.
Ποιος είναι ο ρόλος σας στην παράσταση «η Τύχη της Μαρούλας» και τι δυσκολίες ή προκλήσεις αντιμετωπίσατε;
Η υπόθεση του έργου μας πραγματεύεται τη ζωή και την καθημερινότητα του υπηρετικού προσωπικού ενός πλούσιου αρχοντόσπιτου. Εγώ λοιπόν υποδύομαι τον Χρήστο το μάγειρα που είναι ερωτευμένος με τη Μαρούλα, αλλά εκείνη δεν τον θέλει γιατί είναι ερωτευμένη με τον Κωνσταντή τον αμαξά. Φωνακλάς, περιποιητικός και τρυφερός κατά βάθος. Η δυσκολία και η πρόκληση ταυτόχρονα είναι να μπούμε στο κλίμα της εποχής, αλλά σ΄ αυτό έχουμε συνοδοιπόρο τον υπέροχο Κώστα Τσιάνο που γνωρίζει αυτά τα έργα καλύτερα από τον καθέναν!
Κύριε Αγγέλου για ποιο λόγο ο θεατής να επιλέξει να έρθει να σας δει;
Γιατί είναι ένα υπέροχο έργο, αστείο, τρυφερό με εξαιρετικούς συναδέλφους και πολύ μουσική και τραγούδι από τον υπέροχο Σταμάτη Κραουνάκη και φυσικά γιατί θα παίζεται στον πιο δροσερό κήπο της Αθήνας!
Με ποιον από τους συναδέλφους σας αισθάνεστε περισσότερο κοντά;
Με όλα τα παιδιά από την πρώτη στιγμή ένιωσα και νιώθω εξαιρετικά οικεία. Το συγκινητικό για μένα σε αυτή την παράσταση είναι ότι συναντιέμαι με τον Γρηγόρη Σταμούλη για πρώτη φορά στο θέατρο. Με τον Γρηγόρη όταν τελείωνα το λύκειο ακόμα στη Χαλκίδα, γνωριστήκαμε μέσω μιας καθηγήτριάς μου γιατί θέλαμε και οι δύο να κατέβουμε στην Αθήνα να σπουδάσουμε υποκριτική.
Ονειρευτήκαμε μαζί, ξεκινήσαμε μαζί και τώρα ήρθε η ώρα να συναντηθούμε και πάνω στην σκηνή μετά από σχεδόν 26 χρόνια.
Κύριε Αγγέλου αγαπάτε πολύ το σπίτι σας και από φωτογραφίες που έχει τύχει να δω έχετε γούστο. Κάνετε δουλειές και ποια είναι η αγαπημένη σας;
Φυσικά και κάνω τα πάντα. Αγαπώ πολύ τον χώρο μου και γι΄ αυτό ασχολούμαι πολύ μαζί του. Βάζω δυνατά μουσική και κυριολεκτικά κάνω όλες τις δουλειές. Η αγαπημένη φυσικά είναι το μαγείρεμα και το χειρότερό μου το σιδέρωμα… Πραγματικά δεν έχω χειρότερο!
Δηλώσατε πως όταν ήσασταν στο λύκειο γνωρίσατε τη Βουγιουκλάκη και όταν ήρθε κοντά σας τυφλωθήκατε. Τι σας γοήτευσε τότε; Αν σήμερα ζούσε τώρα που είστε και εσείς διάσημος και επιτυχημένος θα νιώθατε το ίδιο δέος;
Αυτήν τη στιγμή γενικά τη θυμάμαι σαν όνειρο. Νομίζω ναι… υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που ξεχειλίζουν φως… Δεν γίνεται να μην τυφλωθείς.
Το «παρά πέντε» συνεχίζει να κάνει νούμερα. Τι θυμάστε από τα γυρίσματα που να σας προκαλεί ακόμη εξίσου έντονα συναισθήματα;
Νομίζω πως μετά από τόσα χρόνια αυτό που με εκπλήσσει είναι ότι όταν τύχει να το ξαναδώ νιώθω ότι είναι σαν να μην το έχω κάνει εγώ. Σαν να είναι κάποιος άλλος…αυτό μάλλον σημαίνει ότι είναι κάτι πολύ μακρινό πια μέσα μου. Το [«Παρά 5»] το αγάπησα, το χόρτασα, δούλεψα όσο καλύτερα γινόταν γι’ αυτό και τώρα πια είναι τακτοποιημένο μέσα μου σε ένα πολύτιμο κουτάκι. Θυμάμαι πολύ κούραση και πολύ γέλιο…
Οι επαναλήψεις είναι βοηθητικές για έναν ηθοποιό;
Πιθανότατα… είναι μια υπενθύμιση… και σίγουρα αποφέρουν και ένα σχετικό εισόδημα από τα δικαιώματα. Μικρό μεν αλλά σημαντικό. Νομίζω ότι ο μεγαλύτερος λόγος των επαναλήψεων είναι το γεγονός ότι αυτές φτιάχνουν το μύθο μιας σειράς. Όσες περισσότερες φορές παίζεται, τόσος περισσότερος κόσμος τις ανακαλύπτει. Κάπως έτσι έγινε με τις Σαββατογεννημένες. Όταν παιζόταν κανονικά δεν είχε κάνει ιδιαίτερη επιτυχία. Στις επαναλήψεις έγραψαν τηλεοπτική ιστορία.
Κύριε Αγγέλου τι σας βγάζει εκτός εαυτού και τι κάμπτει έναν φόβο ή μια δική σας ανασφάλεια;
Αυτό που μπορεί να με βγάλει εκτός εαυτού είναι η αγένεια. Δυστυχώς η αντίδρασή μου σε αυτήν την περίπτωση είναι ακαριαία χωρίς να μπορώ να την ελέγξω. Γίνομαι 10 φορές πιο αγενής και συνήθως γίνεται σύγκρουση. Δεν συμβαίνει συχνά ευτυχώς, αλλά όταν συμβαίνει συχνά αρρωσταίνω. Είναι μια τοξικότητα που την αποφεύγω πια. Φόβους και ανασφάλειες έχω πολλές όπως όλοι οι άνθρωποι. Όταν τους αποδέχεσαι και εξοικειώνεσαι με αυτούς αυτόματα δυναμώνεις και τους αντιμετωπίζεις.
Υπήρξε κάποιος θαυμαστής ή θαυμάστρια που ενώ θελήσατε να αποφύγετε τελικά του μιλήσατε και σας συγκίνησε ώστε να ανταλλάξετε τηλέφωνα;
Ειλικρινά δεν μπορώ να θυμηθώ μια τέτοια περίπτωση. Σίγουρα στο θέατρο είμαι πάντα ανοιχτός μετά την παράσταση αν θέλει κάποιος να με γνωρίσει από κοντά και να συνομιλήσει μαζί μου. Συγκινούμαι όταν μου λένε για παρατάσεις που έχω παίξει στο παρελθόν. Το γεγονός ότι τους έχει μείνει σημαίνει ότι κάτι έγινε καλά τότε…
Η κατάθεση της δικής μας αλήθειας επιβάλλεται αρκεί να γίνεται με σεβασμό και αγάπη στον εαυτό μάς. Γιατί αντί να αγκαλιάζουμε τη διαφορετικότητα κάποιοι συνεχίζουν να είναι ομοφοβικοί;
Ειλικρινά δεν μπόρεσα ποτέ και εξακολουθώ να μην μπορώ να μπω στο μυαλό ενός τέτοιου ανθρώπου. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να μην θέλεις οι άνθρωποι να είναι ευτυχισμένοι. Στο κάτω κάτω το θέλεις για τον εαυτό σου, πώς γίνεται να μην το θέλεις για τους γύρω σου;
Ευτυχώς τώρα πια γίνονται τεράστια βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση, θα πάρει όμως χρόνο πολύ. Είναι πολύ δύσκολο να εξαλειφθούν τέτοιου είδους απόψεις όταν έχουν παγιωθεί για τόσα χρόνια.
Εύχομαι όλοι οι γονείς που θα μεγαλώσουν τις επόμενες γενιές να μάθουν στα παιδιά τους αν αγκαλιάζουν το διαφορετικό.
Ένα ταλέντο γεννιέται ή δημιουργείται και εσείς τι προσωπικές θυσίες κάνατε όλα αυτά τα χρόνια;
Μεγάλη κουβέντα. Κατά τη γνώμη μου θεωρώ ότι υπάρχει αυτό που λέμε φυσικό ταλέντο, αλλά από μόνο του δεν αρκεί. Πιθανότατα είναι αρκετό για να σε κάνει να ξεχωρίσεις την κατάλληλη στιγμή στο ξεκίνημά σου αλλά όχι για να έχεις διάρκεια. Τη διάρκεια τη φέρνει η δουλειά. Δεν ξέρω σε ποια από τις δύο κατηγορίες είμαι. Δεν θέλω να το ψάξω και πολύ. Ξέρω ότι δουλεύω πολύ και σκληρά 23 χρόνια τώρα. Αυτό ίσως απαντάει από μόνο του στην ερώτηση. Δεν αισθάνομαι ότι έχω θυσιάσει κάτι όλα αυτά τα χρόνια και κι αν έχει γίνει σίγουρα δεν έχει γίνει συνειδητά.
Αυτός είναι και ο λόγος που δεν αισθάνομαι ότι αυτή η δουλειά μου χρωστάει κάτι. Έχει ήδη σταθεί πολύ γενναιόδωρα απέναντι μου.
Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια;
Αυτή τη στιγμή όλο μου το βάρος και η έννοια έχει πέσει στις πρόβες για την τύχη της Μαρούλας. Θέλω να πιστεύω ότι μέσα Ιουνίου θα είμαστε έτοιμοι να υποδεχτούμε το κοινό. Παράλληλα κάνω μια συμμετοχή στη σειρά εποχής «Φλόγα» και «Άνεμος» στην ΕΡΤ σε σκηνοθεσία της Ρέινα Εσκενάζυ.
Θέλω να πιστεύω ότι θα έρθουν όμορφα πράγματα και για το φθινόπωρο, έχω ήδη ξεκινήσει να κάνω κάποιες συζητήσεις. Όταν έρθει η ώρα θα τα πούμε…
