Η Αμαλία Νίνου είναι ηθοποιός. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και φέτος το καλοκαίρι συνεργάζεται με τον Θανάση Κουρλαμπά στην παράσταση «Εκπαιδεύοντας την Ρίτα».
Της: Έπη Τρίμη
Έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε μια συνέντευξη για λογαριασμό του enimerotiko.gr στην οποία μιλά για τον ρόλο της Ρίτας, τα συναισθήματα που νιώθει, για τους ανθρώπους που τη στήριξαν, την οικογένειά της, τις σπουδές στο μαθηματικό που εγκατέλειψε και τις δύσκολες στιγμές στα πρώτα της επαγγελματικά βήματα.
Κυρία Νίνου συμμετέχετε στην παράσταση εκπαιδεύοντας τη Ρίτα μαζί με τον κ. Κουρλαμπά ο οποίος και σκηνοθετεί. Μιλήστε μας για το πώς προέκυψε η συνεργασία και τον ρόλο σας.
Με τον Θανάση γνωριστήκαμε πέρυσι σε μία καλοκαιρινή συνεργασία. Είχαμε την τύχη να βρεθούμε έξι άνθρωποι διαφορετικοί μεταξύ μας, που όμως δεθήκαμε και αγαπηθήκαμε πολύ. Ήταν μια πραγματικά σπάνια συνάντηση που δημιούργησε μία φιλία που μας συνδέει και τους έξι. Θέλαμε λοιπόν, να ξαναβρεθούμε μαζί στη σκηνή και τα καταφέραμε εν μέρει τουλάχιστον. Και ελπίζουμε να καταφέρουμε να ξαναβρεθούμε όλη η παρέα στη σκηνή.
Συζητώντας με τον Θανάση για τα έργα που θέλουμε να παίξουμε μαζί, έφερε εκείνος την ιδέα του Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα και ο ενθουσιασμός ήρθε αυτοστιγμεί. Ξεκινήσαμε να δουλεύουμε με πολλή όρεξη που μας ακολούθησε καθ’ όλη τη διάρκεια των προβών. Τώρα ήρθε η στιγμή να μοιραστούμε αυτήν τη χαρά μας με τον κόσμο και η ανυπομονησία μας είναι μεγάλη.
Ποιες είναι οι ιδιαιτερότητες του ρόλου της Ρίτας;
Η Ρίτα είναι ένα κορίτσι 26 χρονών που εργάζεται ως κομμώτρια και ονειρεύεται να αλλάξει τη ζωή της. Ξεκινώντας μαθήματα στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο θα γνωρίσει τον Φρανκ, έναν απογοητευμένο καθηγητή που δεν ονειρεύεται τίποτα. Η ζωή της Ρίτας θα αλλάξει όχι μόνο από αυτά που θα μάθει αλλά και από αυτά που θα νιώσει. Πρόκειται για έναν πολύ χορταστικό ρόλο. Αυτό που κάνει τον ρόλο της Ρίτας ιδιαίτερο για εμένα είναι το γεγονός ότι αποτελεί το ένα κομμάτι ενός ντουέτου, και ως εκ τούτου απαιτεί βαθιά επικοινωνία με τον συμπαίκτη, υψηλή ενέργεια και πολύ χιούμορ. Την έχω αγαπήσει πολύ τη Ρίτα.
Σας συνδέει κάτι με τον χαρακτήρα της ηρωίδας;
Η Ρίτα φέρνει στη σκηνή μία αγωνία που νομίζω ότι αφορά πολλούς ανθρώπους: την αγωνία του εαυτού. Η επιθυμία να μάθεις τον εαυτό σου, να καταλάβεις ποιος είσαι, είναι νομίζω ένα ζήτημα που σε διαφορετικές φάσεις μας απασχολεί όλους.
Κατά την άποψή σας ποιο είναι το πιο συγκινητικό σημείο της παράστασης;
Αυτό που με συγκινεί σε προσωπικό επίπεδο είναι η στιγμή που η Ρίτα καταφέρνει να αποφασίσει για τον εαυτό της αυτό που θεωρεί η ίδια ότι είναι σωστό για εκείνη. Έρχεται αντιμέτωπη με μία μεγάλη απαίτηση από τον Φρανκ και δεν διστάζει να πατήσει στα πόδια της, να λειτουργήσει δηλαδή σύμφωνα με αυτό που νιώθει ότι θα την κάνει πιο δυνατή.
Γιατί πιστεύετε πως το βραβευμένο θεατρικό έργο του Βρετανού συγγραφέα Γουίλι Ράσελ είναι επί τόσα χρόνια αγαπητό στο κοινό;.
Είναι αλήθεια ότι πρόκειται για ένα έργο πολύ αγαπητό και αυτό νομίζω γιατί είναι γραμμένο πολύ ανθρώπινα. Είναι μία τρυφερή ερωτική ιστορία που αναπτύσσεται όμως όχι με τρόπους που έχουμε συνηθίσει. Ο έρωτας που προκύπτει μεταξύ των δύο αυτών ανθρώπων έχει τις ρίζες του στην πραγματική επικοινωνία. Βλέπουμε δύο πλάσματα με μεγάλες διαφορές μεταξύ τους, που καταφέρνουν να δημιουργήσουν έναν κώδικα που τους ενώνει, να προσφέρουν ο ένας στον άλλον την τρυφερότητα που τους ανακουφίζει, να εκθέσουν τα τραύματά τους απέναντι σε μάτια που τους καταλαβαίνουν και έτσι σιγά σιγά να βρει ο ένας στα χέρια του άλλου τη στοργή που τόσο είχαν ανάγκη. Και ποιος δεν την έχει ανάγκη αυτήν τη στοργή; Νιώθω πως τελικά όλοι μας αυτήν επιζητούμε. Ψάχνουμε τα μάτια εκείνα που θα μας κατανοήσουν και που θα φλέγονται από θαυμασμό σε κάθε μας προχώρημα.
Κυρία Νίνου είστε μια νέα γυναίκα και φαντάζομαι πως θα έχετε όνειρα και στόχους. Μέχρι στιγμής νιώθετε ικανοποιημένη από την πορεία σας. Υπάρχουν άνθρωποι που στήριξαν και συνεχίζουν να στηρίζουν την προσπάθειά σας;
Το λέω πια συχνά πως νιώθω όχι μόνο τυχερή αλλά και ευλογημένη για τους ανθρώπους που έχω συναντήσει στην πορεία μου. Ξεκινώντας σε αυτήν την δουλειά είχα την μεγάλη τύχη να δουλέψω με την Κατερίνα Ευαγγελάτου από την οποία έμαθα τι σημαίνει να αντιμετωπίζεις τα πράγματα με καθαρότητα και χιούμορ, τον Γιάννη Μπέζο και την Ναταλία Τσαλίκη που είναι πια σημαντικοί και αγαπημένοι άνθρωποι της ζωής μου. Τα χρόνια που δουλεύω στο θέατρο έχω γνωρίσει ενδιαφέροντες ανθρώπους και έχω κάνει συνεργασίες που κρατάω μέσα μου ως κάτι πολύτιμο. Και φυσικά, η χαρά μου να έχω γνωρίσει και να συνεργάζομαι με τον Θανάση Κουρλαμπά. Είναι σπάνιο -και για αυτό με θεωρώ τυχερή- να βρίσκεις ανθρώπους με τους οποίους επικοινωνείς σε τέτοιο βαθμό.
Κάνοντας τον απολογισμό σας μετράει περισσότερο το ταλέντο ή η προσπάθεια;
Φαντάζομαι και τα δύο. Όμως ένας άνθρωπος με ταλέντο που δεν έχει τη διάθεση να προσπαθήσει, να πάει παρακάτω, να εξελιχθεί, δεν νομίζω ότι μπορεί να πετύχει. Και η προσπάθεια δεν αφορά αποκλειστικά το αντικείμενο της δουλειάς αλλά κυρίως τη συνολική μας εξέλιξη. Ο δικός μου στόχος και επιθυμία είναι να μαθαίνω κάθε μέρα και περισσότερο τον εαυτό μου, να βελτιώνω τις αδυναμίες μου και να βρίσκω τη χαρά στα πράγματα που επιλέγω να κάνω.
Κυρία Νίνου υπήρξε στιγμή που μετανιώσατε που δεν ολοκληρώσατε τις σπουδές σας στο μαθηματικό;
Το μαθηματικό αποτελεί παλιά ιστορία για εμένα πια. Θαυμάζω τους ανθρώπους που ασχολούνται με την επιστήμη ή μάλλον θαυμάζω τους ανθρώπους που ασχολούνται με πάθος με το αντικείμενό τους. Τα μαθηματικά είναι επιστήμη, φιλοσοφία και τέχνη μαζί και για αυτό απαιτούν αφοσίωση, λατρεία. Η δική μου λατρεία και το πεδίο αφοσίωσής μου είναι το θέατρο και για αυτό όχι, δεν μετανιώνω που άφησα τα μαθηματικά. Αν και ομολογώ ότι ποτέ δεν τα άφησα τελείως.. μελετάω καμιά φορά, έτσι για τη δική μου ευχαρίστηση.
Όταν αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την υποκριτική οι γονείς σας ήταν θετικοί στην επιλογή σας;
Ναι, ήταν. Και συνεχίζουν να είναι. Θυμάμαι μάλιστα το βράδυ που συμπλήρωνα το μηχανογραφικό για το πανεπιστήμιο, που έτρεμε το χέρι μου προσπαθώντας να δηλώσω ιατρική και ο μπαμπάς μου με ψυχραιμία μου είπε: αφού θέατρο θέλεις να κάνεις, άσε την ιατρική γιατί θα σε πάει αλλού. Είναι απίστευτα υποστηρικτικοί ακόμα και τώρα. Άλλωστε και οι δυο τους έχουν μία συγγενική σχέση με την τέχνη.
Έχετε συνεργαστεί με τον Πέτρο Φιλιππίδη. Πώς ήταν η συνεργασία σας και τι αισθανθήκατε αναφορικά με τι καταγγελίες και την φυλάκισή του;
Πάντα πίστευα ότι οι άνθρωποι έχουμε μέσα μας και το σκοτάδι και το φως. Το ερώτημα είναι με ποιο από τα δύο επιλέγεις να ζεις.
Έχετε ποτέ υποστεί κάποια συμπεριφορά που σας ενόχλησε και αν «ναι» πώς αντιδράσατε;
Δυστυχώς έχω βρεθεί σε δυσάρεστες καταστάσεις στο παρελθόν. Τότε η ηλικία μου και η αθωότητα με την οποία αντιμετώπιζα τη δουλειά και τους ανθρώπους της με έκαναν να παγώσω. Ευτυχώς η ηλικία μου άλλαξε αλλά το βλέμμα μου προς το θέατρο έχει παραμείνει εκεί, σε αυτήν την αθωότητα και την χαρά. Όμως τώρα, αυτή η αντιμετώπιση είναι συνειδητή επιλογή. Το να επιλέγεις με ποιον τρόπο θα ζεις και θα βιώνεις τον κόσμο γύρω σου έχει μεγάλη δύναμη. Τώρα πια θα αντιμετώπιζα εντελώς διαφορετικά μία τέτοια συμπεριφορά είτε κατευθυνόταν προς εμένα είτε-πολύ περισσότερο-προς κάποιον άλλον.
Η τηλεόραση σας βοήθησε περισσότερο στον τομέα της ανέλιξης και της αναγνώρισης, σε οικονομικό επίπεδο ή στο κλείσιμο άλλων συνεργασιών με καλύτερες συνθήκες και μεγαλύτερους ρόλους;
Δεν θα έλεγα ότι έχω δουλέψει πολύ στην τηλεόραση. Τουλάχιστον όχι τόσο ώστε να κερδίσω αναγνωρισιμότητα από αυτήν. Είχα την τύχη στο θέατρο να δουλέψω με ανθρώπους που με πίστεψαν, με βοήθησαν να εξελιχθώ και που με εμπιστεύονται και κάπως έτσι συνεχίζω σε αυτήν τη δουλειά. Έχει πολύ κόπο, ιδρώτα, αγωνία αλλά και μεγάλη συγκίνηση και χαρά.
Έχετε κάποιο επαγγελματικό πρότυπο;
Ναι. Έχω ως πρότυπο τους ανθρώπους που κινούνται στη δουλειά με ευγένεια και ευαισθησία. Ευτυχώς έχω γνωρίσει αρκετούς τέτοιους ανθρώπους μέσα σε αυτά τα χρόνια που δουλεύω, τόσους ώστε να κρατιέται ζωντανή η ευχή μου να είμαι κι εγώ μία από αυτούς. Μεγαλώνοντας συνειδητοποιώ όμως, ότι ακόμα και τα αρνητικά παραδείγματα συμπεριφορών έχουν αξία διότι καταλαβαίνεις τι δεν είναι πρότυπο για σένα ή πώς δεν θα ήθελες να γίνεις.
Πώς θα θέλατε να σας θυμούνται μετά από χρόνια και τι θα θέλατε να γράφετε στα έντυπα για εσάς;
Η μητέρα μου λέει πως στη ζωή ήρθαμε για να τα δώσουμε όλα και να φύγουμε. Αυτό λοιπόν. Θέλω να μπορέσω να τα δώσω όλα. Και αυτά που θα έχω δώσει να έχουν αγγίξει κάποιους ανθρώπους, με κάποιον τρόπο να τους έχουν προκαλέσει κάτι καλό. Αυτή νομίζω είναι η ευχή μου για τον εαυτό μου: μεγαλώνοντας να γίνομαι ουσιαστικά καλύτερη για τους ανθρώπους που θα είναι γύρω μου.
Έχετε κάποια επαγγελματικά σχέδια στα σκαριά για τη νέα σεζόν;
Τον χειμώνα θα έχω την τύχη να συνεργάζομαι με τον Βασίλη Παπαβασιλείου στην Μεγάλη Μαγεία. Είναι τεράστια χαρά για εμένα που τον συνάντησα και ανυπομονώ για αυτήν τη δουλειά. Παράλληλα, θα συνεργαστούμε ξανά με τον Θανάση (Κουρλαμπά) στην Αφροδίτη με τις γούνες. Νιώθω ότι θα ξεκινήσει μία πολύ ενδιαφέρουσα σεζόν συνολικά αλλά και για εμένα προσωπικά.
Πώς θα θέλατε να κλείσουμε τη συνέντευξή μας;
Θέλω να σας ευχαριστήσω για την συνέντευξη και για τις ερωτήσεις σας. Είναι σημαντικό στην εποχή που ζούμε να κρατάμε ανοιχτά τα κανάλια επικοινωνίας, τον διάλογο. Ο διάλογος εξάλλου είναι ίσως το πιο ισχυρό χαρτί μας για να φτάσουμε σε αυτό το επιθυμητό επίπεδο πολιτισμού για το οποίο αγωνιζόμαστε. Να είστε καλά.
