H Mary Malon, η οποία λεγόταν πιο συχνά “Typhoid Mary” ήταν η υπεύθυνη της έξαρσης του τύφου στη Νέα Υόρκη το 1906.Την εποχή εκείνη η ασθένεια έπληξε αρκετές χιλιάδες και είχε ποσοστό θνησιμότητας 10%.
Ποια ήταν η Mary Malon
Η Ιρλανδή Mary Mallon μετανάστευσε στις ΗΠΑ, όπου άρχισε να εργάζεται για πλούσιες οικογένειες ως μαγείρισσα και υπηρέτρια. Οπουδήποτε εργάστηκε, τα μέλη της οικογένειας άρχισαν να αναπτύσσουν τυφοειδή πυρετό. Οι γιατροί την ονόμασαν “υγιή φορέα” – δηλαδή αυτός που μολύνεται από μια ασθένεια αλλά παρουσιάζει ελάχιστα ή καθόλου συμπτώματα της νόσου, πράγμα που σημαίνει ότι συχνά μολύνει πολλούς άλλους ανθρώπους χωρίς κανείς να το καταλάβει!
Κάποιοι άνθρωποι είναι πιο “αποτελεσματικοί” από άλλους στην εξάπλωση ιών και η Mallon είναι μία από τις πρώτες καταγεγραμμένες περιπτώσεις ενός ατόμου που έχει αυτή την “ικανότητα” γνωστή ως “super-spreader”.
Τι είναι ο τύφος
Ο τύφος είναι οξεία λοιμώδης νόσος και μερικές φορές χαρακτηρίζεται παθολογοανατομικά από την εξέλκωση στο λεπτό έντερο. Ο κοιλιακός τύφος είναι γνωστός από την αρχαιότητα και συγχεόταν με άλλες λοιμώδεις ασθένειες που επίσης έχουν ως σύμπτωμα τον πυρετό. Ο όρος τύφος καθιερώθηκε από τον Ιπποκράτη και στην αρχαία ελληνική σημαίνει αλαζονεία.
Ο ενδημικός τύφος, που συνήθως μεταδίδεται από τους ψύλλους του ποντικού, είναι η ηπιότερη μορφή της νόσου. Η άμεση έναρξη χορήγησης αντιβίωσης προσφέρει ίαση σε σχεδόν όλους τους ασθενείς. Από τους ασθενείς που δεν λαμβάνουν θεραπεία, μόνο λιγότερο από 2% αποβιώνουν.
Ο επιδημικός τύφος είναι η σοβαρότερη μορφή της νόσου. Από τους ασθενείς που παραμένουν χωρίς θεραπεία για επιδημικό τύφο, 10% έως 60% μπορεί να πεθάνουν. Οι ηλικιωμένοι άνω των 60 ετών κινδυνεύουν περισσότερο να πεθάνουν εξαιτίας της νόσου. Οι ασθενείς που λαμβάνουν την ενδεδειγμένη θεραπεία αναρρώνουν γρήγορα.
Για τρία χρόνια η Mary βρισκόταν σε καραντίνα
.
Το 1910 αφέθηκε ελεύθερη και της δόθηκε οδηγία ποτέ να μην ξανά μαγειρέψει επαγγελματικά. Αλλάζοντας το όνομά της σε Mary Brown, έφυγε από την πόλη. Πώς την ανακάλυψαν; Eίχε πιάσει δουλειά στο νοσοκομείο Sloane όπου είχε μολύνει 25 ακόμη ανθρώπους, δύο εκ των οποίων πέθαναν. Πέρασε τα επόμενα 23 χρόνια σε καραντίνα σε ένα νησί στο East River.
