Η προφητεία του Νεύτωνα για το τέλος του κόσμου, προκαλεί ανατριχίλα, καθώς προέβλεψε ότι ο κόσμος, όπως τον ξέρουμε, θα τελειώσει το 2060.
Αυτό μπορεί να φαινόταν πολύ μακρινό, όταν κατέγραψε τους λεπτομερείς υπολογισμούς του το 1704, αλλά σήμερα απέχει μόλις 36 χρόνια.
Μάλιστα, πολλοί θα είναι ακόμα ζωντανοί όταν έρθει αυτή η ημερομηνία και έτσι θα μπορούν να διαπιστώσουν από πρώτο χέρι εφόσον ευσταθεί.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, ένας στους επτά ανθρώπους πιστεύει ότι ο κόσμος θα έρθει στο τέλος του κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Ο Νεύτωνας χρησιμοποίησε πηγές από τη Βίβλο και άλλων θρησκευτικών συγγραμμάτων, για να υπολογίσει μια συγκεκριμένη ημερομηνία, κατά την οποία ο κόσμος που γνωρίζουμε θα έρθει στο τέλος του και θα αντικατασταθεί από μια κυριολεκτική «Βασιλεία των Ουρανών» στη Γη.
Ο Άγιος Παΐσιος είχε προβλέψει διάφορα πράγματα που θα γινόντουσαν μελλοντικά και ένα από αυτά ήταν και οι μεγάλες φωτιές, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου.
«Χρειάζεται πολλή προσοχή, για να μη μας εγκατάλειψη ο Θεός. Οι ψυχές να έχουν κάτι πνευματικό. Αυτό σας τιμάει. Θα γίνει μεγάλο τράνταγμα. Τόσα σας λέω, τόσο σκληρά έχω μιλήσει! Εμένα κάτι να μου έλεγαν, θα προβληματιζόμουν, θα σκεφτόμουν γιατί μου το είπαν, τι ήθελαν
Για να μην πω βράδυα, ένα βράδυ δεν θα κοιμόμουν. Αν δεν έβλεπα τα δύσκολα χρόνια που έρχονται, δεν θα ανησυχούσα τόσο. Αλλά αυτό που βλέπω είναι ότι αργότερα θα δυσκολευθήτε πολύ. Δεν με καταλαβαίνετε. Τότε θα με καταλάβετε.
Να στηριχτείτε ακόμη περισσότερο στον Θεό. Θα έχουμε πιο δύσκολα χρόνια. Ακόμη είναι άγουρα τα …; φρούτα· δεν ωρίμασαν. Όταν εσείς θα είστε ώριμες πνευματικά, ξέρετε τι θα είστε; Όχυρο. Όχι μόνο για εδώ, αλλά θα μπορείτε να βοηθάτε και πιο πέρα.
Σήμερα ο μοναχός πρέπει να ζήση πνευματικά, για να είναι έτοιμος να ξεπεράση μια δυσκολία. Να ετοιμασθή, για να μην τον στενοχωρήση η στέρηση, γιατί μετά μπορεί να φθάση στην άρνηση. Θα έρθη εποχή που θα ξεραθούν τα ποτάμια, όλοι θα διψάσουν, όλοι θα υποφέρουν.
Γιά μας τους μοναχούς δεν είναι τόσο φοβερό· εμείς και να διψάσουμε, πρέπει να διψάσουμε, γιατί εμείς ξεκινήσαμε για κακουχία. Ο,τι δεν έκανα εκουσίως ως καλόγερος, θα πω, το κάνω τώρα ακουσίως, για να καταλάβω τι θα πη καλόγερος. Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου».