Αιτία θανάτου το 2050: Η εποχή ποτ ζούμε είναι σκοτεινή και σε αυτή παίζει βασικό ρόλο, ο κορωνοϊός. Ο COVID-19 έχει οδηγήσει στο θάνατο πάνω από 430.000 ανθρώπους. Το συγκεκριμένο νούμερο αναμένεται να αυξηθεί επιπλέον. Όμως, η συγκεκριμένη πανδημία αναμένεται να κοστίζει τη ζωή σε πάνω από δέκα εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Έτσι, η πανδημία θα ξεπεράσει τους θανάτους του καρκίνου.
Tο ακόμα πιο στενόχωρο είναι πως η Ελλάδα «πρωτοστατεί» στην παράλογη κατανάλωση των αντιβιοτικών. Είναι μόλις ένα από τα έξι κράτη σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση που επιτρέπεται η χορήγηση των συγκεκριμένων φαρμάκων χωρίς ιατρική συνταγή.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην τελευταία έρευνα που έγινε επί του θέματος, το 68% των Ελλήνων δήλωσε πως παίρνει αντιβιοτικά. Όλα αυτά, τη στιγμή, για παράδειγμα, που το αντίστοιχο ποσοστό στην Φινλανδία είναι μόλις 3%! Μάλιστα, η συντριπτική πλειονότητα (ένα 70%), λένε οι επιστήμονες, παίρνει τα αντιβιοτικά για απλές χειμερινές λοιμώξεις. Εκείνες που εκδηλώνονται ελαφριά (βήχας, πονόλαιμος, συνάχι) και δεν είναι καν απαραίτητη η παροχή ιατρικής βοήθειας.
Κάπως έτσι, με την αντοχή των μικροβίων στα φάρμακα να αυξάνεται ολοένα και περισσότερο όσο η κατάχρηση των αντιβιοτικών κάνει ξέφρενο, «ταρτάρειο» πάρτι, οι λοιμώξεις το 2050 θα ευθύνονται, όπως προείπαμε, για το θάνατο 10 εκατομμυρίων ατόμων στον κόσμο, παίρνοντας τα ανεπιθύμητα πρωτεία από τον καρκίνο.
Ήδη στο σήμερα η- μικροβιακή αντοχή κοστίζει τη ζωή σε 700.000 ανθρώπους, με την Ελλάδα να «συνεισφέρει» στις απώλειες περίπου 1700 άτομα ετησίως. Ευλόγως δημιουργείται το ερώτημα του τι μπορούμε να κάνουμε προκειμένου ν’ αποτρέψουμε την εγκληματική, εν μέρει οικειοθελή, καταστροφή που διαφαίνεται στον ορίζοντα- ιδίως από την στιγμή που ακόμα πλέουμε σε αχαρτογράφητα νερά σχετικά με τον κορωνοϊό (που επίσης οδηγεί σε λοιμώξεις).
Πόσο εύκολο είναι ν’ ανατραπούν συνήθειες ετών και να βάλουμε Stop στην «εύκολη» χρήση των αντιβιοτικών για ψύλλου πήδημα, κάτι που γίνεται κατά κόρον στην Ελλάδα; Αν θα θέλαμε να παραλλάξουμε το διαβόητο, πια, σποτάκι με τον Σπύρο Παπαδόπουλο, θα μπορούσαμε να έχουμε αυτή τη μορφή άτυπου διαλόγου: -«Θα μου πείτε, αυτό είναι δύσκολο…»
-«Εμ, είναι δύσκολο αλλά πρέπει να γίνει». Το 2050 μπορεί να φαντάζει μακρινό, όμως ο Covid-19 μας απέδειξε στην πράξη τι συμβαίνει όταν δεν παίρνουμε από νωρίς, όσο υπάρχει ακόμα χρόνος, τα μέτρα μας. Η επόμενη μορφή πανδημίας ίσως να έχει την «παράλογη» μορφή του μεγαλύτερου πολέμιου των ασθενειών: ένα χάπι. Και μετά ακόμα ένα. Κι ακόμα ένα. Κι ακόμα πολλά ένα. Εις το διηνεκές.