Για να εκδικηθεί τη σύζυγό του, επειδή γέννησε κορίτσι και όχι αγόρι, πέταξε οξύ στη δύο ετών κόρη τους, αποσκοπώντας να τη σκοτώσει.
Η μητέρα της έχασε τη ζωή της λόγω των εγκαυμάτων από το οξύ, ενώ ο πατέρας οδηγήθηκε στη φυλακή και η μικρή Ινδή Άνμολ Ροντρίγκεζ έχασε την ευκαιρία για μία φυσιολογική παιδική ζωή.
Όμως, ποτέ δεν της άρεσαν τα τετριμμένα. Η 27χρονη σήμερα Άνμολ στέκεται αγέρωχη και μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ως μοντέλο και influencer με χιλιάδες ακολούθους, δίνει ένα μήνυμα δύναμης και αισιοδοξίας σε όλον τον κόσμο.
Έχει συνεργαστεί με γνωστά brands, έχει συμμετάσχει σε επιδείξεις μόδας, ενώ είχε και ρόλο σε μία ταινία μικρού μήκους με τίτλο «Aunty Ji» (2018), κερδίζοντας το βραβείο του Α’ Γυναικείου Ρόλου στο Casttree Film Festival.
Της πήρε δεκάδες αποτυχίες, προσπάθειες να ανυψώσει το ηθικό της και την αυτοεκτίμησή της, προκειμένου να ξαναγεννηθεί από τις στάχτες της και την τραγωδία που βίωσε, έτσι ώστε να μπορέσει να διαχειριστεί τη ζωή της.
Αντ’ αυτού βρήκε την χαμένη της παιδική ηλικία μέσα από την αγάπη της για τον Poo από το ινδικό δράμα «Kabhi Khushi Kabhie Gham» (2001), την εφηβεία της μέσα από την λατρεία της για την Πριγιάνκα Τσόπρα και την ενηλικίωσή της από τη δική της επιτυχία και αυτοπεποίθηση.
Η Άνμολ μεγάλωσε σε ένα ορφανοτροφείο, το οποίο περιέγραψε ως το μόνο περιβάλλον, όπου ένιωσε ασφαλής. «Ποτέ δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι ήμουν διαφορετική, μέχρι που βγήκα στον πραγματικό κόσμο.
Είχα μόνο χαρούμενες στιγμές και αναμνήσεις από το ορφανοτροφείο μου. Είχα τέσσερις φίλους που ήταν πολύ κοντά μου, και ποτέ δεν με είχαν μεταχειριστεί διαφορετικά», θυμάται.
Όταν, όμως, πήγε στο πανεπιστήμιο στο Μουμπάι, η εικόνα της για τον κόσμο άλλαξε αξιοσημείωτα. Απαξιωτικά βλέμματα, ψίθυροι από περαστικούς σημάδεψαν το 15λεπτό της μέχρι να φτάσει από το πανεπιστήμιο στο σπίτι της.
Μία μέση ημέρα στο πανεπιστήμιο σήμαινε, ότι παρακολουθούσε όλες τις διαλέξεις, ενώ οι συνομίληκοί της έκαναν «κοπάνα» για να πιουν καφέ.
Η Άνμολ, ωστόσο, ήθελε να ζήσει τη φοιτητική ζωή στο σύνολό της, με όλη αυτήν την επαναστατικότητα που τη συνοδεύει.
Το γεγονός ότι δεν μπορούσε να το πραγματοποιήσει, τη βύθισε στην κατάθλιψη και τα παράτησε. Σύντομα, μία καθηγήτρια άρχισε να της κάνει μαθήματα στο σπίτι, κάτι που την γέμισε θετική ενέργεια
«Η καθηγήτριά μου πραγματικά με βοήθησε να δω το φως. Όχι μόνο με δίδαξε να πιστεύω στον εαυτό μου και τους στόχους μου, με βοήθησε να αποφοιτήσω και να βρω δουλειά», λέει η Άνμολ.
Δύο μήνες αφότου έπιασε την πρώτη της δουλειά ως προγραμματίστρια, απολύθηκε επειδή… «αποσπούσε την προσοχή των συναδέλφων της», λόγω της εμφάνισής της.
«Μία ωραία ημέρα μού είπαν ότι δεν μπορώ πια να δουλεύω εκεί. Ποτέ δεν μου είπαν το λόγο, παρά μόνον, όταν ρώτησα λίγες μέρες αργότερα. Τότε μου απάντησαν, ότι το παραμορφωμένο πρόσωπό μου προκαλούσε αποστροφή στους συναδέλφους μου», τονίζει η Άνμολ.
Τότε ήταν, που κάτι άλλαξε μέσα της και αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Αντί να είναι ένα παθητικό θύμα των καταστάσεων, η Ροντρίγκεζ βρήκε τον τρόπο να αντιδράσει μέσα από τα social media.
«Ήμουν η πρώτη επιζήσασα από επίθεση με οξύ που μοιράστηκε φωτογραφίες της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Εκείνη τη στιγμή, το Facebook ήταν το πιο δημοφιλές εργαλείο.
Οι φίλοι μου αρχικά, δεν πίστευαν ότι ήταν μία καλή ιδέα. Πίστευαν ότι ο κόσμος θα με τρολάρει. Όμως, η ανταπόκριση του κόσμου ήταν εξαιρετικά θετική», αναφέρει.
Σχεδιαστές και διάσημες φίρμες άρχισαν να την προσεγγίζουν και τελικά έφτασε στο σημείο να συμμετέχει σε διαφημίσεις και επιδείξεις μόδας. Από τη στιγμή που στο παιχνίδι μπήκε και το Instagram, ξεκίνησε η διαδρομή της ως influencer.
«Τις περισσότερες φορές ανεβάζω φωτογραφίες χωρίς φίλτρα, καθώς θέλω να καταρρίψω τη λογική ότι κάποιος πρέπει να βγαίνει αψεγάδιαστος στα social media. Δεν με νοιάζει το like. Οι άνθρωποι μπορεί να με τρολάρουν ή να μου κάνουν αρνητικά σχόλια. Όμως, έχω πάντα στο μυαλό μου το γεγονός ότι πρόκειται για ένα εικονικό περιβάλλον, κι έτσι δεν παίρνω κατάκαρδα τίποτα», σημειώνει.
Η Άνμολ, εκτός από μοντέλο, είναι ομιλήτρια ψυχικής ενδυνάμωσης και ιδρύτρια του Οργανισμού Επιζησάντων από επιθέσεις με οξύ που υποστηρίζει θύματα που υπέστησαν το ίδιο με εκείνη.
«Το οξύ δεν σταματάει τη ζωή. Μπορεί να σου αλλάζει το πρόσωπο, αλλά δεν καταστρέφει την ψυχή σου. Μέσα μας παραμένουμε ίδιοι και αυτό πρέπει να κρατήσουμε για να ζήσουμε το υπόλοιπο μιας ευτυχισμένης ζωής» λέει η Άνμολ.