Ο Δρ. Γιούργος ζει και εργάζεται στην Ιταλία. Έχοντας ζήσει τραγικές στιγμές μέσα στο νοσοκομείο με ανθρώπους που νόσησαν από τον κοροναϊό και άφησαν την τελευταία τους πνοή κάτω από συνθήκες που φέρνουν θλίψη και δάκρυα μιλάει για τις δυσκολίες που υπάρχουν στα νοσοκομεία και συγκρίνει τις υποδομές μεταξύ των δύο χωρών.
Προτρέπει την Ελλάδα, το Εθνικό Σύστημα Υγείας και΄όλους τους πολίτες να συνεργαστούν αρμονικά και να υπακούσουν ευλαβικά στις εντολές υγιεινής και ασφάλειας καθώς πρέπει να περιοριστεί η εξάπλωση του Covid-19 ώστε να μην νοσήσουν ταυτόχρονα πολλοί άνθρωποι και καταρρεύσει το σύστημα υγείας άλλωστε η ανοσία αγέλης (η θεωρεία των Βρετανών) δεν ισχύει.
Εάν η Ελλάδα γίνει Ιταλία δεν θα αντέξει τις επιπτώσεις και δεν αναφέρομαι μόνο στους θανάτους, αλλά και στις επιπτώσεις στην οικονομία, στην κοινωνία, στον τουρισμό, στο σύστημα υγείας, παντού. Θα αναγκαστείτε να μεταφέρετε νεκρούς σε σακούλες. Και σας το λέω ενώ ο αδελφός μου εργάζεται στην Ελλάδα και η οικογένειά μου είναι στην Κέρκυρα.
Εφαρμόστε τις συμβουλές των ειδικών, μη λογαριάζεται το πράγματι μεγάλο κόστος της εφαρμογής των μέτρων αλλιώς η ζημιά θα είναι ανεπανόρθωτη και ανυπολόγιστη σε όλα τα επίπεδα. Επίσης στις ανθρώπινες απώλειες να μην υπολογίζουμε μόνο τα θύματα του κοροναϊού αλλά και τους ανθρώπους που αυτή την περίοδο δεν λαμβάνουν σωστές θεραπευτικές αγωγές ή δεν κάνουν τις απαραίτητες εγχειρήσεις και πεθαίνουν αβοήθητοι».
«Η Ελλάδα δεν έχει την υποδομή της Ιταλίας. Δεν είναι υποτιμητικό να το παραδεχτούμε. Ολόκληρη Ιταλία και έχει γονατίσει. Οι νεκροί μπαίνουν σε σακούλες, θάβονται ή καίγονται με συνοπτικές διαδικασίες. Χάνονται άνθρωποι υγιείς μέσα σε ώρες. Εγώ και οι συνάδελφοι μου έχουμε υποκαταστήσει το Θεό. Ζητώ συγγνώμη αλλά δεν είναι βλασφημία αυτό που λέω. Έτσι αισθάνομαι. Μέσα σε δευτερόλεπτα πρέπει να πάρουμε απόφαση ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει. Μπαίνουμε μέσα στο θάλαμο και πρέπει να αποφασίσουμε ποιος ζει και ποιος πεθαίνει αφού προηγουμένως διαπιστώσουμε πως ο ασθενής “έφτασε” και δε μπορεί να γυρίσει πίσω».
«Όλα τα δωμάτια έχουν μετατραπεί σε μίνι εντατικές. Σχεδόν όλοι έχουν μάσκες οξυγόνου. Όσοι έχουν προσβληθεί από κοροναϊό και προσβληθεί ο πνεύμονας τους θα χρειαστούν σίγουρα μάσκα οξυγόνου. Δυστυχώς όμως δεν φτάνει αυτό. Με δεδομένο πως δεν υπάρχει εμβόλιο ή κάποια συγκεκριμένη θεραπευτική ουσία παρέχουμε ενδοφλέβιες ενέσεις παρακεταμόλης για να ρίξουμε τον πυρετό. Εάν ο υψηλός πυρετός δεν υποχωρήσει ο ασθενής “φτάνει” προς το τέλος. Δεν υπάρχει επιστροφή».
«Το “έχει φτάσει” σημαίνει πως έχει φτάσει στο σημείο “μηδέν”, δεν έχει αέρα για να αναπνεύσει. Φτάνει στο θάνατο. Το χειρότερο με τον κοροναϊό είναι πως εκτός από τους γιατρούς που βλέπουν πως έρχεται το τέλος, το καταλαβαίνει και ο ασθενής όταν πρόκειται να φτάσει στο τέλος. Είναι συγκλονιστικό. Αυτά που βλέπουμε κάθε μέρα δεν περιγράφονται. Μας παρακαλούν οι ασθενείς να πούμε ένα “αντίο” στους συγγενείς τους που δεν έχουν πρόσβαση και δε μπορούν να τους μιλήσουν. Μας εκλιπαρούν να πάρουν ένα τηλέφωνο. Και το αντίθετο. Μας ζητούν οι συγγενείς των ασθενών να βάλουμε το τηλέφωνο στο αφτί τους να τους μιλήσουν για τελευταία φορά. Δεν γίνεται όμως. Και να θες να τους εξυπηρετήσεις δεν γίνεται. Τα περιστατικά είναι εκατοντάδες και πρακτικά είναι αδύνατο».
«Ο κοροναϊός προσβάλει τις ηλικίες από 40-50 ετών και πάνω. Ο πιο μικρός σε ηλικία αυτή τη στιγμή στο νοσοκομείο μας είναι 28 ετών. Όσο πιο μεγάλος σε ηλικία είναι ο ασθενής τόσο μικρότερες είναι οι αντοχές του και δεν κάνει κάποιο γύρισμα ανάκαμψης. Οι πιο τραγικές στιγμές είναι οι τελευταίες ώρες διότι ο ασθενής νιώθει πως πνίγεται, πως δεν έχει άλλο αέρα. Ακόμα και μάσκα οξυγόνου που έχει, νιώθει να πνίγεται επειδή ο ιός καταστρέφει τον πνεύμονα. Για το λόγο αυτό κι όταν πλέον κριθεί πως δεν υπάρχει επιστροφή και ο ασθενής έχει “φτάσει” τότε του χορηγείται μορφίνη. Ο λόγος δεν είναι άλλος από το να χαλαρώσει, να ηρεμήσει και να μην έχει την αντίδραση που έχει κάθε άνθρωπος που πεθαίνει όταν νιώθει πως δεν έχει αέρα».
Το πρωί του Σαββάτου 14/3 μία περίπτωση μιας 70χρονης γυναίκας που νοσηλεύονταν στην εντατική συγκλόνισε τον Έλληνα ΩΡΛ: «Όταν έκανε εισαγωγή στο νοσοκομείο με τα συμπτώματα ήταν ευδιάθετη, είχε πολύ καλή φυσική κατάσταση και υψηλό ηθικό. Ανέβασε υψηλό πυρετό για μία εβδομάδα και το γύρισε σε πνευμονία. Της χορηγούσαμε ενδοφλέβιες αντιπυρετικές αλλά δεν έπεφτε με τίποτα ο πυρετός. Μιλούσαμε, καταλάβαινε πως “έφτανε” και δεν είχε γυρισμό. Είπαμε θα τα πούμε “μετά”. Ξέραμε και οι δύο πως δεν θα ξανασυναντηθούμε».
Ο Έλληνας γιατρός στο «Πάπα Τζιοβάνι ΧΧIIΙ» παραδέχτηκε πως παίζει την υγεία του κορώνα γράμματα. Τόνισε όμως πως είναι το τελευταίο που τον νοιάζει πλέον, όχι γιατί θέλει να κάνει τον ήρωα αλλά επειδή είναι ταγμένος στον όρκο που έδωσε: «Δεν κάνει κανείς πίσω. Δεν είμαι μόνο εγώ. Είναι όλοι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό. Είναι σαν την μάχη. Από τον καναπέ σου σκέφτεσαι πως δεν θα πολεμήσεις αλλά όταν μπεις στη μάχη δεν κάνεις πίσω. Λαμβάνω τα διαθέσιμα μέτρα ασφαλείας. Ξέρω πως παίζω την υγεία μου κορώνα γράμματα. Να σας πω μάλιστα ίσως και να έχω κολλήσει και μάλιστα δύο φορές αλλά το πέρασα στο πόδι. Ίσως η ψυχολογία, δεν ξέρω τι να πω. Δεν κάνουμε τεστ οι γιατροί μόνο σε ακραίες περιπτώσεις. Δε μπορούμε να λείψουμε ούτε μία μέρα. Θα μείνουμε εδώ με μοναδικό στόχο να βγούμε νικητές ως κοινωνία και ως άνθρωποι».