Φωνή είναι ο ήχος που παράγεται από το στόμα και το λάρυγγα των ζώων και των ανθρώπων. Σε κάθε ζωντανό οργανισμό υπάρχει ένας ειδικός μηχανισμός ή ένας τρόπος διαμέσου του οποίου δημιουργείται η φωνή, ο ήχος με τον οποίο αυτός συνεννοείται με το περιβάλλον του. Στον άνθρωπο η φωνή παράγεται με τη λειτουργία του φωνητικού συστήματος. Στα φωνητικά όργανα σχηματίζονται οι φθόγγοι.
1. Φωνητικές χορδές: Είναι δύο πτυχές του βλεννογόνου, που είναι λεπτές και πολύ ευκίνητες.
2. Ψευδοχορδές: Αυτές βρίσκονται λίγο πιο πάνω από τις γνήσιες κανονικές χορδές και βρίσκονται σ’ αντίθεση με τις προηγούμενες, σκληρές και δυσκίνητες. Ανάμεσα στα δύο αυτά ζευγάρια χορδών υπάρχει το “φωνητικό άδυτο”.
Ο αέρας που εκπνέεται από τα πνευμόνια θέτει σε παλμική κίνηση τις φωνητικές χορδές. Μέσα στο φωνητικό άδυτο σχηματίζεται η φωνή, που μεταφέρεται, διαμέσου του “ηχείου”, προς τα έξω. Το ηχείο τούτο αποτελούν οι κοιλότητες του φάρυγγα, του στόματος και της μύτης. Διαμορφώνεται και παίρνει συγκεκριμένη ελεγχόμενη μορφή η φωνή με τον ουρανίσκο, τη γλώσσα, τα δόντια, τα χείλη και άλλα. Όμως, όλος ο έλεγχος της φωνής και του φωνητικού συστήματος εξαρτάται από το νευρικό σύστημα. Έτσι, λοιπόν, όχι σπάνια, εμφανίζονται τα φαινόμενα άναρθρης φωνής ή και έλλειψής της μετά από δυνατό νευρικό σοκ.
Οι άνθρωποι που έχουν λεπτή φωνή λέγονται “τενόροι” (οι άντρες) και “σοπράνο” (οι γυναίκες) και βαθιά φωνή “βαθύφωνοι” και “κοντράλτο”. Τα παιδιά και οι γυναίκες έχουν λεπτότερη και πιο αδύνατη φωνή από τους άντρες. Τέλος, στα αγόρια η φωνή διαμορφώνεται, μετατρέπεται σε αντρική, με τις αλλαγές που επέρχονται κι έχουν άμεση σχέση με την ανάπτυξη της σεξουαλικότητας και την ωρίμανση των γεννητικών αδένων.