Ο Διεθνής Οργανισμός Τέχνης (IAA), με τη διακήρυξη της Γκουανταλαχάρα, πήρε αυτή τη σημαντική απόφαση, η οποία κρίθηκε ως σωστή από πολλά κράτη και φορείς, λόγω του τεράστιου έργου που άφησε ως κληρονομιά στις επόμενες γενιές, ο Ντα Βίντσι, μετά το θάνατό του.
Ο Λεονάρντο ντι σερ Πιέρο ντα Βίντσι (Leonardo di ser Piero da Vinci, 15 Απριλίου 1452 – 2 Μαΐου 1519), πιο συνηθισμένα Λεονάρντο Ντα Βίντσι ή απλά Λεονάρντο, ήταν Ιταλός πολυμαθής της Αναγέννησης και οι τομείς που τον ενδιέφεραν συμπεριλάμβαναν την εφεύρεση, τη ζωγραφική, τη γλυπτική, την αρχιτεκτονική, την επιστήμη, τη μουσική, τα μαθηματικά, την εφαρμοσμένη μηχανική, τη λογοτεχνία, την ανατομία, τη γεωλογία, την αστρονομία, τη βοτανική, τη συγγραφή, την ιστορία, και τη χαρτογραφία. Αποκαλούταν συχνά ο πατέρας της παλαιοντολογίας, της ιχνολογίας και της αρχιτεκτονικής. Θεωρείται ευρέως ένας από τους καλύτερους ζωγράφους όλων των εποχών. Μερικές φορές του δίνονται τα εύσημα για την εφεύρεση του αλεξίπτωτου, του ελικοπτέρου και του άρματος μάχης.
Θεωρείται αρχετυπική μορφή του αναγεννησιακού ουμανιστή και επιστήμονα, του αναγεννησιακού καλλιτέχνη, Homo Universalis και μια ιδιοφυής προσωπικότητα. Μεταξύ των πιο διάσημων έργων του συγκαταλέγονται η Μόνα Λίζα και ο Μυστικός Δείπνος. Εκτός από τα παραπάνω, ο ντα Βίντσι ενδιαφερόταν για την αστρονομία, τη βοτανική, τη συγγραφή, την ιστορία και τη χαρτογραφία.
Ο Λεονάρντο γεννήθηκε στο Βίντσι της Ιταλίας στις 15 Απριλίου 1452.Το πλήρες όνομά του ήταν Leonardo di ser Piero da Vinci. Ωστόσο, υπέγραφε τα έργα του ως «Leonardo» ή «Io, Leonardo» (= «Εγώ, ο Λεονάρντο»). Ήταν καρπός του έρωτα του Πιέρο Ντα Βίντσι και της Κατερίνας, της οποίας δεν γνωρίζουμε την πλήρη ταυτότητα. Οι δυο τους δεν έγιναν ποτέ νόμιμο ζευγάρι. Ο Πιέρο ήταν συμβολαιογράφος στην περιοχή. Η μητέρα του, Κατερίνα, πιθανόν ήταν ταπεινότερης καταγωγής, μάλλον υπηρέτρια. Ένα χρόνο περίπου, μετά τη γέννηση του Λεονάρντο, οι γονείς του παντρεύτηκαν. Η Αλμπιέρα πέθανε άτεκνη το 1473 και το 1475 ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε. Αργότερα, τη νόθα αυτή καταγωγή του ο Λεονάρντο την είδε ως αποτέλεσμα λάθος επιλογών της μητέρας του.
Ο Σίγκμουντ Φρόυντ συνέδεε τη νόθα καταγωγή του ζωγράφου, με το ανολοκλήρωτο αρκετών έργων του, ονομάζοντας αυτή την ιδιοτροπία του, ως σύμπλεγμα του Λεονάρντο. Στην εγκατάλειψη από τη μητέρα του, απέδωσε ο Φρόυντ, την ομοφυλοφιλία του και μια διαδικασία εξιδανίκευσης, η οποία κατηύθυνε τις καλλιτεχνικές του δράσεις. Επίσης, στον ψυχισμό του βάραινε η μειονεκτική κοινωνική του θέση, λόγω των δικαιωμάτων των παιδιών του Πιέρο.
Υπεύθυνοι για την ανατροφή του ήταν κυρίως οι παππούδες του και ο θείος του Φραντσέσκο. Τις πρώτες γνώσεις ανάγνωσης και γραφής τις έλαβε από την οικογένειά του, ενώ φοίτησε στο σχολείο του χωριού. Δεν φαίνεται να φοίτησε στα ίδια σχολεία, στα οποία φοίτησαν τα ετεροθαλή αδέλφια του, επειδή η φυσική αριστεροχειρία του δεν διορθώθηκε ποτέ. Δεν είχε, επίσης, σημαντική γλωσσομάθεια και αν και ήταν πρώτος διανοούμενος των χρόνων του, που χρησιμοποίησε την καθομιλουμένη, παραδεχόταν πως τον περιόριζε στην ακριβή έκφραση. Τέλος, σε ηλικία εικοσιπέντε ετών έμαθε λατινικά μόνος του.