Τα κλιματιστικά εξαπλώνουν τον κορονοϊό υποστηρίζει κινεζική επιστημονική έρευνα, η οποία μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη ενόψει της χαλάρωσης των περιοριστικών μέτρων και της επαναλειτουργίας των καταστημάτων και χώρων εστίασης σε μία περίοδο, οπότε οι θερμοκρασία ανεβαίνει.
Οι Κινέζοι επιστήμονες, που θα κάνουν σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «Emerging Infectious Diseases» του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ, σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», εστίασαν σε ένα συγκεκριμένο περιστατικό που συνέβη στο τέλος Ιανουαρίου, σε ένα εστιατόριο της πόλης Γκουανγκτσού της Νότιας Κίνας.
Εκεί μία -προερχόμενη από τη Γουχάν– 63χρονη πελάτισσα φορέας του κορονοϊού, αλλά χωρίς ακόμη συμπτώματα, μόλυνε άλλους εννέα, όχι όμως τους υπόλοιπους 73 πελάτες στον ίδιο όροφο, ούτε τους οκτώ εργαζομένους.
Η εξήγηση φαίνεται να είναι ότι ένα από τα κλιματιστικά του εστιατορίου δημιουργούσε ρεύμα αέρα, που φυσούσε τα σωματίδια του ιού προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, αλλά όχι προς άλλες. Αυτό δείχνει ότι πιθανώς δεν αρκεί, όταν ανοίξουν ξανά τα καταστήματα, να απέχουν τα τραπέζια δύο μέτρα μεταξύ τους, αλλά θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και ο ρόλος του συστήματος κλιματισμού και εξαερισμού, έτσι ώστε ο αέρας που φυσούν, να μην πέφτει πάνω στα τραπέζια.
Τα σωματίδια του ιού μπορεί να μην μεταδίδονται μόνο με το βήχα και το φτάρνισμα, αλλά επίσης με την απλή αναπνοή και ομιλία. Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι όσο περισσότερο μένει ένας άνθρωπος σε κλειστό χώρο, όπου μπορεί να υπάρχει αόρατος ο κορονοϊός, τόσο αυξάνει ο κίνδυνος να μολυνθεί και ο ίδιος, εισπνέοντας τα μολυσμένα σωματίδια, πολύ περισσότερο σε ένα εστιατόριο όπου ασφαλώς κανείς δεν μπορεί να τρώει με μάσκα.
Στην περίπτωση του κινεζικού εστιατορίου, από όσους μολύνθηκαν, οι τέσσερις κάθονταν στο ίδιο τραπέζι με το αρχικό μολυσμένο άτομο, ενώ οι άλλοι πέντε στα δύο γειτονικά τραπέζια. Όσοι κάθονταν πιο μακριά, δεν κόλλησαν. Το κλιματιστικό φυσούσε τον αέρα πάνω από τα τρία τραπέζια που μολύνθηκαν. Αυτό παρέχει μια ένδειξη ότι ο κορονοϊός μεταδίδεται κυρίως μέσω των μεγαλύτερων σταγονιδίων, τα οποία όμως λόγω βαρύτητας πέφτουν κάτω και δεν μπορούν να ταξιδέψουν μακριά.
Σύμφωνα με τα όσα είπε ο καθηγητής, Παναγιώτης Μπεχράκης, στην εκπομπή του OPEN TV, «OPEN Ελλάδα», «το θέμα ήταν ανοιχτό από την προηγούμενη επιδημία, το SARS, η οποία μετά βεβαιότητος είχε αποδειχθεί ότι διασπείρεται μέσω κεντρικών κλιματισμών, όπως είναι τα νοσοκομεία και τα ξενοδοχεία και έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι ισχύει το ίδιο και για αυτόν τον κορονοϊό».
Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου, ο κ. Τσιόδρας έκανε αναφορά στα αεροσταγονίδια που μεταδίδονται ενδεχομένως και μέσω των κλιματιστικών συστημάτων σε εστιατόρια και άλλους κλειστούς χώρους. Όπως είπε τα σταγονίδια αυτά πέφτουν στα δύο μέτρα και εξαφανίζεται ο ιός.
Την ίδια ώρα απηύθυνε έκκληση να μη χρησιμοποιούνται τα κλιματιστικά για την ανακύκλωση του αέρα και πρόσθεσε πως προτιμά το ανοικτό παράθυρο και τον καλό εξαερισμό του δωματίου. «Προτιμούμε τα ανοιχτά παράθυρα για να ανανεώνεται ο αέρας, από τα κλιματιστικά, ειδικά όταν υπάρχει ασθενής στο σπίτι», ανέφερε χαρακτηριστικά. «Παρακολουθούμε τις εξελίξεις και ναι μπορεί να σημαίνει ότι όσο λιγότερο χρησιμοποιείται τόσο το καλύτερο, ειδικά εάν στον χώρο υπήρξε θετικό κρούσμα κορονοϊού» συνέχισε.
Ακόμη γνωστοποίησε ότι υπάρχουν επιστημονικές ομάδες στη χώρα μας που μελετούν τη σχέση κορονοϊού – κλιματιστικού. Μάλιστα είπε πως οι συγκεκριμένες ομάδες βρήκαν ότι σε κάποια κλιματιστικά βρέθηκαν ίχνη, όταν υπήρξε θετικό κρούσμα.
Ο δρ Χάρβεϊ Φάινμπεργκ, επικεφαλής της επιτροπής νεοεμφανιζόμενων λοιμωδών νόσων των Εθνικών Ακαδημιών Επιστημών, Μηχανικής και Ιατρικής των ΗΠΑ, χαρακτήρισε «διαφωτιστική» την κινεζική μελέτη και επεσήμανε πως, πέρα από τον τρόπο διάταξης των τραπεζοκαθισμάτων σε σχέση με τα κλιματιστικά, θα μπορούσαν να τοποθετηθούν στους κλειστούς χώρους μικροβιοκτόνα υπεριώδη φώτα, τα οποία καταστρέφουν τα αιωρούμενα σωματίδια του ιού.
Τόνισε επίσης ότι η ανακάλυψη του ρόλου των ρευμάτων αέρα για τη μετάδοση του κορονοϊού πρέπει να ληφθεί γενικότερα υπόψη, πέρα από τους χώρους εστίασης και ψυχαγωγίας, π.χ. στους κλειστούς χώρους εργασίας.