Η Gina Grant, γεννημένη το 1976 στο Lexington της Νότιας Καρολίνας, η Αμερικανίδα ήταν μόλις 14 ετών όταν σκότωσε τη μητέρα της στις 13 Σεπτεμβρίου του 1990. Η έφηβη χτύπησε δεκατρείς φορές τη μητέρα της με ένα κρυστάλλινο κηροπήγιο, συνθλίβοντας το κρανίο της.
Σφουγγάρισε τις λίμνες αίματος από το πάτωμα της κουζίνας και έκρυψε το κηροπήγιο και τα ματωμένα κουρέλια σε μια ντουλάπα. Στη συνέχεια προσπάθησε να κάνει τον θάνατο να μοιάζει με αυτοκτονία, τυλίγοντας τα δάχτυλα της μητέρας της γύρω από τη λαβή ενός μαχαιριού.
Αν και άλλαξε την ιστορία της αρκετές φορές, λέγοντας αρχικά στην αστυνομία ότι η μητέρα της της επιτέθηκε κρατώντας ένα μαχαίρι και στη συνέχεια μαχαιρώθηκε στο λαιμό, όταν ανακαλύφθηκε το κηροπήγιο η αφηγήσεις της άλλαξαν. Η Grant τροποποίησε την ιστορία της, λέγοντας τελικά στην αστυνομία ότι διέπραξε τον φόνο σε αυτοάμυνα, καταλήγοντας να της απαγγέλονται κατηγορίες για φόνο. Πέντε χρόνια αργότερα η ίδια έφηβη που είχε πλέον μεγαλώσει και αρίστευε ακαδημαϊκά, έγινε δεκτή από το Πανεπιστήμιο του Harvard, μέχρι τη στιγμή που η αλήθεια του παρελθόντος της, ήρθε ξανά στην επιφάνεια.
Τα πολυτάραχα παιδικά χρόνια
Οι φίλοι της είπαν ότι η Gina λύγισε μετά από χρόνια συναισθηματικής πίεσης που προκλήθηκε τόσο από τον θάνατο του πατέρα της, όσο και από τον αλκοολισμό της μητέρας της. Η αλήθεια είναι ότι ο πατέρας της, Charles Grant, έπασχε από καρκίνο του πνεύμονα, αφήνοντας την τελευταία του πνοή όταν η Gina ήταν μόλις 11 ετών.
Η Dorothy Mayfield, -43 ετών- μητέρα της κατηγορούμενης είχε περάσει τα τελευταία της χρόνια εξαρτημένη από το αλκοόλ, ενώ όπως η Grant αργότερα ισχυρίστηκε είχε βιαιοπραγήσει σωματικά εναντίον της ίδιας και της μικρότερης αδερφής της – ήταν μόλις 9 ετών όταν έγινε ο φόνος. Σχετικά με την κακοποίηση τους από την μητέρα τους, κατέθεσε και η μικρότερη αδερφή, υπερασπιζόμενη την Gina.
Όλα τα παραπάνω στοιχεία που έγιναν γνωστά, έπαιξαν ελαφρυντικό ρόλο κατά τη διάρκεια της εκδίκασης της υπόθεσης της έφηβης, η οποία δεν αμφισβήτησε την κατηγορία της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως. Αποτέλεσμα ήταν να της επιβληθεί ποινή φυλάκισης ενός έτους σε φυλακή ανηλίκων, με αναστολή μέχρι την ηλικία των 18 ετών.
Ο φίλος της, ποδοσφαιριστής Jack Hook, με τον οποίον συνεργάστηκε για να καλύψει τα ίχνη της, δήλωσε επίσης ότι δεν αμφισβητεί τις κατηγορίες, αναγνωρίζοντας τον ρόλο του ως συνεργού στην εκούσια ανθρωποκτονία εκ των υστέρων, και εξέτισε ποινή φυλάκισης σχεδόν ενός έτους σε φυλακή ανηλίκων.
Παρόλα αυτά το δικαστήριο ανηλίκων επέτρεψε στην Gina Grant να συνεχίσει τις σπουδές της, δίνοντάς της παράλληλα την άδεια να μετακομίσει στους θείους της στο Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης. Εκεί την περίμενε μια άλλη ζωή.
Η ακαδημαϊκή επιτυχία και το Harvard
Στην Μασαχουσέτη και μακριά από το άσχημο, αιματοβαμμένο παρελθόν της, η Gina έχτιζε μια διαφορετική ζωή. Αυτή που ίσως θα είχε αν μεγάλωνε σε ένα λιγότερο βίαιο και ασταθές περιβάλλον. Έγινε μέλος και πολύ σύντομα συν-αρχηγός της ομάδας του τένις του σχολείου της, έκανε ιδιαίτερα μαθήματα σε μη προνομιούχα παιδιά και παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και συμμετείχε σε κοινωφελείς εργασίες. Η πορεία της στο Cambridge Rindge and Latin High School, στεφόταν με επιτυχία αφού σημείωνε αξιοσημείωτη ακαδημαϊκή πρόοδο.
Τον Ιανουάριο του 1995, η Gina έκανε το αδύνατο δυνατό, αφού κατόρθωσε να γίνει πρόωρα δεκτή για σπουδές στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Ταυτόχρονα έγινε επίσης δεκτή στο Πανεπιστήμιο Columbia, στο Κολέγιο Barnard και στο Πανεπιστήμιο Tufts.
Στην συνέντευξη που πέρασε η ίδια για την εισαγωγή της στο Harvard, ισχυρίστηκε ότι η μητέρα της είχε χάσει τη ζωή της σε ατύχημα. Ωστόσο, τρεις ημέρες πριν την εισαγωγή της, ένας φάκελος με στοιχεία που κάποιος άγνωστος παρέδωσε αυτοπροσώπως σε εφημερίδες του Harvard και της Βοστώνης, περιείχε τα δημοσιεύματα των εφημερίδων της εποχής του εγκλήματος, που σχολίαζαν το περιστατικό και τον ρόλο της Grant στην δολοφονία της μητέρας της. Το Πανεπιστήμιο απέσυρε την πρότασή του.
