Κανίβαλοι των Άνδεων – Αληθινή ιστορία: Η Ουρουγουανή ομάδα ράγκμπι «Old Christians» απογειώθηκε από τη Μεντόζα για το Σαντιάγο της Χιλής. Ήταν Παρασκευή 13 Οκτωβρίου του 1972. Όμως, το αεροπλάνο χτύπησε στο βουνό. Το δεξί φτερό αποκολλήθηκε, ενώ το αεροπλάνο προσγειώθηκε σε μία απότομη πλαγιά.
Από τους 45 επιβάτες, σκοτώθηκαν κατευθείαν, οι 12. Ανάμεσά τους και ο πιλότος. Επέζησαν 33 επιβάτες. Μάλιστα, για τους επόμενους δύο μήνες θα έδιναν τον δυσκολότερο αγώνα της ζωής τους.
Μετά τη σύγκρουση, οι επιζήσαντες βγήκαν από τα συντρίμμια του αεροσκάφους και αντίκρισαν ένα πρωτόγνωρο θέαμα. Οι περισσότεροι από τους Ουρουαγουανούς αθλητές δεν είχαν δει ποτέ στη ζωή τους χιόνι. Ήταν εντελώς απροετοίμαστοι για αυτές τις καιρικές συνθήκες.
Την πρώτη νύχτα πέθαναν πέντε επιβάτες από το κρύο και κυρίως από τους τραυματισμούς. Ανάμεσά τους ήταν και ο συγκυβερνήτης του αεροσκάφους. Πριν πεθάνει, ανέφερε «Περάσαμε το Κουρικό! Περάσαμε το Κουρικό!». Όμως, το αεροσκάφος δεν έφτασε ποτέ εκεί. Βρισκόταν ακόμα στην Αργεντινή.
Την 11η μέρα, άκουσαν στο τρανζίστορ του αεροσκάφους ότι σταμάτησαν οι έρευνες για τον εντοπισμό τους. Τα νέα απέλπισαν όλους τους επιζώντες. Όλους εκτός από έναν ονόματι Γκουστάβο Νίκολιτς. «Αυτό σημαίνει», δήλωσε ο Νίκολιτς, «ότι θα πρέπει να φύγουμε μόνοι μας από εδώ». Η αποφασιστικότητα του νεαρού έδωσε κουράγιο στους επιζήσαντες να συνεχίσουν. Όμως, για να τα καταφέρουν, έπρεπε να ξεπεράσουν τα όρια τους.
Για να αντιμετωπίσουν τις χαμηλές θερμοκρασίες, συγκεντρώνονταν στο εσωτερικό του αεροσκάφους και μοιράζονταν τη ζεστασιά των κορμιών τους. Για φαγητό, είχαν λίγες σοκολάτες και μερικά μπουκάλια κρασί. Μετά από λίγες μέρες, άρχισαν να τρώνε τις δερμάτινες ζώνες των καθισμάτων.
Έψαχναν απεγνωσμένα μέσα στο χιόνι για ίχνη τροφής. Δεν υπήρχε τίποτα. Η μόνη λύση που τους απέμενε ήταν να φάνε τους νεκρούς, δηλαδή τους φίλους και τους συγγενείς τους.
Τρία άτομα, οι Νάντο Παράντο, Ρομπέρτο Κανέσα και Αντόνιο Βιζιντίν ξεκίνησαν στις 12 Δεκεμβρίου το ταξίδι της διάσωσης. Μετά από ώρες πεζοπορίας, εντόπισαν τμήματα του αεροπλάνου και ορισμένες από τις βαλίτσες τους.
Μετά από εννιά μέρες πεζοπορίας σώθηκαν και ενημέρωσαν και για τους υπόλοιπους επιζώντες που οι αρχές τους είχαν ξεγράψει. Στις 22 και 23 Δεκεμβρίου, ελικόπτερα μετέφεραν τους 16 επιζώντες στο νοσοκομείο. Η καθολική εκκλησία δήλωσε επισήμως ότι η ανθρωποφαγία των συγκεκριμένων ανθρώπων δεν ήταν αμαρτία. Οι συγγενείς των νεκρών συγχώρεσαν τους επιζώντες, λέγοντας ότι ήταν ο μοναδικός τρόπος επιβίωσης. Η ιστορία των Ουρουγουανών αθλητών μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη το 1993, στην ταινία «Οι Επιζήσαντες».