Παραβολή των δυο λύκων: Ένα βράδυ διαφορετικό από όλα τα άλλα, ένας γέρος Ινδιάνος αποφάσισε να μιλήσει στον εγγονό του. Ο γέρος άνδρας ανήκε στη φυλή Τσερόκι. Ήθελε να διηγηθεί στον εγγονό του για μία μάχη. Συγκεκριμένα για τη μάχη, η οποία γίνεται μέσα στην ψυχή από τους ανθρώπους.
«Γιέ μου», η μάχη γίνεται μεταξύ δυο «λύκων» που υπάρχουν σε όλους μας. Ο ένας λύκος είναι το Κακό. Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η ενοχή, η προσβολή,η κατωτερότητα, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία και το εγώ.
Ο άλλος είναι το Καλό. Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία,η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία και η πίστη στο Θεό».
Ο εγγονός σκέφτηκε για ένα λεπτό, τα λόγια του παππού του. Μετά από λίγο, αποφάσισε να θέσει στον παππού του, το εξής ερώτημα: «Ποιος λύκος νικάει;». Τότε, ο γέρος Ινδιάνος που ανήκε στη φυλή Τσερόκι και ήταν παππούς του, του έδωσε την εξής απάντηση: «Αυτός που ταΐζεις». Πρόκειται αναμφίβολα για μία διδακτική ιστορία…