Ο Μπόμπι Φίσερ είναι ο κορυφαίος σκακιστής όλων των εποχών, που πριν από 46 χρόνια, στις 3 Απριλίου 1975, αρνήθηκε να αγωνιστεί στον τελικό με τον Ανατόλι Καρπόφ, επειδή δεν ικανοποιήθηκε 1 από τα 179 αιτήματά του.
Ήταν ένας άνθρωπος εμμονικός, παράξενος, ιδιότροπος, προσβλητικός πολλές φορές, αλλά αναμφισβήτητα μεγάλο μυαλό και ο κορυφαίος σκακιστής που υπήρξε, όπως είπαν και οι μεγάλοι αντίπαλοί του.
Ο Μπόμπι Φίσερ χάρισε στα χαρτιά τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή που είχε κατακτήσει, επειδή αρνήθηκε να «κατέβει» να παίξει για έναν όρο που δεν έγινε αποδεκτός από τους 179 στο σύνολο που είχε θέσει.
Έναν τίτλο που είχε πάρει το 1972, κερδίζοντας τον κορυφαίο σκακιστή Μπόρις Σπάσκι και σπάζοντας την 25ετή δυναστεία των Σοβιετικών, οι οποίοι ήταν λες και γεννιόντουσαν πραγματικά με ένα πιόνι του σκάκι στο χέρι. Αν προστεθεί και ο «ψυχρός πόλεμος», που προσέδωσε στην μεταξύ τους μάχη εθνικό χαρακτήρα, καταλαβαίνει κανείς την διπλή ίσως και τριπλή αξία του επιτεύγματός του.
Ο Φίσερ έγινε ο πρώτος Αμερικανός σκακιστής που κατακτούσε τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή, αν και ο αγώνας είχε γίνει σε δύο δόσεις. Όταν ξεπέρασε εν τέλει τις εμμονές του, ότι τον ενοχλούσαν τα φώτα, η κάμερα που έκανε θόρυβο, η καρέκλα, ο κόσμος, το δωμάτιό του που είχε υπερβολικά πολύ ωραία θέμα, ανακάλυψε μία κρυμμένη κάμερα και σηκώθηκε και έφυγε. Όταν έγινε ο αγώνας ξανά πήρε πανηγυρικά τον τίτλο, αλλά αρνήθηκε αυτόν που του απέδωσαν του «εθνικού ήρωα».
Όταν λοιπόν αρνήθηκε να παίξει με τον Ανατόλι Καρπόφ για τον όρο από τους 179 σύνολο που δεν έγινε αποδεκτός, στις 3 Απριλίου 1975 η Διεθνής Σκακιστική Ομοσπονδία ανακοίνωσε ότι αφαιρεί τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή από τον Φίσερ και τον απονέμει άνευ αγώνα στον 23χρονο τότε Καρπόφ.
Ο Φίσερ χάθηκε από το προσκήνιο, δεν έπαιζε σε αγώνες σκάκι και το 1981 συλλαμβάνεται ως ύποπτος ληστείας σε τράπεζα. Ο ίδιος για το περιστατικό αυτό θα εκδώσει βιβλίο με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Με βασάνισαν στη φυλακή της Πασαντίνα». Στη συνέχεια φέρεται να εξέφρασε τα έντονα αντι-αμερικανικά, αλλά και αντι-σημιτικά του αισθήματα και μάλιστα αργότερα, το 2001, λένε πως δήλωσε χαρούμενος για την πτώση των «δίδυμων πύργων» και τάχθηκε με το μέρος των τρομοκρατών.
Από την άβυσσο της άρνησης να παίξει ξανά σκάκι, τον έβγαλε το 1990 μια 17χρονη Ουγγαρέζα, η Zita Raiczanyi, η οποία με ένα γράμμα της τον παρομοίασε με τον Μότσαρτ και τον Αϊνστάιν, τονίζοντας πόσο άδικο είναι που δεν παίζει για να τον βλέπει ο κόσμος. Ένα χρόνο μετά όχι μόνο της απάντησε, την κάλεσε και στο Λος Άντζελες και στη συνέχεια ανακοίνωσε την επιστροφή του στους αγώνες, καλώντας σε ρεβάνς για το 1972 τον μεγάλο του αντίπαλο Σπάσκι.
Ο αγώνας ορίστηκε για το Βελιγράδι, μόνο που η ΗΠΑ ήταν σε πόλεμο με την Γιουγκλαβία και του απαγόρευσε να πάει να αγωνιστεί, αλλά αυτός, αφού έφτυσε επιδεικτικά μπροστά στις κάμερες το χαρτί που του απαγόρευε, νίκησε και πάλι τον Σπάσκι.
Η επιθετικότητα και η προσβλητική στάση του Φίσερ δεν σταμάτησε, βέβαια, καθώς χαρακτήρισε τον μετέπειτα Παγκόσμιο Πρωταθλητή Γκάρι Κασπάροφ «πράκτορα της KGB» και «άσχετο με το σκάκι που κερδίζει μόνο στημένες παρτίδες», ωστόσο ο Κασπάροφ, είχε μιλήσει για τον Φίσερ, με τα καλύτερα λόγια, λέγοντας: «Είναι ο μεγαλύτερος σκακιστής όλων των εποχών», ενώ ο μεγάλος αντίπαλός του Μπόρις Σπάσκι είχε τονίσει από την πλευρά του: «Έπαιζε σαν κομπιούτερ. Σκεφτόταν και ανέλυε σαν κομπιούτερ».
Ο Μπόμπι Φίσερ πέθανε στις 17 Ιανουαρίου του 2008, στο Ρέικιαβικ της Ισλανδίας, λόγω νεφρικής ανεπάρκειας σε ηλικία 64 ετών. Όσα είναι και τα τετράγωνα στο αγαπημένο του σκάκι.