Η Λουκρητία Βοργία ήταν μία πανέμορφη κοπέλα που τ’ όνομά της είναι συνδεδεμένο με την ακολασία, την ανηθικότητα και την αιμομιξία.
Ένα πρόσωπο που έχει παρεξηγηθεί, όπως και πολλά ακόμη μέσα στην ιστορία.
Η Λουκρητία γεννήθηκε το 1480 στα περίχωρα της Ρώμης. Ήταν νόθα κόρη του Ισπανού Ροδρίγο Βοργία και της ερωμένης του, Βανότσα Κατανέι.
Είχε τρία αδέρφια, τον Καίσαρα, τον Τζιοβάνι και το Τζόφρι. Ο πατέρας της κατάφερε να γίνει αργότερα ο Πάπας Αλέξανδρος Στ’, κάνοντας τους Βοργίες μια διαβόητη και αδίστακτη οικογένεια που κατάφερε με τεχνάσματα και εγκλήματα να ανέβει κοινωνικά και οικονομικά.
Η Λουκρητία ήταν μια ξανθιά κοπέλα, που έμεινε στην ιστορία για την απαράμιλλη ομορφιά της και όχι μόνο.
Σε ηλικία μόλις 13 ετών, εξαναγκάστηκε από την οικογένειά της να παντρευτεί τον Τζιοβάνι Σφόρτσα, ώστε να συμμαχήσει το Βατικανό με το Μιλάνο κατά των Γάλλων.
Χώρισαν, όμως, πέντε χρόνια αργότερα, καθώς ο γάμος δεν απέφερε στην οικογένεια τα οφέλη που επιθυμούσε. Ο Ροδρίγο προσπάθησε να δολοφονήσει τον Σφόρτσα και εκείνος κατηγόρησε την οικογένεια για αιμομιξία. Η Λουκρητία, κατηγορήθηκε ότι πλάγιαζε με τον πατέρα της αλλά και τον αδερφό της, Καίσαρα. Ωστόσο, ο Σφόρτσα εξαναγκάστηκε να υπογράψει χαρτιά ότι ήταν ανίκανος ώστε να εκδωθεί νόμιμα το διαζύγιο.
Η Λουκρητία στη συνέχεια έμεινε έγκυος από τον εραστή της, Πέντρο Καλντερόν, που φρόντισε η οικογένειά της να βγάλει από την μέση.
Δεύτερος σύζυγός της ήταν ο Αλφόνσο της Αραγωνίας, Δούκας της Νάπολης. Κι αυτός όμως δεν είχε καλύτερη τύχη. Δολοφονήθηκε από τον σωματοφύλακα του αδερφού της, Μικελέτο.
Είχε αποκτήσει ήδη ένα παιδί, τον Ροδρίγο. Για την οικογένεια των Βοργίων, όμως, αυτό δεν ήταν αρκετό. Για άλλη μία φορά, ο διεφθαρμένος Πάπας χρησιμοποίησε την κόρη του ως πιόνι των συμφερόντων του.
Κανονίστηκε ο τρίτος γάμος της Λουκρητίας με τον Αλφόνσο της Έστης, Δούκα της Φεράρας. Η ίδια έγινε έτσι Δούκισσα της Φεράρας. Εκεί, η Λουκρητία κατάφερε πλέον να λάμψει και να ξεφύγει από την δράση της οικογένειάς της.
Δημιουργεί μια λόγια αυλή, με καλλιτέχνες, συγγραφείς και διανοούμενους της Αναγεννησιακής εποχής. Θεωρήθηκε προστάτιδα των γραμμάτων και των τεχνών και κέρδισε την εκτίμηση όλων, πέρα από την ομορφιά της, και με την ευγένειά της.
Απέκτησε επτά παιδιά και πέρασε το υπόλοιπο της ζωή της με τον Αλφόνσο. Της καταλογίζουν, βέβαια πολλές εξωσυζυγικές ερωτικές σχέσεις, κερδίζοντας τον τίτλο της «μοιραίας γυναίκας».
Σύμφωνα με ιστορικούς και χρονογράφους, δεν υπάρχουν αποδείξεις για τις εγκληματικές και ανήθικες πράξεις που της καταλογίζουν. Οι φήμες και τα σκάνδαλα αποδίδονται κυρίως την «μαφιόζικη» οικογένεια των Βοργίων.
Η τελευταία γέννα απέβη μοιραία για την Λουκρητία. Πέθανε κατά την διάρκεια του τοκετού το 1519, σε ηλικία μόλις 39 ετών.
Η Λουκρητία Βοργία έμεινε στην ιστορία ως μοιραία, φιλήδονη γυναίκα, πανούργα, ραδιούργα, συνώνυμο της ανηθικότητας, της ακολασίας και της αιμομιξίας και με παράνομες και εγκληματικές δράσεις.
Έτσι απεικονίζεται στο θεατρικό δράμα του Βίκτορ Ουγκώ, στην όπερα του Ντονιτσέτι, σε πίνακα του Dante Gabriel Rossetti αλλά και σε πολλές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές που βασίστηκαν στην ιστορία της.