Περισσότερες από τριάντα γυναίκες έχουν εξαφανιστεί και δολοφονηθεί στην έρημο Μοχάβι στις ΗΠΑ. Συγκεκριμένα, νοτιοανατολικά της οροσειράς Σιέρρα Νεβάδα, εκτείνεται η «Κοιλάδα του Θανάτου», κατά μήκος του αυτοκινητοδρόμου 45 της Πολιτείας του Τέξας. Πρόκειται για μια απομακρυσμένη περιοχή, την οποία έχουν επιλέξει κατά καιρούς κατά συρροή δολοφόνοι για να θάψουν ή καλύτερα να εξαφανίσουν τα πτώματα των θυμάτων τους, κατά τη δεκαετία του 1970.
Οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην κοιλάδα του Τέξας βοηθούν στην ταχύτερη αποσύνθεση των σωμάτων. Έτσι, σε σύντομο χρονικό διάστημα τα ίχνη εξαφανίζονται και κανείς δεν μπορεί να συνδέσει το έγκλημα με τους ίδιους. Κάπως έτσι το έγκλημα ανακηρύσσεται σε τέλειο και εκείνοι πολύ απλά μπορούν ανενόχλητοι να συνεχίσουν τη δράση τους χωρίς φόβο.
Το καταραμένο μέρος στοιχειώνει όσους έχουν χάσει δικούς τους ανθρώπους. Σύμφωνα με τις αρχές, το σημείο θεωρείται εύκολα προσβάσιμο και αποτελεί τον καλύτερο «συνεργό» των δολοφόνων για την απενοχοποίησή τους.
Κατά καιρούς, πολλοί αξιωματικοί της αστυνομίας έχουν διεξάγει έρευνες στην περιοχή, με σκοπό την εξακρίβωση στοιχείων και πληροφοριών, αλλά η έρευνά τους γίνεται ακόμα πιο δύσκολη γιατί στην περιοχή υπάρχουν εγκαταλελειμμένα πεδία πετρελαίου. Το σημείο είναι το ιδανικό μέρος για έναν κατά συρροή δολοφόνο και έρχεται πρώτο στις προτιμήσεις τους.
Οι περισσότερες από τις υποθέσεις που σχετίζονταν με τις 30 σορούς που βρέθηκαν στο σημείο, μπορεί να έμειναν ανεξιχνίαστες είχαν όμως κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Ήταν όλα γυναίκες ηλικίας 10-25 ετών, με φυσιογνωμικές ομοιότητες και το κυριότερο, δεν είχε εντοπιστεί ποτέ ο δολοφόνος τους. Τα ευρήματα πολλές φορές σόκαραν τις αρχές, αφού τα πτώματα δεν μπορούσαν να αναγνωριστούν, παρά μόνο από το DNA τους.
Το 1980 παρατηρήθηκε έξαρση εγκληματικότητας. Η αστυνομία εντόπισε μια «ομάδα» πτωμάτων που ήταν θαμμένη στην περιοχή. Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε η περίπτωση της 12χρονης τότε Μπρουκς Μπράσγουελ και της 14χρονης φίλης της Τζόρτζια Γκιρ, που εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς από το παντοπωλείο της γειτονιάς τους.
Το μόνο που βρήκαν οι αστυνομικοί ήταν ό,τι είχε απομείνει από τα άτυχα κορίτσια κι αυτό ήταν τα υπολείμματα από τα σώματά τους, τα οποία ταυτοποιήθηκαν και αποκάλυψαν την ταυτότητα των δυο ανήλικων κοριτσιών.
Το 1996 ένας άνδρας με το όνομα Έντουαρντ Χάρολντ Μπελ, ο οποίος ήταν κρατούμενος, καυχήθηκε ότι είναι υπεύθυνος για τον φόνο 11 κοριτσιών στο Γκάλβεστον Κάουντι, τη δεκαετία του 1970.
Τις αποκαλούσε οι «Έντεκα που πήγαν στον Παράδεισο». Ποτέ δεν βρέθηκε κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει την ενοχή του. Αργότερα, φοβούμενος τις συνέπειες άλλαξε την ομολογία του και υποστήριξε ότι συμμετείχε σε ένα μυστικό κυβερνητικό πρόγραμμα πλύσης εγκεφάλου, που τον ώθησε να παραδεχτεί ότι σκότωσε τις 11 κοπέλες και τις έθαψε στο σημείο.
Παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια δεν έχουν αναφερθεί θάνατοι, η αστυνομία πολλές φορές άνοιξε το φάκελο των ανεξιχνίαστων υποθέσεων σε μία προσπάθεια να βάλει τέλος στη δυστυχία των οικογενειών που είδαν από τη μια μέρα στην άλλη την ζωή τους να καταστρέφεται και να φέρει τον δολοφόνο αντιμέτωπο με την Δικαιοσύνη.
Η ιστορία της σκοτεινής έκτασης του Θανάτου ενέπνευσε και τους δημιουργούς του Χόλιγουντ, οι οποίοι δημιούργησαν το 2012, μια ταινία τρόμου με τίτλο «Texas Killing Fields», με πρωταγωνιστή τον Τζέφρι Ντιν Μόργκαν.
Το CBS έκανε ολόκληρο αφιέρωμα για την «Κοιλάδα του Θανάτου».