Ο Μπρούνο Μπρεγκέ ήταν Ελβετός τρομοκράτης και υπολοχαγός του “Κάρλος το Τσακάλι” που εξαφανίστηκε από το οχηματαγωγό “Λατώ”, λίγο πριν δέσει στην Ηγουμενίτσα, το 1995. Η εξαφάνισή του, ακόμη και σήμερα, αποτελεί κατασκοπευτικό θρίλερ.
Ξημέρωνε 13 του Νοέμβρη στην Ηγουμενίτσα και το κλιμάκιο των Γάλλων πρακτόρων της DST-πρόκειται για την υπηρεσία πληροφοριών της Γαλλικής Αστυνομίας-αναχώρησε με άδεια χέρια από την πόλη μετά από παραμονή δύο ημερών. Ο στόχος τους που δεν ήταν άλλος από τον Μπρούνο Μπρεγκέ, τον υπολοχαγό του «Κάρλος το Τσακάλι», δεν κατέβηκε ποτέ από το οχηματαγωγό «Λατώ» το προηγούμενο βράδυ.
Μολονότι επέστρεφε από την Ανκόνα με το συγκεκριμένο πλοίο-αφού οι Ιταλικές αρχές δεν του επέτρεψαν την είσοδο-εξαφανίστηκε μέσα στη νύχτα. Εκιοσιτρία χρόνια μετά, κανείς δεν ξέρει αν ο Μπρούνο Μπρεγκέ είναι ζωντανός ή νεκρός και το μυστήριο γύρω από την «εξαφάνιση» του εξακολουθεί να είναι ένα κατασκοπευτικό θρίλερ με πολλά αναπάντητα ερωτήματα.
Το πιο σημαντικό από αυτά και πιθανότατα το πιο δύσκολο να απαντηθεί είναι το αν ο υπολοχαγός του Κάρλος βρίσκεται εν ζωή.
Οι τελευταίες πληροφορίες προέρχονταν από την αναφορά ενός πρώην πράκτορα της Ισραηλινής Μοσάντ προς τον αντιπρόεδρο της Stratfor-ιδιωτική εταιρία που λειτουργεί ως μια μικρότερη CIA η οποία πήρε δεκάδες συμβόλαια από την κυβέρνηση των ΗΠΑ-ο οποίος αποκάλυψε πολλά για την εξαφάνιση του Μπρεγκέ. Μόνο που στον κόσμο των μυστικών υπηρεσιών, το ψέμα και οι ψεύτικες πληροφορίες διαχέονται κατά κόρον, ειδικά σε «σκοτεινές» υποθέσεις, όπως αυτή του Ελβετού τρομοκράτη μια κρύα νύχτα τον Νοέμβρη του 1995, δεκαπέντε λεπτά πριν το «Λατώ» δέσει στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας.
Τον Αύγουστο του 1994, ο Μπρούνο Μπρεγκέ ζούσε περίπου τρία χρόνια στην Ελλάδα, μαζί με την σύντροφό του Κάρολ Τόμσον και την κόρη τους, στην Πέρδικα Θεσπρωτίας. Ο πάλαι ποτέ υπολοχαγός του Κάρλος αγαπούσε αυτόν τον τόπο, που δεν του θύμιζε σε τίποτε το «εκρηκτικό» παρελθόν του. Του άρεσε να κάνει βόλτες στα δρομάκια του, εκεί όπου οι κάτοικοι δεν ήξεραν ποιος ήταν και τον χαιρέταγαν φιλικά, όταν τον έβλεπαν. Να είχε αλλάξει ο Μπρεγκέ; Το μόνο σίγουρο σε ότι τον αφορούσε είναι ότι δεν ήταν πια ο υπολοχαγός του διαβόητου Κάρλος, του τρομοκράτη που ήταν γνωστός ως «Το τσακάλι», δεν έβαζε βόμβες, δεν συμμετείχε σε ένοπλες επιθέσεις και δεν σκότωνε «στόχους». Την παραμονή του 15αυγουστου κάποιες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, στο Σουδάν, το «Τσακάλι» ανάρρωνε από μια εγχείρηση σε μια βίλα έξω από το Χαρτούμ.
Κοιμόταν όταν ένα κλιμάκιο πρακτόρων της Γαλλικής DST μπήκαν στο δωμάτιο και έπεσαν πάνω του, χωρίς να του αφήσουν κανένα περιθώριο αντίστασης. Του έδεσαν τα χέρια και τα πόδια, τον έβαλαν μέσα σε ένα σάκο και κάλυψαν το κεφάλι του του με κουκούλα, ενώ του χορήγησαν με ένεση, ηρεμιστική ουσία. Ο Κάρλος κατάφερε να μην κοιμηθεί, πιέζοντας τον εαυτό του να μείνει ξύπνιος. Πρόλαβε να δει to lear jet-η κουκούλα που του είχαν βάλει ήταν σχετικά διαφανής-και όταν έκλεισαν οι πόρτες και απογειώθηκε κατάλαβε ότι όλα είχαν τελειώσει. Ο στρατηγός Φιλίπ Ροντό που ήταν υπεύθυνος της επιχείρησης, ήταν ο άνθρωπος που τον είχε αναγνωρίσει λίγες εβδομάδες πιο πριν, να βγαίνει από μια κλινική στο Χαρτούμ και τον φωτογράφισε.
Ο Μπρεγκέ έμαθε τα νέα για την σύλληψη του Κάρλος ανήμερα της Παναγίας και πρέπει να αισθάνθηκε άμεσα ότι οι μέρες της ηρεμίας του είχαν τελειώσει. Κάτι που ο Μπρεγκέ θα διαπίστωνε κατά την διάρκεια ενός μοιραίου όπως αποδείχτηκε ταξιδιού στην Ιταλία, μαζί με την Κάρολ και την κόρη τους στις 10 του μηνός. Τότε που επιβιβάστηκαν στο οχηματαγωγό «Λατώ» με προορισμό την Ιταλία για ένα ταξίδι που δεν έμελλε να τελειώσει ποτέ για τον Μπρεγκέ.
Ακόμη και σήμερα πολλοί δεν μπορούν να εξηγήσουν πως ο γεννημένος στις 29 Μαΐου του 1950 στην Ελβετία Μπρούνο Μπρεγκέ επέλεξε να εισέλθει στον χώρο της τρομοκρατίας. Γόνος μιας αστικής οικογένειας ήρθε σε επαφή με κάποιους-το ποιοί ήταν δεν έχει αποσαφηνιστεί μέχρι σήμερα-οι οποίοι τον έστειλαν στο Ισραήλ. Αυτό που έχει καταχωρηθεί είναι ότι το 1970 και σε ηλικία είκοσι ετών, ο νεαρός Ελβετός εισχωρεί στο «Λαϊκό Μέτωπο για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης». Ετοιμάζεται για το πρώτο του χτύπημα, αλλά δεν θα το πραγματοποιήσει ποτέ, αφού η Μοσάντ που τον παρακολουθεί τον συλλαμβάνει στις 23 Ιουνίου του 1970, λίγο πριν φτάσει στην Χάϊφα.
Στην έρευνα που διενεργούν στο αυτοκίνητό του οι Ισραηλινοί πράκτορες ανακαλύπτουν δύο κιλά εκρηκτικά, με τα οποία ο Μπρεγκέ σκόπευε να χτυπήσει εγκαταστάσεις στο λιμάνι της πόλης.
Παρά τις συνεχείς ανακρίσεις ο Μπρεγκέ αρνείται ότι έχει οποιαδήποτε σχέση με το «Λαϊκό μέτωπο για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης». Το 1971 δικάζεται και καταδικάζεται σε δεκαπέντε χρόνια φυλάκισης, από τα οποία θα εκτίσει μόνο τα έξι. Αιτία; Οι κινητοποιήσεις υπέρ του που λαμβάνουν χώρα στην Ευρώπη αλλά και μια διεθνής επιτροπή που συστήνεται για την απελευθέρωσή του.
Μέλη της μεταξύ άλλων είναι ο Ζαν Πολ Σαρτρ, η Σιμόν Ντε Μποβουάρ, ο Νοάμ Τσόμσκι και ο Αλμπέρτο Μοράβια. Οι Ισραηλινοί τον αφήνουν ελεύθερο στις 24 Ιουλίου του 1977 και τον απελαύνουν την ίδια ημέρα από την χώρα ως persona non grata.
Επιστρέφει στην Ευρώπη-θα ενταχθεί αρχικά στην τρομοκρατική οργάνωση Primea Linea που συνεργαζόταν στενά με τις Ερυθρές Ταξιαρχίες-εκεί όπου θα γνωρίσει από κοντά τον «Κάρλος το τσακάλι» ο οποίος θα τον εντάξει στην ομάδα του και θα εκτιμήσει τόσο τις ικανότητές του, ώστε θα τον χρίσει υπολοχαγό του.
Η πρώτη του αποστολή το 1981, είναι η βομβιστική επίθεση στα κεντρικά του Radio Free Europe στο Μόναχο, ενός ραδιοφωνικού σταθμού Αμερικανικών συμφερόντων. Ένα χρόνο μετά φτάνει μαζί με την Μαγκνταλένα Κοπ-μέλος και αυτή της ομάδας του Κάρλος-στο Παρίσι έχοντας αναλάβει νέα αποστολή. Αυτή την φορά όμως δεν είναι προσεχτικός. Οι καινούργιες πινακίδες στο παλιό αυτοκίνητο με το οποίο ταξίδευαν, προκαλούν την προσοχή της Αστυνομίας. Όταν το εντοπίζει σε υπόγειο γκαράζ, μια ομάδα περιμένει τους ιδιοκτήτες του και όταν έρχονται τους συλλαμβάνει, όχι όμως χωρίς αντίδραση. Η Κλοπ παραδίνεται αμέσως αλλά ο Μπρεγκέ τραβάει πιστόλι και πυροβολεί.
Το όπλο μπλοκάρει και στην έρευνα που ακολουθεί, οι αρχές ανακαλύπτουν στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου, δύο φιάλες υγραερίου, δύο κιλά εκρηκτικών με χρονοδιακόπτη και δύο χειροβομβίδες.
Η φυλάκιση των δύο τρομοκρατών θα προκαλέσει ένα πογκρόμ εκδίκησης από τον Κάρλος που απαιτεί την απελευθέρωσή τους από την Γαλλική κυβέρνηση. Μετά από μια σειρά βομβιστικών επιθέσεων, το «Τσακάλι» στέλνει επιστολή στο Γάλλο Υπουργό Δικαιοσύνης Γκαστόν Ντεφέρ ζητώντας του να αφήσει ελεύθερους τους δύο συντρόφους του. Ο Μπρεγκέ θα βγει από την φυλακή το 1985 και θα φύγει για την Δαμασκό της Συρίας, προκειμένου να συναντηθεί με τον Κάρλος που έχει καταφύγει εκεί. Έχει αποφασίσει να παρατήσει την ένοπλη δράση και να αποστασιοποιηθεί ολοκληρωτικά από τον «μέντορά» του, ξεκινώντας μια άλλη ζωή.
Ο Ελβετός υπαρχηγός του Κάρλος-θεωρείτο σύνδεσμος του τρομοκράτη με τον «ΕΛΑ» και τη «17Ν»-θα έρθει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1987, με πτήση της Ολυμπιακής από την Ζυρίχη. Στο αεροδρόμιο οι ελληνικές αρχές έχοντας ενημερωθεί από την τότε ΚΥΠ δεν του επιτρέπουν την είσοδο και αναχωρεί με την επόμενη για την Ελβετία. Τέσσερα χρόνια αργότερα στις 25 Φεβρουαρίου του 1991, ο Ελβετός φτάνει με πλοίο μέσω Ανκόνας στην Πάτρα, αλλά και πάλι θα σταλεί μετά από τρεις μέρες στην Ιταλία, που μας τον ξαναστέλνει πίσω και εμείς στην Ελβετία. Είναι η τελευταία φορά που δεν γίνεται δεκτός στη χώρα μας, αφού μέσα στην ίδια χρονιά οι αρχές αίρουν την απαγόρευση εισόδου και την αντικαθιστούν με υποχρέωση αναγγελίας. Ερωτευμένος με την Βρετανίδα Κάρολ Τόμσον ο Μπρεγκέ εγκαθίσταται στο χωριό Πέρδικα της Θεσπρωτίας και εμφανίζεται κανονικά με το όνομά του, ενώ εναντίον του δεν εκκρεμεί καμία δίωξη.
Περνάει χαλαρές στιγμές στο ιδιόκτητο σπίτι της Κάρολ και δεν θυμίζει σε τίποτα τον τρομοκράτη που ήταν το δεξί χέρι του Κάρλος, ενώ λατρεύει την κόρη που έχει αποκτήσει με την Βρετανίδα, τη μικρή Σόνα. Η ευτυχία του δεν θα κρατήσει πολύ, ούτε καν τρία χρόνια.
Στις 10 Νοεμβρίου του 1995 ξεκινάει μαζί με την οικογένειά του για ένα ταξίδι που έμελλε να είναι χωρίς επιστροφή για τον ίδιο. Τα όσα έγιναν εκείνες τις ημέρες συσσωρεύουν ένα πλήθος αναπάντητων ερωτηματικών και μια σειρά λαθών από τις ελληνικές αρχές, ενώ το νήμα της εξαφάνισης και της εμπλοκής μυστικών υπηρεσιών ξετυλίγεται μερικώς όταν το πλοίο «Λατώ» δένει στην Ανκόνα. Οι Ιταλικές αρχές κρατάνε το ζευγάρι στο πλοίο για τρεις ώρες, σύμφωνα με τα όσα είπε η Τόμσον αργότερα και επιτρέπουν μόνο την άφιξη της συντρόφου του Μπρεγκέ και της κόρης τους.
Ο Ελβετός στέλνεται πίσω, η ταυτότητά του κρατείται στο λογιστήριο του σκάφους και οι μαρτυρίες κάνουν λόγο για βόλτες του Μπρεγκέ στα σαλόνια του σκάφους, μέχρι την στιγμή που το πλοίο προσεγγίζει το λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Χρόνια αργότερα, τον Ιούνιο του 2011 σύμφωνα με e-mail που διέρρευσε από τα Wikileaks, το οποίο έλαβε ο αντιπρόεδρος της Stratfor από ισραηλινό φίλο του- τα σενάρια κάνουν λόγο για στέλεχος της Μοσάντ σε επιτελική θέση από την οποία όμως έχει αποχωρήσει-ότι η επιχείρηση απαγωγής του Μπρεγκέ είχε σχεδιαστεί πολύ προσεχτικά από τους Ισραηλινούς. Οι τελευταίοι παρόλο που δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο στο e-mail φαίνεται ότι ήξεραν πολύ καλά τις κινήσεις του Μπρεγκέ στην Ελλάδα και την κατάλληλη στιγμή χτύπησαν!
Η εντολή της απαγωγής φέρεται να δόθηκε από το αρχηγείο της Μοσάντ στο Τελ-Αβίδ σε ελικόπτερο γεμάτο με άνδρες της ομάδας Σαγερότ Ματκάλ, της επίλεκτης αντιτρομοκρατικής μονάδας του Ισραηλινού στρατού. Πρόκειται για την ελίτ των Ισραηλινών κομάντο, από τις τάξεις της οποίας έχουν περάσει ονόματα θρύλοι όπως ο πρώην Υπουργός Άμυνας του Ισραήλ Εχούντ Μπαράκ. Η διαταγή που είχαν ήταν να αποσπάσουν ζωντανό τον Μπρεγκέ πριν το «Λατώ» δέσει στην Ηγουμενίτσα, εκεί όπου τον περίμενε ήδη κλιμάκιο πρακτόρων της DST και άλλο ένα της ΚΥΠ, ενώ η επιχείρηση διήρκησε σύμφωνα με τους καλά γνωρίζοντες, δέκα περίπου λεπτά. Παραμένει άγνωστο αν το πολεμικό πλοίο που συμμετείχε στην επιχείρηση ήταν του ΝΑΤΟ η του Ισραήλ, αν και σύμφωνα με τον αποστολέα του e-mail στον αντιπρόεδρο της Stratfor ήταν Ισραηλινό.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι από εκείνο το βράδυ, ο Μπρούνο Μπρεγκέ εξαφανίστηκε από προσώπου γης, με μια απαγωγή κομμένη και ραμμένη για τα μέτρα της Μοσάντ, η οποία φυσικά δεν ενημέρωσε κανέναν, ούτε κατόπιν εορτής. «Τον πήραν δεκαεπτά λεπτά, πριν την άφιξη του πλοίου στο λιμάνι» γράφει ο ισραηλινός στον φίλο του Φρεντ Μπάρτον, τονίζοντας του ότι δεν υπήρχε καμία εμπλοκή του ΝΑΤΟ.
Κανείς δεν ξαναείδε τον Μπρούνο Μπρεγκέ από εκείνο το βράδυ και στα χρόνια που ακολούθησαν ακούστηκαν πάρα πολλά. Γράφτηκε ότι ο Ελβετός εκτελέστηκε από πρώην συντρόφους του, όταν αποφάσισε να αφήσει πίσω του τον κύκλο του αίματος, ενώ τον Ιούνιο του 1997 σε ιστοσελίδα που ασχολείται με θέματα τρομοκρατίας και μυστικών υπηρεσιών αναρτήθηκε ένα κείμενο, που προκάλεσε κι άλλα ερωτηματικά.
Σύμφωνα με αυτό ο Μπρούνο Μπρεγκέ ήταν ζωντανός και επιτηρούμενος αυστηρά σε μυστική φυλακή της CIA κάπου στη Βουδαπέστη, από πράκτορες των Γάλλων και των Ούγγρων. Ο Ισραηλινός πληροφοριοδότης ενστερνίζεται την τελευταία άποψη γράφοντας: «μετά την παράδοση του Μπρούνο από τους Ισραηλινούς στους Αμερικανούς σε ένα φιλικό λιμάνι, μεταφέρθηκε στην Ουγγαρία. Μόλις έμαθα ότι ο Μπρούνο έφυγε από τη Βουδαπέστη με νέα ταυτότητα στα τέλη του 1997. Αν είναι αλήθεια ότι έφυγε για την Κούβα και είναι ακόμα ζωντανός θα πρέπει να είναι 62 ετών σήμερα» τονίζει στο e-mail του 2011.
Στην Ελλάδα πάντως χρειάστηκε να περάσουν πάνω από δύο μήνες για να κινητοποιηθούν οι αρχές μετά την απαγωγή του, την εμπλοκή της οικογένειάς του και τα δημοσιεύματα, ενώ η ταυτότητά του παρέμεινε στο Λατώ μέχρι τον Ιανουάριο του 1996. Ήταν το τελευταίο προσωπικό αντικείμενο του Ελβετού «υπολοχαγού» του Κάρλος, που παραμένει εξαφανισμένος, πιθανόν για πάντα, χωρίς κανείς-πλην ελαχίστων εμπλεκομένων-να γνωρίζει αν είναι ζωντανός. Σύμφωνα με τον πράκτορα της Μοσάντ, αν αληθεύει ότι είναι στην Κούβα, τότε ο Ελβετός τρομοκράτης θα μπορούσε να ζεί κάπου στην οροσειρά της Σιέρα Μάεστρα στην επαρχία Σαντιάγκο Ντε Κούμπα. Εκεί όπου κυκλοφορεί ακόμη, στοιχειωμένη θαρρείς από τον χρόνο, η σκιά του Τσε Γκεβάρα που πολέμησε σε αυτά τα βουνά σαν αντάρτης…