Η δολοφονία του Ούλωφ Πάλμε που σόκαρε τον πλανήτη, δεν έχει εξιχνιαστεί μέχρι σήμερα, ακριβώς 34 χρόνια μετά.
Ο Πρωθυπουργός της Σουηδίας είχε στενή σχέση με τον Έλληνα Πρωθυπουργό, Ανδρέα Παπανδρέου, ενώ επιθυμία του ήταν στην κηδεία του ν’ ακουστεί το αγαπημένο του τραγούδι ο “Καημός”.
Στις 28 Φεβρουαρίου 1986, ο πρωθυπουργός της Σουηδίας, Ούλωφ Πάλμε δολοφονήθηκε ενώ επέστρεφε με τη σύζυγό του από τον κινηματογράφο. Πέθανε σε ηλικία 59 ετών, γεννημένος στις 30 Ιανουαρίου 1927.
Στη διασταύρωση των οδών Τουννελγκάταν και Σβεαβέγκεν στη Στοκχόλμη ένας άντρας τον πλησίασε και τον πυροβόλησε εξ’ επαφής δύο φορές στο στομάχι και μια φορά τη σύζυγό του στην πλάτη. Δεν συνοδεύονταν από σωματοφύλακες, καθώς προτιμούσαν να απολαμβάνουν απογευματινούς περιπάτους στην πόλη μόνοι τους.
Ένας οδηγός ταξί που παρακολούθησε το συμβάν ειδοποίησε τις Αρχές, ενώ δύο γυναίκες που περνούσαν από το σημείο έτρεξαν για να του προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες. Μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο ο Σουηδός πρωθυπουργός είχε πεθάνει.
Τα νέα του θανάτου του μεταδόθηκαν αστραπιαία σε όλη τη χώρα και προκλήθηκε πανικός. Λίγους μήνες πριν, ο Πάλμε είχε κερδίσει θριαμβευτικά τις εκλογές και είχε ξεκινήσει τη νέα του πρωθυπουργική θητεία. Ήταν δημοφιλής πολιτικός με διεθνή ακτινοβολία και κορυφαίος σοσιαλιστής ηγέτης. Είχε βοηθήσει στην ανανέωση της εικόνας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και ασκούσε τεράστια επιρροή στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή.
Δολοφονία του Ούλωφ Πάλμε: Ζήτησε στην κηδεία του ν’ ακουστεί το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη “Καημός”
Ο Πάλμε διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον Έλληνα πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου, με τον οποίο είχε πάρει μέρος στην κίνηση των 6, υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης. Ήταν λάτρης του ελληνικού πολιτισμού και απολάμβανε τα καλοκαίρια του σε εξοχικό σπίτι στην Κρήτη. Επίσης αγαπούσε τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη για τον λόγο αυτό είχε ζητήσει όταν ζούσε, στην κηδεία του να ακουστεί το αγαπημένο του τραγούδι, ο “Καημός”.
Η επιθυμία του έγινε σεβαστή και στην πολιτική κηδεία του τραγουδήθηκε από μια μεγάλη ερμηνεύτρια την Aria Saijonmaa στα σουηδικά, συγκλονίζοντας όλο τον πλανήτη, μιας και η κηδεία μεταδιδόταν ζωντανά απ’ όλα τα διεθνή δίκτυα. Μάλιστα τα χρόνια που ακολούθησαν, το συγκεκριμένο τραγούδι ήταν απίστευτα δημοφιλές στη Σουηδία, που θεωρήθηκε ύμνος για την Ελευθερία.
Οι αστυνομικές αρχές ξεκίνησαν τις έρευνες για τη σύλληψη του δολοφόνου, όμως δεν κατάφεραν ποτέ να εξιχνιάσουν την υπόθεση. Η αστυνομία καθυστέρησε να συλλέξει τα στοιχεία από το σημείο του εγκλήματος, με αποτέλεσμα να χαθεί πολύτιμος χρόνος. Η σήμανση Γενικού Συναγερμού και το κλείσιμο των συνόρων έγινε πολλές ώρες μετά, ενώ οι σφαίρες βρέθηκαν από περαστικό!
Αν και υπήρχαν πολλοί μάρτυρες, κανένας δεν ήταν σε θέση να περιγράψει λεπτομερώς τον δολοφόνο. Επικεφαλής της έρευνας ήταν ο Χανς Χολμέρ, ο οποίος, δίχως αρκετά στοιχεία, κυκλοφόρησε ένα σκίτσο του δολοφόνου και έστρεψε τις αστυνομικές έρευνες στους Κούρδους πρόσφυγες.
Ακολούθησαν υποψίες ότι ο άνθρωπος που δολοφόνησε τον πρωθυπουργό ήταν αριστερών φρονημάτων ή ότι προερχόταν από τη Νότια Αφρική, καθώς ο Σουηδός ηγέτης μια εβδομάδα πριν από τη δολοφονία του είχε διοργανώσει συνέδριο κατά του Απαρτχάιντ. Ωστόσο, επρόκειτο απλά για εικασίες.
Τουλάχιστον 10,000 άνθρωποι πέρασαν από ανάκριση, ενώ 134 ομολόγησαν την “ενοχή” τους. Η αστυνομία πίστευε ότι ήρθε κοντά στη διαλεύκανση την υπόθεσης τρία χρόνια μετά, όταν συνέλαβε τον 42χρονο Κρίστερ Πέτερσον, ο οποίος στο παρελθόν είχε καταδικαστεί για ανθρωποκτονία.
Η σύζυγος του Πάλμε, Λίσμπετ αναγνώρισε τον Πέτερσον, ο οποίος, ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων, καταδικάστηκε σε ισόβια, καθώς οι πιέσεις προς την αστυνομία για να κλείσει η υπόθεση ήταν ασφυκτικές.
Ο Κρίστερ Πέτερσον οδηγήθηκε στη φυλακή, όμως άσκησε έφεση, καθώς δεν υπήρχαν αρκετά ενοχοποιητικά στοιχεία. Δεν είχε βρεθεί το όπλο της δολοφονίας ούτε το κίνητρο του δράστη.
Ο Πέτερσον αποφυλακίστηκε έναν χρόνο μετά και αποζημιώθηκε με 50.000 για την ηθική βλάβη που υπέστη.
Οι πιθανοί δολοφόνοι ήταν δεκάδες, καθώς ο Πάλμε με τις πολιτικές που ακολούθησε, εκτός από φίλους είχε αποκτήσει και πολλούς εχθρούς. Ωστόσο ο δολοφόνος του δε βρέθηκε ποτέ.