Τα ελάχιστα κρούσματα κορονοϊού στην Ινδία αποτελεί ινδικό παράδοξο και η επιστημονική κοινότητα στέκεται με σκεπτικισμό πάνω σ’ αυτό το θέμα.
Το παράδοξο γίνεται ακόμη μεγαλύτερο, αν αναλογιστεί κανείς ότι μιλάμε για μια περιοχή του κόσμου που περίπου 1,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι αποκαλούν πατρίδα, μεγάλο μέρος του πληθυσμού ζει σε συνθήκες σχεδόν τραγικές από άποψη υγιεινής, ενώ παράλληλα βρίσκεται γεωγραφικά πολύ πιο κοντά στην Κίνα σε σχέση με άλλες χώρες στις οποίες η πανδημία έχει προκαλέσει τόσους θανάτους ώστε να μπορεί να χαρακτηριστεί εθνική καταστροφή.
Η Ινδία, όμως, μέχρι τώρα έχει ανακοινώσει μόλις 125 ασθενών με κορονοϊό, παρά το γεγονός ότι έχει περάσει ήδη ένας μήνας από τα μέσα Φεβρουαρίου, όταν και βρέθηκαν τα πρώτα, τα οποία αφορούσαν μια οικογένεια που επέστρεφε από Ιταλία. Χρησιμοποιώντας παλιομοδίτικες αστυνομικές πρακτικές έρευνας και παρακολούθησης και συνδυάζοντάς τες με τεχνολογία αιχμής όπως τα GPS, κατόρθωσαν να χαρτογραφήσουν την πορεία της και να ιχνηλατήσουν τις επαφές της.
Έτσι κατέληξε σε περίπου 1000 άτομα με τα οποία τα μέλη της οικογένειας είχαν συγχρωτιστεί, θέτοντάς τα σε καραντίνα, ενώ σχετικά σύντομα πήρε την απόφαση να κλείσει τα αχανή σύνορά της. Τουλάχιστον αυτά που δεν αφορούν εντελώς απρόσιτες περιοχές του βορρά όπου τα βουνά προσφέρουν μια φυσική προστασία και είναι επί της ουσίας απροσπέλαστα.
Σχεδόν όλα τα κρούσματα στη χώρα είναι «εισαγόμενα». Δηλαδή ακόμη και σήμερα, περίπου 4 μήνες μετά το ξέσπασμα της πανδημίας στην Κίνα, ο ινδικός πληθυσμός παραμένει «καθαρός». Ό,τι έχει προκύψει αφορά ταξιδιώτες, Ινδούς ή αλλοδαπούς, που επέστρεφαν στην χώρα από το εξωτερικό. Σε αυτούς φαίνεται ότι η αναστολή πτήσεων και η απαγόρευση εισόδου στους ξένους (με ελάχιστες εξαιρέσεις και αφού προηγουμένως έχει προηγηθεί ο έλεγχός τους) δούλεψε.
Ένα άλλο στοιχείο που όπως πιθανολογούν και εικάζουν οι ειδικοί έπαιξε τον ρόλο του είναι το γεγονός ότι η Ινδία είναι ένας από τους μεγαλύτερους (αν όχι ο μεγαλύτερος) παραγωγός γενόσημων φαρμάκων στον πλανήτη. Τα περισσότερα από αυτά, συμπεριλαμβανομένων των αντιβιοτικών, λαμβάνονται χωρίς ιατρική συνταγή και πρόσβαση σε αυτά έχει ένα πολύ μεγάλο μέρος των κατοίκων.
Αν και ειδικοί τονίζουν ότι τις περισσότερες φορές η μη λελογισμένη χρήση αντιβιοτικών έχει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα, στην συγκεκριμένη περίπτωση ίσως έχει ευεργετική συνέπεια με την έννοια ότι έτσι έχουν αποφευχθεί ασθένειες που προσβάλλουν τον ευάλωτο λόγω κορονοϊού οργανισμό και δεν προκύπτουν «παράπλευρες απώλειες».
Κι όλα αυτά ενώ οι περισσότεροι Ινδοί συνεχίζουν να συνωστίζονται σε απίθανους αριθμούς, να μην ακολουθούν τις οδηγίες προφύλαξης και να ζουν σε συνθήκες που στην Ευρώπη θα χαρακτηρίζονταν τριτοκοσμικές και άκρως επικίνδυνες για την δημόσια υγεία. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι σύμφωνα με τις Αρχές, 15 ασθενείς το έσκασαν από τα νοσοκομεία, παρά το γεγονός ότι είχαν προσβληθεί από τον ιό και όφειλαν να παραμείνουν σε καραντίνα και να μπουν σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας! Ωστόσο, εντοπίστηκαν γρήγορα και επέστρεψαν…
Ένας άλλος παράγοντας που ενδεχομένως λειτουργεί προς το συμφέρον της Ινδίας πιθανολογείται ότι είναι η πληθυσμιακή σύνθεση από την άποψη της ηλικίας. Οι νέοι αποτελούν την πλειοψηφία ενώ δεν θεωρούνται ευπαθείς ομάδες, πράγμα που σημαίνει ότι οι πιθανότητες να νοσήσουν είναι πολύ μικρότερες σε σχέση με την Βόρεια Ιταλία, που αποτελεί μια «γερασμένη» περιοχή και μετρά ήδη σχεδόν 3.000 νεκρούς. Κάποιοι προσθέτουν στα παραπάνω και το πιο ζεστό κλίμα της, αν και μέχρι τώρα δεν έχει αποδειχθεί μια ευθεία σχέση θερμοκρασίας και ανάπτυξης του ιού.
Ακόμη κι έτσι, πάντως, και με τα νέα από τον υπόλοιπο κόσμο να μην είναι καθόλου καλά, η κεντρική κυβέρνηση πήρε –έστω και καθυστερημένα- ορισμένα μέτρα περιορισμού, αντιλαμβανόμενη ότι η δική της ανοσία ίσως να μην κρατήσει για πάντα. Σε ορισμένες περιοχές τα σχολεία κλείνουν, ενώ σιγά-σιγά το ίδιο συμβαίνει με σινεμά, θέατρα κι άλλους χώρους συγκέντρωσης, μετά από πρωτοβουλία των ιδιοκτητών τους.
Οι Αρχές συνιστούν στον κόσμο να πάρει προφυλάξεις και ζητούν ματαίωση γάμων, συγκεντρώσεων και κοινωνικών εκδηλώσεων, αλλά είναι πραγματικά δύσκολος ο έλεγχος σε μια χώρα στην οποία απαρχαιωμένες δοξασίες και επικίνδυνες παραδόσεις παραμένουν πάρα πολύ ισχυρές. Για παράδειγμα, μόλις το περασμένο Σαββατοκύριακο μια σέχτα Ινδουιστών κάλεσε τους πιστούς να καταναλώσουν ομαδικά αγελαδινά ούρα, διατυμπανίζοντας ότι λειτουργούν ως φάρμακο πολλών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένου και του κορονοϊού.
Ακούγοντας τέτοιες ειδήσεις, οι αλλοδαποί ειδικοί διατηρούν ακόμη επιφυλάξεις για τα στοιχεία που δίνει η Ινδία, τονίζοντας ότι σε μια χώρα με τα δικά της δημογραφικά, οικονομικά και γεωγραφικά χαρακτηριστικά είναι πολύ πιθανό τα κρούσματα να είναι πολύ περισσότερα και απλά να μην έχει γίνει ο απαραίτητος έλεγχος ή η δυνατότητα να υποβληθεί σε τεστ τόσος πολύς κόσμος.
Η απάντηση των Ινδών είναι ότι 50 εργαστήρια κατασκευάζουν καθημερινά αντιδραστήρια και πλέον διαθέτουν πάνω από 1.000.000 τέτοια, αριθμός που δεν πλησιάζεται καν από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον πλανήτη.