Ο Άγιος Αντίπας χαρακτηρίζεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννη ως πιστός ιερέας και πιστός μάρτυρας. Υπήρξε αρχιερέας της Εκκλησίας της Περγάμου. Σαν Επίσκοπος της Εκκλησίας της Περγάμου συνελήφθη από ειδωλολάτρες σε μεγάλη ηλικία. Αυτό συνέβη, όταν τα δαιμόνια τους είπαν πως δεν μπορούν να κατοικούν στη συγκεκριμένη περιοχή λόγω του Αγίου Αντίπα.
Έτσι, οδηγήθηκε στον ηγεμόνα, ώστε να αρνηθεί τον Χριστό και να θυσιάσει στα είδωλα. Ο ηγεμόνας προσπάθησε με κάθε μέσο, ώστε ο Άγιος Αντίπας να αρνηθεί τον Χριστό, λέγοντάς του ότι η ειδωλολατρεία είναι πιο πολύτιμη και ισχυρότερη σε οπαδούς από το Χριστιανισμό.
Τότε, ο Άγιος απάντησε στα λεγόμενά του με την ιστορία του Κάιν, ο οποίος προκαλούσε και συνέχισε να προκαλεί αποτρόπαια πράγματα σε ένα πλήθος ανθρώπων. Στη συνέχεια, ο ηγεμόνας εξοργίστηκε από τα λεγόμενα του Αγίου, δίνοντας εντολή να τον ρίξουν στην πυρά. Έτσι, ο Άγιος Αντίπας απεβίωσε το έτος 92 μ.Χ.
Όταν ο Άγιος ασπάστηκε τη Χριστιανοσύνη συνέχισε να εργάζεται σκληρά από τη θέση του ιατρού, ενώ η ενασχόλησή του με την ιεραποστολή υπήρξε άξια θαυμασμού. Μάλιστα, ο Άγιος Αντίπας ασχολήθηκε σοβαρά τόσο με τη θεραπεία των σωμάτων, όσο και με τη γιατρειά των ανθρώπινων ψυχών.
Επίσης, άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι ο Άγιος Πέργαμος υπήρξε γνωστός στην εποχή του ως μεγάλος γιατρός της νόσου των δοντιών.
Μυροβλύτην τον θείον και μαρτύρων τον σύναθλον, τον πανευκλεή ιεράρχην και Περγάμου τον πρόεδρον, τιμήσωμεν Αντίπαν οι πιστοί, ως τάχιστον και μέγαν ιατρόν, της δεινής οδόντων νόσου, και προς αυτόν από ψυχής βοήσωμεν· Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι διά σού πάσιν ιάματα.
– Οσίες Τρυφαίνη και Ματρώνα
– Όσιος Φαρμούθιος ο Αναχωρητής
– Όσιος Γεώργιος, κτήτορας της Ιεράς Μονής Χρυσοστόμου της Κύπρου
– Όσιος Βαρσανούφιος επίσκοπος Τβερ και Καζάν
– Όσιος Καλλίνικος ο εκ Ρουμανίας
– Άγιος Μαρτινιανός ο εν Ρώμη
– Άγιος Βάκχος ο Οσιομάρτυρας
– Όσιοι Ευθύμιος και Χαρίτων
– Όσιος Ιάκωβος του Βρυλέεφ
– Όσιος Ιάκωβος του Ζελέζνιυ – Μπορόκ