Η οικογένεια του Αγίου Ιωσήφ, όπως και ο ίδιος, έφυγαν αναγκαστικά από τη Σικελία, καταλήγοντας τελικά στην Πελοπόννησο. Αν και μόλις 15 ετών, ο Άγιος Ιωσήφ έγινε μοναχός, ακολουθώντας την ασκητική ζωή υπό τις οδηγίες και την επίβλεψη του Αγίου Γρηγορίου του Δεκαπολίτου. Παράλληλα με την ασκητική ζωή στη μονή Λατόμου Θεσσαλονίκης, ο Άγιος Ιωσήφ εξασκούνταν ως οξυγράφος.
Στη συνέχεια, έφυγε από τη μονή Λατόμου και πήγε να εγκατασταθεί στη μονή του Αγίου Ιερομάρτυρα Αντίπα. Ο Άγιος Ιωσήφ για να πραγματοποιήσει τη συγκεκριμένη μετακίνηση, ταξίδεψε από τη Θεσσαλονίκη στην Κωνσταντινούπολη, ακολουθούμενος από τον Άγιο Γρηγόριο. Ωστόσο, η παραμονή του στη μονή του Αγίου Ιερομάρτυρα Αντίπα δεν κράτησε για πολύ, καθώς έπειτα πραγματοποίησε αποστολή εκ μέρους των Ορθοδόξων της Κωνσταντινούπολης στη Ρώμη, ώστε να μετέχει σε συμβούλια για το ζήτημα του διωγμού από τους εικονομάχους.
Η αποστολή δεν μπόρεσε να ολοκληρωθεί, καθώς ο Άγιος Ιωσήφ οδηγήθηκε ως αιχμάλωτος στην Κρήτη, όπου απελευθερώθηκε, έπειτα από θαύμα του Αγίου Νικολάου. Στο μεταξύ, κατά τη διάρκεια της περιπέτειάς του, πέθανε ο πνευματικός οδηγός του, Άγιος Γρηγόριος, ενώ πραγματοποιήθηκε και η αναστήλωση των ιερών εικόνων.
Έπειτα, ο Άγιος Ιωσήφ αποτέλεσε εξαίρετο υμνογράφο της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας, έπειτα από θερμή παράκληση του ιδίου στον Απόστολο Βαρθολομαίο. Το υμνογραφικό του έργο κρίθηκε πως ήταν μεγάλο σε όγκο και σημαντικό σε αξία μετά θάνατον. Ο Άγιος Ιωσήφ απεβίωσε το 886 μ.Χ.
Το δωδεκάχορδον του Λόγου όργανον, την παναρμόνιον λύραν της χάριτος, το Υμνογράφον Ιωσήφ τιμήσωμεν επαξίως, ούτος γαρ ανύμνησε, μελιχροίς μελωδήμασι, Πνεύματι κινούμενος, των Αγίων παν σύστημα. Μεθ’ ων και ικετεύει απαύστως, δούναι ημίν πταισμάτων λύσιν.
1. Κλεόνικος
2. Κλεονίκη
3. Κλεονίκω
4. Νίκη