Άυπνος 11 ημέρες κατάφερε να μείνει ένας νεαρός άνδρας, ο φοιτητής Randy Gardner, το μακρινό 1964 και όπως ήταν φυσικό έγινε μεγάλο θέμα.
Όλα ξεκίνησαν το 1963, όταν ο Randy μαζί με έναν φίλο του σχεδίασαν ένα πείραμα, προκειμένου να διαπιστώσουν πόσο μπορούν να μείνουν χωρίς ύπνο και τις παρενέργειες που θα έχουν από την αϋπνία.
Έριξαν νόμισμα για το ποιος θα μείνει ξύπνιος και ποιος θα προσέχει τον άλλο και ο άτυχος της υπόθεσης ήταν ο Randy.
Σύντομα παρατήρησαν ότι χρειάζεται και τρίτο άτομο, ώστε να καταγράφουν τις παρενέργειες και αφού βρέθηκε, ξεκίνησαν την προσπάθεια από την αρχή.
Την πέμπτη ημέρα, ο Randy έγινε οξύθυμος και άρχισε να παραπονιέται για δυσοσμία και θορύβους που οι άλλοι δεν μύριζαν και δεν άκουγαν.
Την έβδομα ημέρα ήταν υπερδραστήριος, λόγω υπερδιέγερσης, που κράτησε ωστόσο ελάχιστες ώρες.
Την όγδοη ημέρα, του έβαζαν να κάνει μαθηματικές ασκήσεις, απλές αφαιρέσεις που όμως δεν μπορούσε να ολοκληρώσει καθώς ξεχνούσε τι του είχαν ζητήσει να κάνει.
Μετά από 264 ώρες αϋπνίας έγειρε και κοιμήθηκε, αλλά διακομίσθηκε στο νοσοκομείο, ώστε να παρατηρήσουν τι συμβαίνει στον εγκέφαλο του.
Κοιμήθηκε 14 ώρες συνεχόμενες, με τη φάση REM να κρατάει 120 λεπτά.
Τους επόμενους μήνες ο άνδρας δεν εμφάνισε κανένα σύμπτωμα, αλλά μετά από χρόνια ταλαιπωρήθηκε από συχνές εξάρσεις αϋπνίας και δυσκολιών στον ύπνο.