Τα συμπτώματα της Gianna Cabo αρχικά θεωρήθηκαν ως μακροχρόνια COVID – μέχρι που έγιναν τόσο εξουθενωτικά που δεν μπορούσε καν να θυμηθεί τις παιδικές της αναμνήσεις.
Όταν η Gianna Cabo άρχισε να εμφανίζει κενά μνήμης και να απομακρύνεται από την οικογένεια και τους φίλους της, η μητέρα της πίστευε ότι επρόκειτο για μακρά COVID – σίγουρα όχι για άνοια.
“Ποτέ δεν πίστευα ότι θα μπορούσε να είναι άνοια – ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα”
“Ένιωθα σαν κάποιος να με είχε μόλις χτυπήσει στην καρδιά. Καθόμουν εκεί εμβρόντητη”, δήλωσε στο SWNS η μητέρα της Cabo, Rebecca Robertson, 50 ετών. “Σκέφτηκα ότι αυτό δεν μπορεί να είναι αλήθεια, είναι μόλις 19 ετών. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα μπορούσε να είναι άνοια – ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα”.
Η Robertson, από το McKinney του Τέξας, παρατήρησε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τη φωτεινή και ζωηρή κόρη της τον Σεπτέμβριο του 2020, όταν από την καλύτερη μαθήτρια της τάξης έγινε ανίκανη να ακολουθήσει.
Η Cabo είχε περάσει μια δύσκολη χρονιά. Το 2019, η ίδια και η μητέρα της ενεπλάκησαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα που άφησε τη Ρόμπερτσον με σοβαρή διάσειση και συμπιεσμένους δίσκους στον αυχένα της.
Η Cabo δεν μπορεί να θυμηθεί παιδικές αναμνήσεις.
Στη συνέχεια, τον Ιούνιο του 2020, η Cabo προσβλήθηκε από τον κοροναϊό.
Μήνες αργότερα, πάλευε με την απώλεια μνήμης και την ικανότητα να εκτελεί απλές εργασίες, όπως να χειριστεί ένα ανοιχτήρι κονσέρβας.
Όταν η Cabo άρχισε να απομακρύνεται από τους φίλους της, σταμάτησε να ολοκληρώνει τα μαθήματά της και άρχισε να κοιμάται μόλις πήγαινε σπίτι, η Robertson αποφάσισε να ζητήσει ιατρική βοήθεια.
“Καθώς περνούσαν οι εβδομάδες, άρχισε να έχει περισσότερα προβλήματα στο σχολείο. Η απάντηση σε κάθε ερώτηση άρχισε να είναι “Δεν θυμάμαι””, θυμάται η ταραγμένη Robertson. “Αν τη ρωτούσαν γιατί δεν είχε κάνει τα μαθήματά της, έλεγε ότι δεν θυμόταν”.
Η μητέρα σκέφτηκε ότι η κόρη της μπορεί να υπέφερε από ψυχικό στρες λόγω της πανδημίας και της χορηγήθηκαν αντικαταθλιπτικά τον Ιούνιο του 2021.
Η μητέρα λέει ότι η κόρη της δεν δείχνει σχεδόν καθόλου συναισθήματα τώρα.
Η Cabo άρχισε επίσης να επισκέπτεται έναν σύμβουλο, αλλά η κατάστασή της συνέχισε να πέφτει κατακόρυφα.
“Ξαφνικά άρχισα να δέχομαι τηλεφωνήματα από τους δασκάλους της που έλεγαν: “Είναι μια από τις καλύτερες μαθήτριές μας [αλλά] τώρα όταν είναι στην τάξη, είναι σε περίεργη κατάσταση και απλώς κοιτάζει άπραγη έξω από το παράθυρο””, θυμάται η Robertson. “Γινόταν όλο και πιο αποστασιοποιημένη και απαθής. Είπε: “Απλά νιώθω χαμένη”.
Η Robertson δήλωσε ότι η σοβαρότητα της απώλειας μνήμης της Cabo παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια της αποφοίτησής της από το λύκειο. Άλλοι μαθητές συζητούσαν με ενθουσιασμό για το μέλλον τους, ενώ η κόρη της πάλευε να ακολουθήσει.
“Είχε απλώς μάτια γεμάτα δάκρυα”, είπε με θλίψη. “Με ρώτησε, ‘Δεν θα έπρεπε να είμαι ενθουσιασμένη;’. Αλλά δεν ένιωθε τίποτα”.
Η Ρόμπερτσον πήγε την έφηβη σε νευρολόγο τον Νοέμβριο του 2022 και αφού έκανε μια σειρά ιατρικών εξετάσεων, οι γιατροί ανακάλυψαν ότι δεν υπήρχε ηλεκτρική δραστηριότητα στον δεξιό κεντρικό λοβό της Κάμπο.
Διαγνώστηκε με άνοια.
Τώρα η Cabo, 20 ετών, δεν μπορεί να θυμηθεί τις ευτυχισμένες παιδικές της αναμνήσεις, δήλωσε ο Robertson.
“Τη ρώτησα ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής σου, και εκείνη απλά κοίταξε μπερδεμένη και είπε: “Δεν θυμάμαι””, αφηγήθηκε.
Κάποια στιγμή, κατά τη διάρκεια της επιδείνωσης της Cabo, κατέβασε όλες τις παιδικές της φωτογραφίες στο δωμάτιό της. Όταν η μητέρα της ρώτησε γιατί, εκείνη εξήγησε ότι “δεν μπορούσε να θυμηθεί ότι είχαν τραβηχτεί”.
Η Ρόμπερτσον παραδέχεται ότι αισθάνεται σαν η κόρη της να “χάνεται” – και κανείς δεν ξέρει τι να κάνει.
“Προσεύχομαι μόνο να υπάρχει μια θεραπεία εκεί έξω που μπορεί να μου δώσει κάποια ελπίδα”, δήλωσε η αγωνιώδης μητέρα. “Δεν γελάει πια. Δεν σηκώνεται από το κρεβάτι. Ό,τι κι αν τη ρωτήσετε, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας ή της νύχτας, λέει απλώς: “Δεν θυμάμαι””.
“Το πιο λυπηρό είναι ότι αυτό δεν την ενοχλεί “, συνέχισε. “Δεν υπάρχει κανένα συναίσθημα. Κανένα. Είναι 100% απαθής”.
Σύμφωνα με την Πρωτοβουλία για την Παιδική Άνοια, η παιδική άνοια είναι αποτέλεσμα προοδευτικής εγκεφαλικής βλάβης και έχει συνδεθεί με περισσότερες από 70 σπάνιες γενετικές διαταραχές.
Δεν υπάρχει θεραπεία, αλλά οι θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή, θεραπεία και υπηρεσίες διατροφής.
