Toν Ιούλιο του 1518, στο Στρασβούργο, κατά τη διάρκεια ενός καυτού καλοκαιριού η Frau Troffea άρχισε να χορεύει ασταμάτητα και σε κάθε πιθανό συνδυασμό, σε ένα δρομάκι της πόλης. Ο εκστατικός χορός της κράτησε πάνω από 6 μέρες. Μέσα σε μία εβδομάδα άλλοι 35 άνθρωποι την ακολούθησαν σέρνοντας ένα παρανοϊκό, ασταμάτητο, γαϊτανάκι χορού, ενώ μέσα σε ένα μήνα ο αριθμός αυτός έφτασε στους 400.
Αιτία του κακού ο μύκητας που συναντάται στο LSD
Η πιθανότερη εξήγηση της χορευτικής παλώλης είναι η μαζική δηλητηρίαση των κατοίκων από κάποιο μύκητα με ψυχότροπο δράση που αναπτύχθηκε στο σιτάρι και καταναλώθηκε μαζικά μέσω του ψωμιού- τον ίδιο μύκητα που συναντάται στο LSD και προκαλεί παραισθήσεις και σπασμούς.
Σύμφωνα με τον ιστορικό John Waller – ο οποίος εδώ και χρόνια μελετά το μυστήριο της Χορευτικής Πανώλης του 1518 – και συγγραφέα όχι ενός, αλλά δύο βιβλίων σχετικών με το ζήτημα, όταν μιλάμε για χορό δεν εννοούμε κάτι σαν επιληπτική κρίση ή κρίση σπασμών από τους ανθρώπους που πάσχισαν, αλλά για πραγματικό χορό, με φιγούρες και όλα τα χαρακτηριστικά ενός γλεντιού!
Μέσα σε ένα μήνα, η επιδημία της χορευτικής πανώλης προσέβαλε περίπου 400 ανθρώπους
Αρκετοί εξ’ αυτών άρχισαν να χάνουν τη ζωή τους από καρδιακές προσβολές, εξάντληση, αφυδάτωση. Οι αρχές της πόλης θορυβήθηκαν, αλλά οι γιατροί της εποχής απέδωσαν τη χορευτική φρενίτιδα στο υπερβολικά θερμό αίμα που είχε συγκεντρωθεί στον εγκέφαλό τους και προέκριναν μία και μοναδική λύση- να συνεχίσουν να χορεύουν μέχρι η ασθένεια να εγκαταλείψει το σώμα τους.
Πολλοί έχασαν τη ζωή τους χορεύοντας μέχρι τελικής πτώσεως
Οι άρχοντες διέταξαν την κατασκευή μιας ξύλινης σκηνής που θα λειτουργούσε σαν πίστα για τους χορευτές, ενώ προσέλαβαν μουσικούς που με φλάουτα και τύμπανα έδιναν το ρυθμό στον τρελό χορό των χωρικών.
Οι στρατιώτες μετέφεραν τους νοσούντες στην περιοχή Saverne
Λέγεται ότι αρχικά, απαγορεύτηκε διά νόμου κάθε είδος χορού και μουσικής, ενώ αργότερα, στρατιώτες μετέφεραν τους χωρικούς σε έναν ναό κρυμμένο σε μια σπηλιά στην περιοχή Saverne, έβαλαν τα ματωμένα πόδια τους σε κόκκινα παπούτσια και τους έβαλαν να προσευχηθούν. Έτσι, η επιδημία τελείωσε. Η πιθανότερη εξήγηση της νόσου, είναι η μαζική δηλητηρίαση των κατοίκων από κάποιο μύκητα με ψυχότροπο δράση που αναπτύχθηκε στο σιτάρι και καταναλώθηκε μαζικά μέσω του ψωμιού.
Η επιδημία εμφανίστηκε ως θρησκευτική τιμωρία ή μαζική δηλητηρίαση;
Πολλές εξηγήσεις έχουν τις ρίζες τους στη θρησκεία, υποστηρίζοντας ότι η φρενίτιδα του χορού ήταν η τιμωρία του τοπικού Αγίου Βίτου στους πιστούς για τις αμαρτίες τους αλλά και ότι οι χορευτές ήταν μέλη κάποιας σέκτας.
Μια πιο μελετημένη εξήγηση αφορά στην ψυχολογία και το φαινόμενο της μαζικής ψυχογενούς πάθησης, γνωστό και ως μαζική υστερία. Όπως λέγεται, πολλοί παράγοντες θα μπορούσαν να έχουν συμβάλει σε αυτό, με κυριότερο τις δύσκολες συνθήκες ζωής με τη φτώχεια, την ανασφάλεια και τις πανδημίες και τις κοινωνικο-θρησκευτικές αναταραχές.
Η καλλιτέχνις Niege Borges Alves αποφάσισε να δημιουργήσει μία σειρά αφισών όπου αναπαριστώνται χαρακτηριστικές σκηνές χορού ως φόρο τιμής στα θύματα της επιδημίας
