Αντρέ ο Γίγαντας: Πρόκειται για τον Αντρέ Ρενέ Ρουσίμοφ. Ο ίδιος ήταν επίσης γνωστός ως Αντρέ ο Γίγαντας. Ήταν Γάλλος και ασχολούνταν επαγγελματικά, με την πάλη. Επίσης, ο ίδιος ήταν ηθοποιός. Ο Αντρέ έπασχε από Μεγαλακρία. Σε αυτό οφείλεται το μέγεθός του, όπως και το παρατσούκλι «Όγδοο θαύμα του κόσμου».
Γεννήθηκε στη Γκρενόμπλ της Γαλλίας, ενώ οι γονείς του είχαν καταγωγή από την Βουλγαρία και την Πολωνία. Το πρόβλημα με τον γιγαντισμό, το αντιλήφθηκε στα 12 του χρόνια, όταν είχε φτάσει 1,90 μέτρα ύψος με 110 κιλά. Στο σχολείο τον πήγαινε ένας οικογενειακός φίλος, μιας και δεν χωρούσε στο σχολικό λεωφορείο. Ήταν καλός μαθητής, αλλά δεν τελείωσε τις σπουδές του, αφού θεωρούσε πως για τη δουλειά του αγρότη που θα έκανε δεν χρειαζόταν να σπουδάσει.
Η δουλειά αυτή όμως και στην συνέχεια σε εργοστάσιο, δεν τον ικανοποίησε ποτέ. Ο Ρουσιμόφ είχε μια κόρη γεννημένη το 1979 με το όνομα Ρόμπιν Κρίστενσεν Ρουσιμόφ. Έπινε αλκοόλ με τον ρυθμό που ένας φαλαινοκαρχαρίας ρουφάει πλανγκτόν. Έχουν υπολογίσει ότι σε μια μέρα κατέβασε 7000 θερμίδες μόνο από αλκοόλ, ξέχωρα δηλαδή από το τι έτρωγε.
Θεωρείται, μάλλον δικαίως (κατέχει το ρεκόρ Γκίνες), ο μεγαλύτερος πότης στην ιστορία της ανθρωπότητας αφού δεν μιλάμε για κάποιον που έπινε πολύ όταν διασκέδαζε αλλά για κάποιον που κατέβαζε αλκοόλ ασταμάτητα. Είχε πιει μέσα σε μόλις 6 ώρες 119 μπύρες, δηλαδή 1 μπύρα κάθε 3 λεπτά…για 6 σερί ώρες!
Μια άλλη φορά ανέβασε τον πήχη, αφού ήπιε 156 μισόλιτρες μπύρες σε μια καθισιά και αφού λιποθύμησε στο μπαρ του ξενοδοχείου, το προσωπικό δεν μπορούσε να τον σηκώσει οπότε τον σκέπασαν με ένα κάλυμμα από το μεγάλο πιάνο τους και τον άφησαν εκεί. Μέχρι που ξύπνησε την επόμενη μέρα δεν τον είχε ενοχλήσει κανείς, μπορεί να νόμιζαν ότι ήταν και έπιπλο. Σε μια άλλη ιστορία ήταν σε ένα μπαρ και όταν ο μπάρμαν ειδοποίησε τον κόσμο ότι θα κλείσει σε λίγο, ο Andre νευρίασε και αρνήθηκε να φύγει.
Ο μπάρμαν, προφανώς επειδή δεν ήθελε να τσακωθεί με το θηρίο απέναντί του, του είπε ότι θα συνεχίσει να τον σερβίρει όσο εκείνος πίνει ασταμάτητα. Σκέφτηκε ότι αργά ή γρήγορα δεν θα άντεχε άλλο και θα έφευγε… Ο Αντρέ παρήγγειλε 40 τζιν και τόνικ και έφυγε στις 5 το πρωί αφού τα ήπιε όλα χωρίς διακοπές.
Κάποια στιγμή χρειάστηκε να κάνει μια έκτακτη επέμβαση στα πόδια του για να μπορέσει να αγωνιστεί αργότερα την ίδια χρονιά σε ένα μεγάλο event. Ο αναισθησιολόγος, δεν ήξερε πόσο αναισθητικό θα χρειαζόταν για να κοιμίσει έναν άνθρωπο αυτού του μεγέθους και καμία από τις επιστημονικές μεθόδους δεν τον βοηθούσε.
Όταν ρώτησε τον Αντρέ αν πίνει και πόσο πίνει πριν λιποθυμήσει, αυτός του είπε “Κοίτα, θέλω τουλάχιστον 2 μπουκάλια βότκα σερί για να αρχίσω να ζεσταίνομαι λίγο”. Από αυτή και μόνο την πληροφορία, ο γιατρός βρήκε την δόση και έγινε η εγχείριση. Ο Andre the Giant ζούσε την ζωή του ξέροντας ότι η ασθένεια του “ακρομεγαλία” είχες πολλές πιθανότητες να τον σκοτώσει πολύ νέο. Γι αυτό και δεν είχε όρια στην καθημερινότητα του.
Το πρόβλημα με τον γιγαντισμό προκάλεσε πολλά προβλήματα στον Αντρέ, κατά την διάρκεια της ζωής του. Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 80′, είχε αρχίσει η καταστροφή του σώματός του. Αρχικά είχε πόνους στα άκρα του και αργότερα η καρδιά του, δυσκολευόταν να μεταφέρει το αίμα σε όλα τα σημεία του σώματός του. Πέθανε στον ύπνο του, από καρδιακή επιπλοκή στις 27 Ιανουαρίου του 1993.