Ένα παλιό εργοστάσιο τσιμέντου το 1973 μετέτρεψε σε παλάτι ο αρχιτέκτονας Ricardo Bofill, ο οποίος βρέθηκε εκεί τυχαία.
Το εργοστάσιο, που βρίσκεται λίγο έξω από την Βαρκελώνη, είχε σταματήσει τη λειτουργία του μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έπρεπε να γίνουν αρκετές επισκευές όταν ο Ricardo Bofill και η ομάδα του το αγόρασαν.
Μετά από χρόνια, ο αρχιτέκτονας διαμόρφωσε το εξωτερικό της ιδιοκτησίας με βλάστηση και επίπλωσε το εσωτερικό για να είναι μοντέρνο και λειτουργικό.
Οι βιομηχανικές καμινάδες που κάποτε γέμιζαν τον αέρα με καπνό, τώρα είναι μέσα στο πράσινο, ένα τέλειο παράδειγμα του αποτελέσματος που μπορεί να έχει η δημιουργική σκέψη.
Κάθε δωμάτιο έχει την δική του χρήση και δεν μοιάζουν καθόλου μεταξύ τους.
“Νιώθω λες και ζω σε ένα κλειστό σύμπαν που με προστατεύει από τον έξω κόσμο και την καθημερινή ζωή» επισημαίνει ο Bofill.
«Η ζωή συνεχίζεται σε σταθερό ρυθμό εδώ, με μικρή διαφορά ανάμεσα στην δουλειά και την διασκέδαση.»
Η ομάδα του Bofill έχει διαμορφώσει ειδικά και κάποια δωμάτια ως στούντιο.
Εξωτερικά, τα κτίρια είναι καλυμμένα με γρασίδι, με ευκαλύπτους, φοίνικες και ελιές.
Αυτό δίνει στο κτίριο μία «μυστηριώδη και ρομαντική ατμόσφαιρα που το κάνει μοναδικό.
“Η τραπεζαρία που βρίσκεται στο ισόγειο είναι το σημείο συνάντησης της οικογένειας.»
Το La fábrica θα έχει πάντα πράγματα που πρέπει να γίνουν, κάτι που το κάνει ακόμα πιο γοητευτικό.