Νοσοκόμες έσπερναν το θάνατο σε νοσοκομείο της Βιέννης, το οποίο φιλοξενούσε ηλικιωμένους ανθρώπους, χρησιμοποιώντας μία επώδυνη μέθοδο.
Ειδικότερα, τέσσερις νοσοκόμες από την Αυστρία έσπερναν το θάνατο στο νοσοκομείο “Lainz General” της Βιέννης. Πρόκειται για ένα νοσοκομείο που φιλοξενούσε ασθενείς άνω των 70 ετών. Επομένως, ο θάνατος σε ένα περιβάλλον ηλικιωμένων και ορισμένες φορές βαριά άρρωστων ασθενών, δεν αποτελούσε έκπληξη.
Η δράση των νοσοκόμων χρονολογείται από το 1983 ως το 1989, που συνελήφθησαν από τις αρχές. Ομολόγησαν πως σκότωσαν 49 ανθρώπους αν και υπολογίζεται πως τα θύματά τους ξεπερνούν τα 200. Οι ψυχοπαθείς γυναίκες ήταν η Μαρία Γκρούμπερ, η Ιρένε Λάιντοφ, η Στεφανίγια Μέγιερ και η Βάλτραουντ Βάγκνερ.
Η Βάγκνερ ήταν η πρώτη που σκότωσε ασθενή με υπερβολική δόση μορφίνης, όταν μια 77χρονη της ζήτησε να τερματίσει τη ζωή της για να μην βασανίζεται. Από εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησε πως απολάμβανε να «παίζει το Θεό», κρατώντας στα χέρια της την επιλογή της ζωής και του θανάτου. Αργότερα είπε ότι ήταν πολύ διασκεδαστικό, για να το σταματήσει και πολύ ωραίο ώστε να μη το μοιραστεί με κανένα. Έτσι μύησε και τρεις συναδέλφους της.
Το κοινό χαρακτηριστικό των τεσσάρων δολοφόνων ήταν ότι εμφανίζονταν με ένα αγγελικό πρόσωπο. Κρύβονταν πίσω από την ανθρωπιστική τους δράση και πλησίαζαν τους ηλικιωμένους και τα παιδιά, προκειμένου να τους «βοηθήσουν» και να τους «φροντίσουν».
Ενώ στην αρχή σκότωναν τα θύματα τους με ενέσεις, στη πορεία βρήκαν μια πιο επώδυνη μέθοδο που προϋπόθετε την ενεργό συμμετοχή τους στο έγκλημα. Οι δύο, κρατούσαν τον ασθενή στο κρεβάτι, η μία κρατούσε τη μύτη του κλειστή και η άλλη έριχνε υγρά στο στόμα του μέχρι να πνιγεί.
Δεν είχαν κινήσει τις υποψίες για πολύ καιρό, καθώς πολλοί ηλικιωμένοι πέθαιναν από υγρό στους πνεύμονες. Αντλούσαν ικανοποίηση με το να προκαλούν αργό και βασανιστικό θάνατο στα θύματα τους.
Δεν είναι τυχαίο ότι κάποιες από αυτές προέρχονται από διαλυμένες οικογένειες. Οι ψυχολόγοι που ασχολήθηκαν με την περίπτωσή τους διαπίστωσαν ότι σταδιακά τα κίνητρά τους, διαφοροποιούνταν. Άλλες φορές ήταν οικονομικά, άλλες από ζήλια ή και την σαδιστική τάση που με το καιρό γινόταν ισχυρή και αχόρταγη.
Το βέβαιο είναι ότι εθίστηκαν στις δολοφονίες και το συναίσθημα της επιβολής και της ατιμωρησίας. Αισθάνονταν άτρωτες και για μεγάλο χρονικό διάστημα, ήταν. Ωστόσο δεν υπάρχει τέλειο έγκλημα, πόσο μάλλον αλάνθαστος δολοφόνος.
Το Φεβρουάριο του 1989, ένας γιατρός άκουσε μια συζήτηση που είχαν μεταξύ τους για τη δράση τους και τρομοκρατημένος πήγε στην αστυνομία. Ακολούθησε έρευνα έξι εβδομάδων, ώσπου τελικά συνελήφθησαν στις 7 Απριλίου του 1989. Ομολόγησαν τη δολοφονία 49 ασθενών, ωστόσο, οι αρχές πιστεύουν ότι τα θύματά τους ξεπερνούν τα 200. Η Βάγκνερ ισχυρίστηκε πως η ίδια σκότωσε 39 ανθρώπους.
Τον Μάρτιο του 1991 οι κατηγορούμενες δικάστηκαν. Η Βάγκνερ καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για δεκαπέντε δολοφονίες, δεκαεπτά απόπειρες δολοφονιών και δύο κατηγορίες για επίθεση. Η Ιρένε Λάιντοφ, καταδικάστηκε επίσης σε ισόβια κάθειρξη για πέντε δολοφονίες και δύο απόπειρες. Η Στεφανίγια Μέγιερ καταδικάστηκε σε δεκαπέντε χρόνια φυλάκιση για ανθρωποκτονία και επτά απόπειρες. Την ίδια ποινή έλαβε και η Μαρία Γκρούμπερ για ανθρωποκτονία και για δύο απόπειρες δολοφονίας.