Ομηρία πιστών στη Μέκκα: Ο Ιμάμης ήταν έτοιμος να ξεκινήσει την προσευχή. Εκείνη τη στιγμή ένοπλοι σκότωσαν τους φύλακες. Εκείνοι εισήλθαν στο χώρο, κλείδωσαν τις πύλες και κράτησαν ομήρους. Αυτοί έφθαναν τους 6.000 σε αριθμό. Μάλιστα, βρίσκονταν στην Κάαμπα μέσα στο τζαμί Μασγίντ αλ-Χαράμ.
Δράστες ήταν περίπου 500 μουσουλμάνοι εξτρεμιστές από την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία, τον Καναδά και τις ΗΠΑ, οι οποίοι ήταν άρτια εξοπλισμένοι και εκπαιδευμένοι. Επικεφαλής ήταν ο Γιουχαϊμάν αλ-Οτάιμπι. Αυτός πήρε το μικρόφωνο και στάθηκε στο μπροστινό μέρος του τεμένους. Έπειτα, είπε στους πιστούς ότι ο κουνιάδος του Μοχάμετ Αμπντουλάχ αλ-Καχτανί είναι ο Μαχντί του Κορανίου. Δηλαδή, απεσταλμένος του Αλλάχ στη γη. Συγκεκριμένα, για να απαλλάξει τον κόσμο από το διεφθαρμένο καθεστώς του οίκου των Σαούντ.
Οι εξτρεμιστές ζητούσαν μεταξύ άλλων την επιστροφή στις ρίζες του Ισλάμ. Επιπλέον, ζητούσαν την αποστροφή των πολιτών απέναντι στη Δύση. Επίσης, ζητούσαν την απέλαση των αλλοδαπών και τον τερματισμό της εκπαίδευσης των γυναικών. Εκείνη την περίοδο κυβερνούσε ο Σαουδάραβας βασιλιάς Χαλίντ μπιν Αμπντουλαζίζ. Αυτός είχε ανέλθει στην εξουσία στις 25 Νοεμβρίου 1975, αφού πρώτα είχε σκοτώσει τον βασιλιά Φαϊζάλ.
Η είδηση της ομηρίας των πιστών στη Μέκκα έκανε τον γύρο του κόσμου. Συντάραξε τη βασιλική οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας, που θεώρησε ως υπαίτια χώρα το Ιράν. Εκείνη τη χρονιά είχε έρθει το τέλος της δυναστείας Παχλαβί στο Ιράν. Είχε πραγματοποιηθεί η εγκαθίδρυση ισλαμικής δημοκρατίας από τον Αγιατολάχ Ρουχολάχ Χομεϊνί. Η επανάσταση παρακίνησε πολλούς μουσουλμάνους να βγουν στους δρόμους και να διαδηλώσουν κατά του καθεστώτος.
Τότε ο Γιουχαϊμάν αλ Οτάιμπι μαζί με αντάρτες μουσουλμάνους αποφάσισαν να καταλάβουν το τέμενος για να τερματίσουν τη μοναρχία και να εκδιώξουν τη βασιλική οικογένεια από την εξουσία. Η Σαουδική Αραβία κάλεσε σε βοήθεια το Πακιστάν και τη Γαλλία, οι οποίες πήραν μέρος στην επιχείρηση για την απελευθέρωση των ομήρων.
Ωστόσο, υπήρξε μεγάλη καθυστέρηση στην οργάνωση του σχεδίου. Όταν έγινε η επίθεση ο πρίγκιπας Fahd και ο πρίγκιπας Αμπντουλάχ, διοικητής της εθνικής φρουράς, βρίσκονταν στο εξωτερικό. Επίσης δημιουργήθηκε σύγχυση ως προς τον τρόπο που θα έπρεπε να τερματίσουν την ομηρία, καθώς οι ενορχηστρωτές του σχεδίου ήρθαν αντιμέτωποι με δύο σημαντικά προβλήματα. Η μουσουλμανική παράδοση απαγόρευε τη χρήση όπλων στη Μέκκα και το Μεγάλο Τέμενος κάλυπτε μια τεράστια έκταση, με εκατοντάδες δωμάτια, με τους εξτρεμιστές να έχουν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού.
Για τη λύση του πρώτου προβλήματος κλήθηκε ο θρησκευτικός ηγέτης της χώρας, ο οποίος εξέδωσε φετφάς που επέτρεπε την ένοπλη επιχείρηση. Ο άνθρωπος που έδωσε τη λύση στο δεύτερο μεγάλο πρόβλημα ήταν ο πατέρας του Οσάμα Μπιν Λάντεν, μεγιστάνας και προσωπικός συνεργάτης της βασιλικής οικογένειας που είχε στην ιδιοκτησία του την κατασκευαστική εταιρεία που είχε ανακαινίσει το Μεγάλο Τεμένος. Ο Μοχάμεντ μπιν Αουάντ μπιν Λάντεν παραχώρησε τα σχέδια στους Σαουδάραβες και ξεκίνησαν να στήνουν τη μεγάλη επιχείρηση.
Σημειώνεται ότι πέριξ του κτιρίου είχαν στηθεί ελεύθεροι σκοπευτές από την πλευρά των εξτρεμιστών που δυσκόλευαν τη προσέγγιση του Τεμένους από την αστυνομία και τον στρατό. Σε διάστημα δύο εβδομάδων πραγματοποιήθηκαν αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες ανακατάληψης του Τεμένους. Σκοπός της Σαουδικής Αραβίας ήταν να υπάρξουν όσο το δυνατόν λιγότεροι νεκροί.Η ομηρία προχωρούσε και τελικά οι κομάντος άρχισαν να ρίχνουν χειροβομβίδες και δηλητηριώδη αέρια σκοτώνοντας εκτός από τους αντάρτες και πολλούς ομήρους. Ωστόσο, τελικά κατάφεραν να διασπάσουν τον κλοιό των επαναστατών. 13 ημέρες μετά από συνεχείς επιθέσεις, στις 4 Δεκεμβρίου 1979, οι Σαουδάραβες απελευθέρωσαν τους ομήρους.
Πρόκειται για μια από τις πιο σκοτεινές μέρες της ισλαμικής ιστορίας, καθώς ο πιο ιερός τόπος των πιστών μετατράπηκε σε κολαστήριο, όπου έχασαν τη ζωή του 377 άνθρωποι. Όσοι κινηματίες επέζησαν – περίπου 63- παραδόθηκαν στις Αρχές. Ακολούθησε μια δίκη που ολοκληρώθηκε με συνοπτικές διαδικασίες και οι δράστες καταδικάστηκαν σε θάνατο. Στις 9 Ιανουαρίου 1980 εκτελέστηκαν δημόσια στις πλατείες εννέα πόλεων της Σαουδικής Αραβίας. Η δράση τους αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την τρομοκρατική οργάνωση της Αλ Κάιντα που ιδρύθηκε από τον Σαουδάραβα επιχειρηματία Οσάμα μπιν Λάντεν και έκανε την εμφάνιση της δέκα χρόνια μετά, το 1989.